پیدا کردن چراغ و کلید در سختی‌ها اتفاق می‌افتد

زندگی گذرگاهی سخت است؛ انسان بر سر دوراهی قرار گرفت و به او اختیار داده شد تا بتواند مسیر خود را انتخاب کرده، آن را هموار نموده و عبور کند. اگر انسان بخواهد فک رقبه شود و از بردگی و اسارت آزاد گردد، باید از این گذرگاه سخت عبور کند.
در سی‌دی گذرگاه، آقای مهندس می‌فرمایند: عقبه چیست؟ مواد مخدر، مشروبات الکلی، سیگار، از دست‌دادن عزیز، مشکلات مالی، تکبر، فقر، اختلاس، خودبزرگ‌بینی، خشم و... این‌ها جزء زندگی هستند و بشر در بستری زندگی می‌کند که بستر رنج است؛ پس باید یاد بگیرد و سعی کند در این بستر زندگی کرده و بالاترین لذت‌ها را ببرد. حال اگر در مسیر صراط مستقیم حرکت کند و آموزش بگیرد، از رنج و دردها کاسته خواهد شد.
چگونه می‌توانیم از این گذرگاه‌ها عبور کنیم؟
۱۴ وادی به ما آموزش می‌دهد که چگونه بتوانیم از یک گذرگاه سخت و از تاریکی‌ها خارج شویم. یکی از این وادی‌ها، وادی سوم است؛ «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.»
ابتدای وادی می‌گوید: با شروع زندگی در این وادی، برای خود آغازی تازه داریم‌؛ آغازی که ما را به چهار چیز باارزش یعنی سلامتی، صلح، آسایش و آرامش می‌رساند.
اگر می‌خواهیم ثروتمند شویم یا اگر می‌خواهیم درمان شده و راهنما شویم، تا خودمان حرکت نکنیم، حتی بهترین معلم، کتاب‌ها، ابزارها و لوازم جانبی هم باشد، قرار نیست برای ما اتفاقی بیفتد و بتوانیم به هدفمان برسیم؛ فقط باید روی نیروی خودمان حساب کنیم و برای حل مشکلات، نقش اصلی بر عهده خودمان است.
همیشه درابتدای سی‌دی‌ها می‌نویسیم؛ برای رهایی خودمان از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است به خداوند بزرگ پناه ببریم؛ یعنی تمام مشکلات ما به‌دلیل جهل خودمان است و فقط، تنها خودمان می‌توانیم با تلاش، خود را از دست نیروهای منفی و بازدارنده رها سازیم. لَیسَ لِلاِنسانَ اِلّا ما سَعی؛ انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش خودش.
در سی‌دی پای شکسته گفته شد: با تغییر زمین بازی، توپ بازی و یار بازی، چیزی درست نمی‌شود، انسان باید خودش را تغییر دهد. در جای دیگر وادی سوم می‌خوانیم، برای برداشتن موانع، عقل سلیم حکم می‌کند به آرامی و به دور از تشنج و شتاب‌زدگی عمل کنیم و نردبانی که پله‌پله و به‌مرور زمان بالا رفته‌ایم را به آرامی و در طول زمان، پله‌پله پایین بیاییم و سعی کنیم از نظر انسان‌های صالح و آگاه استفاده کنیم؛ ولی تصمیم نهایی با خودمان است. این یعنی هرقدر می‌توانی صبور باش، نه این‌که ناامید باشی و لحظه‌ به‌لحظه غصه بخوری و در گذشته‌ها به فکر حسرت روزهای از دست‌رفته باشی. صبور باش؛ یعنی در آرامش کامل، با امید و توکل، حرکت و تلاش کن و خیالت راحت باشد.
صبر یعنی تحمل زمان و فشارهای آن،  همراه با تلاش و کوشش. تنها خود انسان می‌تواند معجزه‌ بزرگ زندگی خودش باشد و اگر بداند چه لذتی دارد وقتی خودش توسط انرژی‌ها و نیروهای خفته درون خودش، برای بیرون آمدن و نجات خود از دام صفات و عادت‌‌های منفی مثل خشم،  ناامیدی، نگرانی، حقارت و غیره  تلاش کند، آن‌موقع یک‌لحظه هم درنگ نخواهد کرد و برای رسیدن به خود واقعی، تمام انرژی خود را به‌ کار می‌گیرد.
من در کنگره آموختم چیزی که قرار است من را متحول کند، درون، افکار و اندیشه من است. گاهی می‌دانم برای نجات خودم باید جایم را تغییر دهم؛ ولی همان‌طور که در پیام «لنگر کشتی را بکشید» می‌گوید: وسط آب‌های پرتلاطم و طوفان سخت، گیر افتاده‌ام؛ ولی یاد گرفتم که تنها راه ممکن، استفاده از نیروهای درونی خودم می‌باشد و باید از قدرت آن‌ها قوت بگیرم و فقط به آن‌ها فکر کنم.
آقای مهندس در سی‌دی سختی‌ها می‌فرمایند: اگر سختی‌ها و مشکلاتی در پیش روی ما قرار دارد، باید بدانیم تا زمانی‌که انسان یکسری سختی‌ها را متحمل نشود، به هیچ‌چیزی نمی‌رسد. خَلَقنَا الاِنسانَ فی کَبَد، انسان در رنج آفریده شده و این رنج‌ها هستند که انسان را متبلور می‌کنند؛ چون در رنج‌ها خیلی چیزها را تجربه می‌کند و یاد می‌گیرد. در سختی‌ها هست که انسان چراغ و کلید را پیدا می‌کند. اگر بخواهیم به یک چیز بالاتر یا به یک مرحله بالاتر برسیم، باید از یکسری سختی‌ها عبور کنیم؛ این فراز و نشیب‌ها و سختی‌ها برای یادگیری و آموزش ما هستند و رحمت خداوند می‌باشند، نه لعنت خداوند. این خیلی مهم است که چگونه و با چه دیدی به آن‌ها نگاه کنیم. گاهی صفحه سفید را نمی‌بینیم و فقط نقطه سیاه وسط صفحه را می‌بینیم؛ یعنی تمام خوبی‌ها، امکانات، نعمت‌ها و زیبایی‌ها محو می‌شوند و آن مشکل پدیدار گردیده و دیده می‌شود؛ پس باید همه همت خود را با یادگرفتن و آموزش برای روش حل مشکلات به‌ کار ببندیم، روی پاهای خودمان بایستیم و تنها به خود تکیه کنیم که این اتفاق نمی‌تواند یک‌شبه باشد؛ بلکه به زمان نیاز دارد.

استاد امین می‌فرمایند: انسان اگر احساس کند در زندگی باخته است و همه‌چیزی که به‌دست آورده را از دست داده، این قابل جبران نیست؛ چراکه ناامیدی بزرگترین ابزار نیروهای منفی می‌باشد؛ ولی اگر احساس کند شرایط جبران‌کردن وجود دارد و می‌تواند خرابی‌ها را درست کند، حتی اگر ضعیف‌ترین انسان هم باشد، دست به‌ کار می‌شود.

نویسنده: راهنما همسفر راضیه
ویرایش: رابط خبری لژیون سردار همسفر افسانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد