درمانگر اصلی اعتیاد، خودِ شخص مسافر است

وادی‌ها در کنگره‌۶۰ قسمتی از علم جهان‌بینی هستند و عمل به آن‌ها یعنی تغییر در دیدگاه انسان و حرکت در مسیر ارزش‌ها. در وادی اول، تفکر صحیح را آموختیم و در وادی دوم با کاربردی‌کردن آن از پوچی و ناامیدی فاصله گرفتیم و اکنون وادی سوم که وادی خویشتن‌دوستی است به ما می‌گوید: «باید دانست؛ هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». این وادی تنها وادی است که با عبارت «باید» شروع می‌شود و این یک قانون است؛ چه بخواهیم، چه نخواهیم، اجرا خواهد شد.

اکثر انسان‌ها زمانی که دچار مشکل می‌شوند، توقع دارند که دیگران مشکلات آن‌ها را به عهده بگیرند و آن‌ها را حل کنند و هیچ باوری به نیروی درون خود ندارند. با ورود به وادی سوم می‌خواهیم حرکتی را آغاز کنیم که ما را به‌سلامتی، صلح و آرامش برساند. قبل از آموختن این وادی، آغاز و پایان‌های زیادی را در زندگی تجربه کرده‌ایم که اکثر آن‌ها نتیجه خوبی نداشته و در آخر، مشکلات ما افزایش‌ یافته است؛ اما اکنون با کسب آموزش در این وادی، افکار و اندیشه ما کاملاً تغییر می‌کند و کلید حل مشکلات خود را پیدا خواهیم کرد. کلیدی که در این وادی پیدا می‌کنیم، چیزی جزء دستیابی به نیروهای درون ما نیست؛ زیرا اگر انسان خود جست‌وجو نکند؛ حتی اگر با تمام کاوشگران ماهر همنشین باشد، به موضوع واقعی نمی‌رسد.

ما باید در مورد هر موضوعی خودمان وارد مرحله عمل شویم و اگر اکنون درگیر مشکلی هستیم؛ باید بدانیم که برای حل آن مشکل، بالاترین نقش بر عهده خود ما است و دیگران فقط نقش نیروی کمکی را برای ما دارند. باید با تفکر و تلاش و کوشش مشکل را حل کنیم. شاید به خود بگوییم: نقش معلم و راهنما در زندگی ما چیست؟ اما اگر به موضوع خود که درمان اعتیاد مسافر ما است نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که راهنما در کنگره فقط راه را برای رهجو نمایان می‌کند. آموزش راهنما مانند فانوسی در دستان رهجو قرار می‌گیرد. اگر رهجو ایستاده باشد و حرکت نکند؛ یعنی از نیروی درون خودش استفاده نکند، فانوس فقط تا شعاع یک متری او را روشن می‌کند؛ اما زمانی که خودش شروع به حرکت کند راه برای او نمایان می‌شود. درمانگر اصلی اعتیاد، خودِ شخص مسافر است. هدف از خلقت انسان این است که خود او راه‌حل مشکلات را بیاموزد. شاید تصور کنیم که اکثر مشکلات ما غیرقابل‌حل است؛ اما تمامی مشکلات یا قابل حل، یا قابل‌ تحمل هستند.

انسان به‌خاطر نداشتن آگاهی در زندگی خود، مرتکب اشتباهات زیادی می‌شود و شاید سال‌ها در تاریکی به سر ببرد؛ اما باید بدانیم زمانی که در تاریکی هستیم، کافی است که روی خود را به‌طرف روشنایی برگردانیم و به‌طرف نور حرکت کنیم. شاید سال‌ها مرتکب ضدارزش‌هایی شده باشیم؛ اما باید بدانیم که خودکرده را تدبیر هست و درست است که اشتباه کرده‌ایم؛ ولی اشتباهات ما قابل‌جبران است و باید با تفکر و تدبیر در مورد از میان برداشتن مشکلات خود به‌آرامی اقدام کنیم و هیچ‌گاه امید خود را از دست ندهیم.

در این وادی دو نیرو را می‌شناسیم: یکی نیروی درونی و دیگری نیروی تخریبی و بازدارنده. باید بدانیم شیطان به زیباترین شکل ممکن و گاه با ظاهری دلسوزانه وارد افکار و اندیشه ما می‌شود تا گوهر جان ما را شکار کند. شیطان از طریق القائات و الهامات منفی از ما می‌خواهد که همه چیز را رها کنیم و در گوشه ‌عزلت، منتظر مرگ یا نابودی باشیم؛ اما باید بدانیم که اگر این‌گونه با مسائل و مشکلات به‌صورت منفی برخورد کنیم؛ نیروهای منفی هر روز ما را بیشتر به عمق ظلمت و تباهی هدایت می‌کنند. خداوند در درون همه‌ انسان‌ها نیرویی قرار داده‌ است؛ مشروط به این‌که خود خواسته باشیم که از آن استفاده کنیم. اگر نیروی درون خود را بشناسیم؛ هیچگاه از تلاش دست برنمی‌داریم و با امیدواری به تمام مسائل زندگی نگاه می‌کنیم، در این صورت از تمام چالش‌های زندگی و گذرگاه‌های سخت آن عبور خواهیم کرد.

نتیجه‌ای که از وادی سوم می‌توانیم بگیریم این است که هیچ نفسی بار نفس دیگر را به دوش نخواهد کشید. باید سطح توقع خود را از دیگران کم کنیم و بدانیم اگر امروز در جسم و روان ما مشکل به وجود آمده است، نقش اصلی برای حل این مشکل بر دوش خود ما است. اگر این وادی را به‌خوبی به‌کار بگیریم؛ تفکر ما تغییر خواهد کرد و اگر تفکر انسان تغییر کند، رفتار او نیز تغییر خواهد کرد.

منابع: «کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود، سی‌دی وادی سوم و آموزش‌های کنگره»
نویسنده: راهنما همسفر الهام
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون سوم)
عکاس: راهنما‌ی تازه‌واردین همسفر سمانه
ارسال: راهنما همسفر افسون نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین