مسئولیت زندگی خود را بپذیر

همسفر ریحانه در مورد دستور جلسه «وادی سوم و تاثیر آن روی من» مقاله‌ای ارائه کردند که در ادامه می‌خوانیم:

مقدمه:

در مسیر رشد و تکامل فردی، انسان با مفاهیم و آموزه‌هایی مواجه می‌شود که می‌توانند مسیر زندگی‌اش را به‌طور بنیادی تغییر دهند. یکی از این آموزه‌ها در کنگره‌‌‌۶۰، وادی‌ها هستند؛ وادی‌ها که هر یک به‌ تنهایی دربردارنده پیامی عمیق برای اصلاح نگرش، رفتار و سبک زندگی ما هستند. وادی سوم با بیان جمله‌ای کلیدی و تأثیرگذار یعنی: "باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند" ما را به مسئولیت‌پذیری، استقلال فکری و توجه به ارزش و قدرت درونی خود فرا می‌خواند. در این مقاله به بررسی تأثیر این وادی بر نگرش و رفتار شخصی خود می‌پردازم.

اصل مطلب:

وادی سوم، یکی از بنیادی‌ترین و در عین حال چالش‌ برانگیزترین آموزه‌های کنگره‌۶۰ است. این وادی به ما یادآور می‌شود که هیچ‌کس بیش از خود ما نمی‌تواند برای ما دلسوز باشد یا مسیر زندگی‌مان را به درستی هدایت کند. در واقع این وادی تأکید می‌کند که هر انسانی باید خود، مسئول تفکر، تصمیم‌گیری، تغییر و ساختن آینده‌اش باشد.

پیش از آشنایی با این وادی، همواره به دنبال تکیه‌گاهی در بیرون از خودم بودم. تصور می‌کردم اگر دیگران شرایط را برایم فراهم کنند یا مرا یاری دهند، می‌توانم به آرامش و موفقیت برسم؛ اما با درک عمیق مفهوم وادی سوم به این حقیقت رسیدم که هیچ‌کس به اندازه خودم به من فکر نمی‌کند و نخواهد کرد. این یک واقعیت طبیعی است؛ زیرا هر فرد ابتدا مسئول زندگی و مسائل خود است و توان یا ظرفیت محدودی برای یاری رساندن به دیگران دارد.

درک این موضوع موجب شد به‌جای انتظار از اطرافیان به ظرفیت‌ها، استعدادها و توانایی‌های خودم رجوع کنم. یاد گرفتم به‌جای گله و شکایت از بی‌توجهی دیگران، بپرسم: «من برای خودم چه کرده‌ام؟» و این نقطه آغاز یک تحول درونی بزرگ بود.در واقع وادی سوم تأکید می‌کند که انسان باید از نقش یک ناظر صرف در زندگی خود خارج شود و به جایگاه یک بازیگر فعال و آگاه برسد.

این وادی به من آموخت که مسئولیت تصمیمات و انتخاب‌هایم را بدون توجیه و فرافکنی بپذیرم. هرچقدر بیشتر مفهوم این وادی را درک کردم، بیشتر متوجه شدم که ریشه بسیاری از ناکامی‌ها و نارضایتی‌ها در بی‌توجهی به مسئولیت شخصی نهفته است. وادی سوم به من نشان داد که اگر خواهان تغییر هستم، باید از درون خودم آغاز کنم. حتی در مسیر درمان اضافه‌وزن و اصلاح سبک زندگی، همین مفهوم پایه‌ای باعث شد مسئولیت تصمیم‌هایم را بپذیرم و با اتکا به اراده شخصی و برنامه‌ریزی منظم، گام به گام جلو بروم. این وادی من را از وابستگی فکری، احساسی و حتی جسمی رهایی بخشید و به من قدرت انتخاب و تغییر را بازگرداند.

نتیجه‌گیری:

وادی سوم به‌عنوان یکی از کلیدی‌ترین آموزه‌های کنگره‌۶۰، نقش مهمی در شکل‌گیری استقلال فکری و رشد درونی من داشته است. این وادی من را متوجه این حقیقت کرد که بزرگ‌ترین مسئول و حامی در زندگی، خودم هستم. پذیرش این واقعیت آغاز راهی نو در مسیر خودشناسی، خودباوری و ساختن آینده‌ای روشن‌تر بود. اکنون با تکیه بر این درک عمیق آموخته‌ام که مسئولیت زندگی‌ خود را بپذیرم، برای بهبود شرایط قدم بردارم و منتظر نمانم تا دیگران گرهی از کارم بگشایند. این تغییر نگرش، نقطه عطفی در مسیر رشد فردی و آرامش درونی‌ من بوده است.

منابع: کتاب عشق ۱۴ وادی برای رسیدن به خود، سایت رسمی کنگره‌۶۰

نویسنده و ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی چالوس