این راه را فقط تو می‌توانی طی کنی

مشارکت مکتوب همسفر معصومه در مورد دستور جلسه «وادی سوم (باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.) و تأثیر آن روی من»:

اولین باری که با وادی سوم مواجه شدم، احساس عجیبی داشتم. در این وادی جمله‌ای نوشته شده بود که بسیار عمیق و معنادار بود: «هیچ موجودی به اندازه‌ خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.»
در ابتدا به این فکر افتادم که آیا این جمله به معنای این است که دیگران مرا دوست ندارند یا به کمکم نمی‌آیند؟ اما با تفکر بیشتر، متوجه شدم که این جمله به این معناست که مسئولیت نجات و بهبود من تنها بر عهده‌ خودم است؛ حتی عزیزترین افراد زندگی‌ام نمی‌توانند به جای من تغییر کنند یا مرا نجات دهند.

این وادی به من آموخت که نباید انتظار داشته باشم کسی بیاید و زندگی‌ام را بهتر کند. فهمیدم که باید خودم بخواهم، خودم تلاش کنم و برای رهایی از تاریکی قدم بردارم.
دوستان عزیزم، یاد گرفتم که کمک‌های اطرافیان مانند چراغ راه هستند؛ اما مسیر را باید خود طی کنم. باید خواسته‌ واقعی، درونم شکل بگیرد و به خود بگویم: «بلند شو معصومه! این راه را فقط تو می‌توانی طی کنی.»
وادی سوم به من گفت: اگر واقعاً بخواهم، خداوند نیز دستم را می‌گیرد و راهنمایی‌ام می‌کند؛ اما حرکت از من است و اگر فقط بنشینم و امیدوار باشم که کسی بیاید و مرا نجات دهد، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.

امروز می‌دانم که مسئول تمام احساسات، تصمیم‌ها و سرنوشتم خودم هستم. این آگاهی هم ترسناک و هم شیرین بود؛ زیرا به من قدرتی بخشید که بتوانم زندگی‌ام را خودم بسازم.
امروز باور دارم که اگر من بخواهم و برخیزم و حرکت کنم، خداوند همه‌ هستی را بسیج می‌کند تا مرا به مقصد برساند؛ بنابراین با تمام وجود تصمیم گرفتم که مسئولیت زندگی‌ام را بپذیرم و با قدرت و ایمان، مسیر رهایی را ادامه دهم. نجات من، تنها و تنها به دست خودم ممکن خواهد بود.

نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر سایت‌
همسفران نمایندگی بندرعباس