وادی سوم، وادی خودشناسی

مشارکت مکتوب همسفران لژیون هشتم در مورد دستور جلسه وادی سوم و تأثیر آن روی من:

همسفر اشرف:
برداشت من از این وادی این هست که من بایستی مشکلاتم را خودم حل کنم. ابتدا بایستی خودم را بشناسم ونیروهایی که باعث تخریب من می‌شوند را هم خوب بشناسم و از آن تاریکی و ظلمت عبور کنم تا به سمت نور و روشنایی برسم و به این وادی عمل کنم. بوجود آمدن‌ مشکل را در زندگی‌ام گردن دیگران نیندازم، چرا؟ چون تمام مشکلاتی که در زندگی گریبان‌گیر آن‌ها هستیم، همه را خودمان با تفکرات غلط و بیراهه رفتن به سمت تاریکی‌ها سبب شده‌ایم. هیچ‌وقت هیچ‌کس نمی‌تواند مشکل من را حل کند به غیراز خودم، پس توقع خودم را کم کنم تا مشکلی در زندگی‌ام بوجود نیاید که بخواهم آن را حل کنم و اگر غرق در تاریکی هستم خودم را مقصر بدانم. قبل از ورودم به کنگره ۶۰ در تاریکی‌ها بودم ولی خوشبختانه با آمدنم به کنگره ۶۰ و آموزش‌هایی که از این سیستم دریافت کردم نه تنها از تاریکی به سمت روشنایی‌ها قدم برداشتم بلکه توانستم به آرامش درون خود برسم واین آرامش‌ درونم را به خانواده منتقل کنم و یک زندگی توام با آرامش و آسایش را در خانواده بوجود بیاورم.

همسفر پری:
باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. با این وادی من شروع تازه‌ای را در زندگی آغاز کردم که در صلح و آرامش باشم. این وادی به من آموخت که فکر کنم و بتوانم مشکلات خودم را حل کنم. هیچ‌کس نمی‌تواند به من کمک کند و باری از دوشم بردارد و باید از این وادی درس بگیرم کارهایم را خودم انجام بدهم. من قبل از کنگره‌ ۶۰ این جوری نبودم، همیشه درحال چه کنم چه کنم بودم، ولی الان با فکر کردن خیلی راحت می‌توانم مسائلم را حل کنم. باید تلاش کنم تا به خواسته‌ام برسم. با تفکر و تدبیر مشکلات را به آرامی از میان بردارم و از خود دور کنم. باید فکر خوب داشته باشم تا از آن برداشت خوبی هم داشته باشم. قبل از این‌که به کنگره ۶۰ بیایم، می‌گفتم این سرنوشت من است که این بلاها سر من می‌آید ولی الان یاد گرفته‌ام که این بلاها برای من یک سازندگی بود تا یاد بگیرم مشکلات را حل کنم، به جای این‌که مدام در غم و اندوه باشم و منتظر باشم ببینم چه کسی برایم حل‌ می‌کند. چون قبلا تمام تقصیر را به گردن این و آن می‌انداختم و این وادی به من یاد داد که هیچ‌کس جز خودم مقصر نیست، البته باید کم‌کم جلو بروم و خودم را پیدا کنم تا قدرت بگیرم تا به آرامش برسم و در خانواده مفید باشم. فهمیدم جز خودم کسی به من کمک نمی‌کند.

نویسندگان: همسفران لژیون هشتم
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ارتش