سختی لازمه تکامل انسان است.

جلسه دوم از دوره‌ سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی بوئین‌زهرا با استادی راهنما مسافر جواد، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر حامد، با دستور جلسه "در استحکام پایه های مالی و علمی کنگره من چه کرده ام " روز پنجشنبه 01 خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به‌کارکرد.

به نام قدرت مطلق الله

سخنان استاد : 
سلام دوستان جواد هستم یک مسافر، از نگهبان و دبیر جلسه تشکر میکنم که فرصت دادند تا در این جایگاه خدمت کنم و اولین مشارکت را داشته باشم تا آموزش بگیرم.

اوایل سفر اول بود و منتظر این بودم ساعت کنگره شود تا در جلسه حضور پیدا کنم اما بعد از یک سفر ناموفق و کلی مشکل که برای خودم به وجود آورده بودم و مشکلات به قدری به هم فشار آورده بود که نتوانستم جلو خودم را بگیرم و شروع کردم به گریه کردن، تنها یک مشکل وجود نداشت، مشکلات متعددی وجود داشت که مرا از پا در آورده بود همین طور که در خودم بودم و گریه می کردم تنها کسی که کنارم آمد و مهربانانه با من صحبت کرد و من را آرام کرد همسفرم بود. خداراشکر می کنم که در آن روز های سخت کنارم بود و مرا تنها نگذاشت.
همسفر نعمتی بزرگ است که خداوند به هر کس نمی دهد. من همیشه به شاگرد های خودم می گویم که برای اینکه تکه ای از مشکلاتی که در همسفرهایتان به وجود آورده اید حل شود بهتر است آن ها را به کنگره بیاورید تا با آموزش هایی که در کنگره کسب می کنند گوشه ای از مشکلات آن ها نیز رفع شود. آموزش بگیرند تا حال خوش و نحوه درست زندگی کردن را یاد بگیرند. در ادامه با همه مشکلات وقتی وارد کنگره شدم و به سراغ راهنما ی خود آقا عطا رفتم تا از او راهنمایی بگیرم کنار ایشان شروع کردم به گریه کردن، ایشان گفتند من نمی دانم که چقدر مشکل داری اما برای اینکه بتوانی مشکلات خودت را درست کنی تنها راه  این است که خدمت کنی. فردای آن روز شروع کردم به خدمت کردن و هر خدمتی که از دستم بر می آمد انجام می دادم.

با گذشت زمان به خود آمدم و دیدم که مشکلات من دیگر وجود ندارند باید به زندان می رفتم اما این اتفاق نیفتاد، شغلی نداشتم اما حالا شغلی دارم و می توانم درآمد کسب کنم . من ضعیف بودم ولی حالا قوی شدم این ها همه برکات خدمت کردن است.
جمله استاد امین درباره (خدمت) کردن : وقتی به دیگران خدمت می کنی، هستی انسان هایی را در مسیرت قرار می دهد تا به تو خدمت کنند. مهم ترین قانون هستی این است هر عملی یک عکس العملی دارد.
جمله (سردار) در کتاب 60 درجه : من آب می آورم تو آنقدر بنوش که سیراب شوی اما نه زیر آب من بلندم، به بلندای قله هایی که نتوان تسخیر نمود اما تو بر بام من، مسلح بیا، تا عظمت را ببینی من می رویانم آنقدر که زمین و آسمان را شب و ظلمت فرا گیرد اما تو از میان سبزه ها، نور را بیاب و بربال آن بنشین و به سوی من پرواز کن تا آنچه به باورت نمی گنجد، ببینی تو می توانی همه آنچه که هست با نیروی عقل خویش تبدیل به بهترین کنی و به سوی نقطه ای بیایی که آغاز نمودی.
انسان وقتی سفر اول را تمام کرد و وارد سفر دوم شد باید به خودش برسد وقتی به خودش برسد یعنی به خدای خود رسیده است. استاد من آن قوانین هستی را می دانست که به من گفت باید خدمت کنی و از زمان خود ببخشی این بخشیدن همان رسیدن به خود و خدای خود است. هر انسانی در وهله اول باید به خودش خدمت کند اگر به خودش خدمت نکند نمی تواند به دیگران خدمت کند.

همیشه یک مسافر باید از خود بپرسد که کنگره 60 برای من چه کرده است؟ برای خود من کنگره 60 خود من را به خودم برگرداند و از تاریکی من را به روشنایی هدایت کرد و طعم زندگی کردن را دوباره به من هدیه داده است. برای همین باید اندازه خودم قدم بردارم آقای مهندس می فرماید اندازه یک آجر سهیم باشید. خداوند هم در کلام الله می فرماید چه کسی من را یاری می کند تا من او را یاری کنم. سختی لازمه تکامل انسان است اگر نباشد انسان کامل نمی شود. یکی از سختی ها بخشیدن از ثروت خود است و این بخشیدن اصلا راحت و آسان نیست ولی خوش به حال آن هایی که می توانند به راحتی ببخشند. این دستور جلسه به ما می گوید که من چه کاری می توانم انجام بدهم و باید دانست که وعده خداوند دروغ نیست. امیدوارم همه ما نقش خودمان را خوب بازی کنیم.

مرزبان کشیک : مسافر رامین

تایپ و تنطیم : همسفر امیرحسین لژیون دوم 

عکاس : مسافر مهدی لژیون سوم