«باید دانست، هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند»؛ در این وادی از کلمه «باید» استفاده شده و تأکید مستقیم به نقش من در حیات دارد؛ ما بایستی بدانیم که برای حل هر مشکل، بیشترین بار بر دوش خود ما است و خود ما بایستی بیشترین تفکر و کوشش را برای حل آن بنماییم؛ اگر امروز ما دچار مشکلات جسمی، روحی، روانی، عاطفی، اقتصادی و... هستیم؛ باید بدانیم به‌راستی این درد و رنج‌ها چه مفهومی دارند؟ یک مفهوم آن این است که ما درگذشته، درست عمل‌نکرده‌ایم، دانسته و یا ندانسته مرتکب اشتباه شده‌ایم و این اوضاع‌واحوال کنونی، در اثر کاشت بذرهایی هستند که ما با دست خودمان درگذشته آنها را کاشته‌ایم و سال‌ها آبیاری نموده‌ایم؛ بنابراین خیلی طبیعی است که امروز با انبوهی از گیاهان تلخ و زهرآگین مواجه باشیم.
آیا باید بگوئیم خودکرده را تدبیر نیست، یعنی همه چیز را رها کنیم و یا اینکه بگوئیم خودکرده را تدبیر هست؟! بله، بایستی بگوییم تدبیر هست!کرامت انسان در قرآن، به‌عنوان یک اصل آفرینش در نظر گرفته شده و کرامت در سرشت انسان تنیده شده است؛ خداوند متعال می‌فرماید: «و لقد کرّمنا بنی‌آدم و حملناهم فی البر و البحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر مماً خلقنا تفضیلاً؛ ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم و آنان را در خشکی و دریا بر نشاندیم، از چیزهای پاکیزه روزی‌شان دادیم و آنان را بر بسیاری از آفریده‌های خود، برتری آشکار دادیم.»
انسان، موجودی است که در ذات و جوهر خود دارای کرامتی است که او را از موجودات دیگر متمایز می‌کند، آن تمایز در این است که انسان دارای نفس است و از روح الهی در او دمیده شده است؛ نفس دارای خواسته است و این انسان است که با تزکیه و پالایش خود می‌تواند به خواسته نفس جواب درست بدهد و یک‌شبه اتفاق نخواهد افتاد؛ جز اینکه تکرار و تمرین بالا داشته باشیم. خداوند هیچ‌کس را جز به‌اندازه توانایی‌اش، تکلیف نمی‌کند. انسان، هر کار نیکی را انجام دهد، به سود خود انجام می‌دهد و هر کاربد، به زیان او است.
در این مبارزۀ نرم، گاهی شیطان، کشش نیروهای منفی و یا انسان‌های منفی‌باف در همه‌جا ما را احاطه می‌کنند و دائماً در حال القا و یا الهام پیام‌های منفی خود هستند؛ ما با دشمن بسیار نیرومندی که غیرقابل‌رؤیت است، مواجه هستیم؛ این القائات و الهامات منفی، گاهی از ما می‌خواهند که همه چیز را رها کنیم و در گوشۀ عزلت، منتظر مرگ و یا نابودی باشیم؛ بنابراین هوشیارانه عمل کنیم!
به‌هرحال نتیجه‌ای که می‌توانیم از این وادی دریافت نماییم، به طور خلاصه عبارت است؛ کلیۀ مسئولیت کار، زندگی و مشکلات خودمان را همراه با سختی‌هایش، بادل و جان بپذیریم. سعی کنیم با تمام توان، مسائل را با تفکر و تدبیر حل کنیم و از نظر مشورتی سایر انسان‌های صالح استفاده کنیم؛ اما تصمیم نهایی را بایستی خودمان بگیریم.
منبع: کتاب عشق، 14 وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ارسال: راهنما همسفر پروانه (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
111