باید خودت به فکر خودت باشی

در وادی اول درست تفکر کردن را آموختیم، وادی دوم به ما امید داد که بی‌ارزش نیستیم و بیهوده پا به حیات نگذاشته‌ایم.
وقتی دو وادی اول را فراگرفتیم اقدام به حل مشکلات خودمان می‌کنیم و می‌خواهیم آن‌ها را از مسیر زندگی‌مان کنار بگذاریم ولی گاهی اوقات دچار توقع می‌شویم که دیگران باید به کمک ما بیایند تا بتوانیم مشکلاتمان را حل کنیم ولی این توقع بیجا آرامش را از ما سلب می‌کند در اینجا وادی سوم به من می‌آموزد که:
باید دانست؛ هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند.
این وادی به من می‌گوید: باید خودت به فکر خودت باشی، می‌توانی ازنظر مشورتی دیگران استفاده کنی ولی تصمیم نهایی را باید خودت بگیری.
در این وادی از کلمه باید استفاده‌شده که میزان مهم بودن این مطلب را بیان می‌کند که هیچ‌کس به‌اندازه خودمن به فکر من نیست.
وادی سوم به من می‌گوید: برای حل مشکلاتت باید روی خودت حساب کنی و با تفکر درست و قدرت گرفتن از نیروی درونت مشکلاتت را حل کنی زیرابه این جهان آمده‌ای تا حل مشکلات را بیاموزی و با حل کردن آن‌ها به تکامل و فرمان عقل برسی. در این مسیر باید خودمان بار مشکلات را به دوش بکشیم زیرا هیچ فردی حتی نزدیک‌ترین افراد به ما هم به‌طور کامل از مشکلات ما آگاهی ندارند و این خود ما هستیم که با تمام وجود مشکلاتمان را درک می‌کنیم و از تمام زوایای آن باخبر هستیم پس باید تفکر کنیم و سپس حرکت کنیم و شیطان به زیباترین شکل ممکن و گاهی کاملاً به‌صورت دلسوزانه وارد افکار و اندیشه ما می‌شود تا گوهر جان ما را شکار نماید و هستی ما را به ویرانه‌ای تبدیل کند اما ما نباید ناامید شویم زیرا ناامیدی جز سیه‌روزی و غم و اندوه برای ما چیز دیگری به ارمغان نخواهد آورد.
باید با آرامش عمل کنیم و از شتاب‌زدگی اجتناب کنیم و ذره‌ذره و به‌مرورزمان مشکلاتمان را حل نماییم و از هیچ‌کس جز خودمان انتظاری نداشته باشیم و سربلند بایستیم و بگوییم: درختان ایستاده می‌میرند.

نویسنده: راهنما همسفر معصومه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر زینب رهجو راهنما همسفر سکینه(لژیون سوم)
سایت همسفران نمایندگی الوند