وادی سوم کنگره۶۰ با جمله تأملبرانگیز «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند»، آغاز میشود. این جمله، کلید اصلی این وادی را تشکیل میدهد و بر اهمیت نقش انسان در شکلگیری سرنوشت خود و مسئولیتپذیری فردی در مواجهه با مشکلات تأکید میکند. این وادی، نخستین گام در مسیر تحولی است که منجر به سلامتی، صلح، آرامش و آسایش میشود. کنگره این تغییر را فرایندی پلهای میداند؛ ابتدا پندار (تفکر)، سپس گفتار و در نهایت کردار تغییر مییابد. متن مذکور نشان میدهد که بسیاری از انسانها در حل مشکلات خود به دیگران وابستهاند و مسئولیتهایشان را به دوش دیگران میاندازند.
این وابستگی ریشه در فقدان اعتمادبهنفس و عدم پذیرش مسئولیت شخصی دارد. در مقابل، کنگره۶۰ بر این باور است که کلید حل مشکلات در دست خود انسان است، هر کس که مسئولیتهای خود را به دیگران واگذار کند، همواره درگیر مسائل بیهوده خواهد بود. پذیرش تواناییها و مسئولیتهای شخصی، گامی اساسی در مسیر رهایی از این وضعیت است. مسیر اصلی حل مشکلات، از طریق تفکر و جستجوی فردی کشف میشود. متن به روشنی بیان میکند که حتی همراهی با دانشمندان و متخصصان، بدون تلاش فردی، به نتیجه مطلوب نمیرسد. برای مثال، همراهی با شاعران بزرگ دنیا، بدون تلاش شخصی در سرودن شعر، فرد را شاعر نمیکند. این نشان میدهد که بالاترین نقش در حل مشکلات، بر عهده خود فرد است.
مشکلات زندگی را میتوان به دو دستهی کلی تقسیم کرد: مشکلاتی که در نتیجه عملکرد نادرست گذشته فرد به وجود آمدهاند و مشکلاتی که خارج از کنترل فرد هستند، مانند بیماریهای مادرزادی. در مواجهه با مشکلات ناشی از عملکرد گذشته، پذیرش مسئولیت و تلاش برای حل مسئله، رویکرد منطقی و سازنده است. در مورد مشکلات خارج از کنترل، شاید پذیرش و سازگاری راه حل مناسبی باشد، اما در هر دو حالت، تفکر، تلاش و امیدواری نقش کلیدی دارند.
در نهایت، وادی سوم کنگره۶۰ بر این اصل استوار است که هر انسان بیشترین تفکر را برای خود و مشکلات خود میکند؛ بنابراین بیشترین مسئولیت را نیز در حل آنها بر عهده دارد. این وادی، در مقابل سرنوشتگرایی و شانسگرایی، بر توانایی انسان در تغییر سرنوشت خود و حل مشکلات از طریق تفکر، تدبیر و تلاش تأکید دارد. اگر چه کمک دیگران بسیار ارزشمند است، اما نقش اصلی و اساسی در حل مشکلات، بر عهده خود فرد میباشد. این پیام اصلی و بنیادین وادی سوم کنگره۶۰ است. سه وادی اول آنقدر مهم میباشند که به منزله گامهای مهم اولیه هستند که نتیجه آنها آرامش و رهایی است، مشروط به اینکه قوانین و دستور عملهای آن را به کار گیریم. عمل به قوانین و دستور العملهای کنگره، هر یک نجات بخش ما است به شرط اینکه حرکت از سوی ما شروع شود. یک حرکت به جا و مناسب معادل هزاران کلمه سنجیده شده، باارزش است.
مصرفکننده موادمخدر با ادامه مصرف و حرکت به سوی تاریکی به نقطهای از تفکر افیونی میرسند که خود را فهیمتر از دیگران میدانند، بهویژه در حالت خماری خود را صاحب حق دانسته و از همه طلبکار و توقع دارند و در رابطه با انجام نشدن کارها و خواستههایشان و خطاهای زندگیشان همه را مقصر میدانند، جز خودشان، چرا که بارزترین خصیصه روانی آنها، خودشیفتگی است. آنها رفیق بد و همسر ناسازگار یا رفتار نادرست والدین را بهعنوان عوامل گرایش خود به اعتیاد در اولویت قرار میدهند.
بیشتر آنها به نگرش فلسفی روی میآورند و بر پوچی دنیا اشاره میکنند، از لحاظ عاطفی در برابر هیچکس و هیچچیز احساس مسئولیت نمیکنند و مردم و اطرافیان را مسئول رفتار خود میدانند و روند تخریبها تا جایی پیش میرود که انسان محتاج دیگران میشود و منتظر است که دیگران فکری به حال او کنند و درد او را چاره کنند؛ البته شایان ذکر است که شدت و یا ضعف رفتارهای ذکر شده در فرد معتاد به سه عامل: ۱- نوع مواد مصرفی ۲- میزان مواد مصرفی ۳- ظرفیت وجودی فرد معتاد قبل از مصرف بستگی دارد.
اگر تمام موجودات عالم جمع شوند و بخواهند یک مصرفکننده موادمخدر را از بیماری اعتیاد رها نمایند تا خود آن فرد نخواهد، دیگران هیچ کاری نمیتوانند برای او انجام دهند، البته با خواست او، دیگران می توانند در مسیر درمان او را یاری نمایند. این وادی به ما یادآور میشود که برای حل مشکلی، باید سه مولفه را همانند سه ضلع مثلث در نظر بگیریم: ۱- پذیرش ۲- مسئولیتپذیری ۳- تفکر همراه با سعی و تلاش سالم.
پذیرش: یعنی کلیه سختیها را به عنوان بازپرداخت بدهی خود به آن مشکل قبول کنیم و بپذیریم که نتیجه اعمال ما در گذشته میباشد که دانسته یا ندانسته مرتکب اشتباه شدهایم.
مسئولیت پذیری: نقش اول مسئولیتها و یا وظیفه حل مشکلات بر عهده خود ما است، در کنگره بار مسئولیت را به خود افراد واگذار می کند، هیچ اجباری در کنگره۶۰ وجود ندارد؛ بلکه به اشخاص آگاهی داده میشود و افراد مسئولیت خود را میپذیرند و در نتیجه شروع به اجرا میکنند و آرامآرام به درمان میرسند.
تفکر همراه با سعی و تلاش سالم: انسان بایستی با تفکر و سعی و تلاش و امیدواری برای پیدا کردن کلید مسائل غیر قابل حل، کوشش کند تا کلید را بیابد.
نتیجه میگیریم، نیروی ما برتر از هر مشکلی در جهان است. ایمان داشته باشید که قادر هستید شیوهای برای حل مشکل خود بیابید، اما این راه حل هیچ وقت با غوطهور شدن در ناامیدی به ذهنتان خطور نخواهد کرد. تمام توان فکری خود را برای یافتن راه حل بسیج کنید، به نتایج برنامهریزی خود توجه کنید که از آنچه انجام دادهاید چه حاصل شده است و به تأثیر برنامه خود فکر کنید و دست از تلاش برندارید. خدا در قرآن کریم می فرماید: «وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ» و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست. (سوره نجم آیه ۳۹) در آخر اینکه اگر به دنبال فرد یا کسی هستید که زندگی شما را تغییر دهد بهتر است نگاهی به آیینه بیاندازید.
منبع: سایت کنگره۶۰ - کتاب چهارده وادی عشق
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
نویسنده: همسفر نعیمه رهجوی راهنما همسفر راحله (لژیون پانزدهم)
ویرایش: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال مطلب: همسفر نیلوفر
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
103