مشارکت مکتوب از لژیون پانزدهم، راهنما همسفر شیدا
همسفر مریم
در وادی سوم ما دریافتیم که مشکلات ما برای خودمان است و هیچکس جز خودمان نمیتواند مشکل ما را حل کند. اگر امروزه ما دچار مشکلات روحی و جسمی هستیم به طرز زندگیکردن ما درگذشته مربوط است که راهوروش زندگی درست را نمیدانستیم. تمام مشکلاتی که داریم خودمان نقشی در بهوجودآمدن آنها داریم و باید با تلاش مشکلات را حل کنیم. با آنچه خدا برایمان رقم زده زندگی کنیم، با ناامیدی و تفکر منفی فقط خود را نابود میکنیم. ما باید بیشتر دلسوزی را برای خودمان کنیم و بدانیم که فقط خودمان میتوانیم با کمکگرفتن از خداوند و نیروی درونی خودمان مشکلاتمان را حل کنیم. برای خروج از مشکلات باید نیروی خودمان و نیروی تخریبی را بشناسیم. تا نیروهای تخریبی و اهریمنی را نشناسیم نمیتوانیم با آنها روبرو شویم و مبارزه کنیم. در این مبارزه گاهی انسانهای منفیباف ما را احاطه میکنند و القا شیطانی میکنند. این القا و الهامات شیطانی به ما میگویند همه چیز را رها کن و در گوشهای بنشین. اما با آموزشهای کنگره فهمیدیم که گوشهای نشستن و ناامید بودن هیچ مشکلی را حل نمیکند؛ بلکه باید حرکت کنیم و تمام مسئولیتهای خودمان را بپذیریم و با دیگران مشورت کنیم؛ اما خودمان تصمیم بگیریم و بدانیم وعدهٔ خداوند هرگز دروغ نیست و حتماً به ما کمک میکند.
همسفر طاهره
شروع این وادی با کلمه (باید) است وقتی کلمه باید میآید؛ یعنی ما قطعاً باید این را بدانیم که هیچ موجودی به اندازهٔ خود انسان راجع به خودش فکر نمیکند؛ اما تفکر بعضی از آدمها این است که مسئولیت انجام کارهای ما به عهده دیگران است و از آنها توقع داریم نسبت به ما مسئولیتپذیر باشند و همیشه نگران وضع و اوضاع ما باشند که این تفکر باعث میشود انسان به خود هیچ اعتقادی نداشته باشد. همه چیز دست خود انسان است و هر کسی که بخواهد مسئولیتهایش را به عهده دیگران بیندازد همیشه درگیر و بدبخت میماند. ما باید بهقدری قدرت و توانایی را در خود پرورش دهیم که مسئولیت تمام زندگی خود را به عهده بگیریم. با یادگیری این وادی میخواهیم آغاز تازهای داشته باشیم آغازی که ما را بهسلامتی، صلح و آرامش میرساند. ما در کنگره ۶۰ هر چیزی را که یاد میگیریم به دردمان میخورد. ما با دیدن طبیعت میتوانیم الگو بگیریم همچون بزرگان ما که با نگاهکردن به طبیعت الگوبرداری کردهاند حتی تمام اختراعات بشر نیز به واسطه الگوبرداری از طبیعت بوده است.
همسفر محبوبه
باید دانست که هیچ موجودی در هستی به اندازهٔ خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. انسان تنها موجودی است که توان تأمل، تعمق و بازنگری در وجود خویش را دارد. آنگونه که گفتهاند: بیرون ز تو نیست هر آنچه در عالم هست از خود بطلب، هر آنچه خواهی که تویی. وادی سوم وادی خودشناسی و باور به خود است. در این وادی ما به حقیقتی بنیادین میرسیم که هیچکس جز خود انسان نمیتواند به یاری او بیاید. این قانونی است که در همه ابعاد زندگی ما جاری است چه در بحرانهای روحی، چه در مسیر رهایی از تاریکیها و چه در تلاش برای ساختن فردایی بهتر. انسان موجودی است راحتطلب. در برابر مشکلات، اغلب دوست دارد دیگران بار او را بر دوش بکشند و در برابر رنجهایش، به فریادش برسند. اما حقیقت این است که هیچکس هرچند مهربان و دلسوز، توان عبور از مسیر دشوار زندگی را بهجای ما ندارد. ما باید بپذیریم که مسئول اصلی سرنوشتمان، خودمان هستیم. در میان مصرفکنندگان مواد مخدر نیز این طرز تفکر رایج است، آنان گمان میکنند که با تصمیم به رهایی از تاریکی، دیگران موظفاند همه چیز را رها کرده و تمامقد برای کمک به آنان بایستند؛ اما این نوع نگرش نهتنها کمکی به رهایی نمیکند؛ بلکه مانع جدی در مسیر بهبود است. وادی سوم به ما یادآور میشود که: هیچکس به اندازهٔ خودت نمیتواند یاریگر تو باشد، تنها کسی که باید به داد تو برسد خودت هستی.
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شیدا (لژیون پانزدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
119