از بهانه تا بیداری

در وادی اول یاد گرفته‌ایم با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال و نابودی می‌رود؛ این وادی می‌گوید: انسان قدرت تفکر و فکر بر کارهای خود را دارد و با تفکر درست و سالم به آرامش و موفقیت می‌رسد.

در وادی دوم گفته شد: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم؛ همه ما به دلایلی پا به این دنیا گذاشته‌ایم و رسالتی داریم که باید در جست‌وجوی آن باشیم تا با تلاش و کوشش در مسیر ارزش‌ها و صراط مستقیم به موفقیت برسیم.

وادی سوم تنها وادی است که با کلمه باید شروع می‌شود و می‌گوید باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. این وادی به من همسفر می‌گوید: باید خودت به خودت کمک کنی و بیشترین بار مسئولیت کارها برعهده خودت است. برای پیدا کردن کلید مسائل و یافتن راه باید خودت جست‌وجو کنی و خوب را از بد تشخیص دهی، با تفکر و تدبیر مشکلاتت را از میان برداری و به آرامی اقدام به حل مسائل کنی.

اینکه مسائل و مشکلات من، تقصیر پدر، مادر یا همسر من است همه بهانه است، یا اینکه بنشینیم، بسوزیم و بسازیم تا خداوند یا شخصی مشکل ما را حل کند، هرگز حل نخواهد شد، بلکه با تفکر، صبر، استقامت و امید مشکلات حل خواهد شد. در این راه نیروهای بازدارنده و منفی به صورتی ماهرانه برای گمراه کردن به سراغ انسان می‌آیند. بهتر است با خونسردی، تفکر و امید به مبارزه با این نیروها قدم برداریم و شتاب‌زده عمل نکنیم، تفکر کنیم تا راه درست را پیدا کنیم و به خودمان ارزش بدهیم.

نویسنده: همسفر نغمه رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون اول)
ویرایش: همسفر عزت رهجوی راهنما همسفر مهشید (لژیون اول)
ارسال: همسفر آتنا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد