از داشته‌هایمان به بهترین نحو ممکن استفاده کنیم

این روزها صحبت از انسان‌هایی است که مسیر آموزش را برای من همسفر هموار کردند، یکی از آنان دیده‌بان مسافر بابک است که در «نمایندگی ملایر» حضور داشتند و گفتگوی دلنشینی با ایشان داشتیم، نظر شما را به خواندن این گفتگوی سراسر آموزش جلب می‌کنیم. 

مسافر بابک با ۱۴ سال تخریب انواع آنتی ایکس‌های مصرفی تریاک، شیشه، کوکائین و حشیش وارد کنگره شدند. به روش DST و داروی اپیوم به مدت ۱۳ ماه و ۲۴ روز به راهنمایی مسافر محمد صادق سفر کردند. هم اکنون به مدت ۱۴ سال و ۲۴ روز است آزاد و رها هستند. در ادامه سفر ویلیام به راهنمایی آقای مهندس دژاکام داشتند. در حال حاضر ۱۲ سال و چند ماه است که با دستان پرتوان آقای مهندس آزاد و رها هستند. رشته ورزشی ایشان در کنگره فوتسال است.

در روزهای تاریکی که درگیر اعتیاد بودید آیا فکر می‌کردید روزی برسد که دیده‌بان کنگره۶۰ شوید؟

نه قطعاً چنین فکری را نمی‌کردم، همان اول که به کنگره آمده بودم تنها برای این‌که یک بهانه داشته باشم یک مدت بتوانم تریاک استفاده کنم (چون داروی درمان اپیوم بود) تا این‌که باز یک فضایی برای مصرف کردن ایجاد شود؛ اما بعد از مدتی که گذشت از کنگره خوشم آمد. با این دیدگاه آمدم که مصرف مواد را قطع کنم و بعد بروم از الکل استفاده کنم؛ ولی خب به هر حال جنس کنگره جوری بود که همه این افکار شاید با آن اتفاق‌هایی که در مسیر کنگره برای سفر اولی می‌افتد؛ اما در سفر دوم همه این افکار پاک شده و جای آن را در ذهنم عشق ماندن قرار گرفت.

آیا اطرافیانی داشتید که شما را باور نکردند و امروز آن‌ها چه نگاهی به شما دارند؟

بله اطرافیانی بودند که با وجود تخریب‌هایی که ایجاد کرده بودم باور نمی‌کردند؛ ولی امروز وقتی نگاه می‌کنند می‌بینند که من اگر شاید خیلی آدم خوبی نشده باشم؛ اما آدم بد گذشته هم نیستم.

اگر بخواهید با تمام وجودتان یک جمله به اعضاء گرفتار بگویید که قلبشان را روشن کند آن جمله چیست؟ 

درسی که خودم در کنگره گرفتم و به‌عنوان تجربه در اختیار شما قرار می‌دهم چنگ زدن به ریسمان محکم آموزش‌های کنگره و مخصوصاً سی‌دی‌های هفته است تا بتوانند حال خوش را در لحظه تجربه کنند که تمام مسائل، چالش و گره‌هایی که یک انسان با آن درگیر است با استفاده از آموزش‌های کنگره و سی‌دی‌های مختلفی که در اختیار ما قرار می‌گیرد قابل حل کردن باشد. 

شما چگونه از جایگاه دیده‌بان روابط عمومی برای ترویج اهداف و پیام‌های کنگره60 استفاده می‌کنید؟

زمانی که آمدم و در جایگاه روابط عمومی قرار گرفتم تازه کنگره برای من شروع شد و این اتفاق افتاد که روابط عمومی به صورت تخصصی شکل بگیرد و من هم هیچ تخصصی در رابطه با روابط عمومی نداشتم یا تحصیل مرتبط نداشتم و تمام طول مسیر رهنمودهای نگهبان و بنیان کنگره۶۰ بود که شخصاً به من و خدمتگزارهای روابط عمومی یاد داد که ما چه طور در این مسیر با ارگان‌ها و سازمان‌های عمومی ارتباط داشته باشیم و این‌که سیاست‌هایی که برای پیشبرد اهداف کنگره تعیین می‌شد که به‌نظر من خدمتگزارهای روابط عمومی سهم حداکثری را در این پیاده‌کردن رهنمودها و سیاست‌ها داشتند و من به‌عنوان یک ناظر نظارت می‌کردم.

کلیدی‌ترین مسئله‌ای که از آقای مهندس آموخته‌اید و برای شما الگو شده است را برای ما بازگو کنید؟

من همیشه در زمان رهایی‌ها که در آلاچیق کنار آقای مهندس هستم می‌بینم که افراد به ایشان می‌گویند که یک جمله‌ بگویید که به درد ما بخورد (ابتدا منتظر یک جمله خاص یا حکیمانه یا طولانی هستند) که آقای مهندس جمله حکیمانه را خیلی به زبان ساده بیان می‌کنند و آن دو چیز است «از داشته‌هایتان به بهترین شکل ممکن استفاده کنید و این‌که خوبی خوب و بدی بد است.» به نظر من شاید رمز و راز خوشبختی همین است و این یکی از بزرگترین درس‌هایی است که آقای مهندس در تمام سی‌دی‌ها و در تمام آموزش‌هایی که دارند در اختیار ما قرار داده‌اند.

نظرتان در مورد خدمتگزاران که در حین خدمتشان تعصباتی نسبت به راهنمای درمانشان دارند یا نسبت به رهجوهای لژیونی که در آن بودند قوانین را رعایت نمی‌کنند چیست و چه پیامی دارید؟

در کنگره چیزی که من یاد گرفتم این است که داشتن تعصب باعث تخریب خود فرد و سیستم می‌شود و هرجا که ما چه روی افراد چه روی سیستم کنگره تعصب داشته باشیم در درجه اول حس خودمان را خراب کرده‌ایم و در درجه دوم باعث ایجاد تخریب برای آن نمایندگی یا سیستمی که در آن خدمت می‌کنیم می‌شویم؛ یعنی آن کسی که حتی روی آقای مهندس دژاکام تعصب دارد در ادامه با آن رفتارش باعث تخریب آقای مهندس می‌شود، همه ما نسبت به آقای مهندس ارادت و علاقه داریم و اگر حتی نسبت به کنگره و آقای مهندس هم تعصب نشان بدهیم در ادامه اتفاق خوبی نمی‌افتد.

کنگره۶۰ فضای امن و مقدسی است یعنی چه؟

به نظر من وقتی که می‌گوییم کنگره‌۶۰ یک فضای امن و مقدس است، سنگ، چوب، آجر، سیمان و آهن تقدس ندارند؛ چیزی‌ که فضای کنگره را مقدس می‌کند تفکر کنگره است و آموزش‌هایی است که در کنگره وجود دارد و امنیت هم از وجود افراد می‌آید. کنگره را آدم‌هایش امن می‌کنند و تفکرش آن را مقدس می‌کند و اگر من بتوانم از تفکر و آموزش‌های کنگره استفاده کنم ذره‌ذره به این سمت می‌روم که آدم امنی باشم و آن امنیت را ما در فضای کنگره در کنار هم می‌توانیم داشته باشیم.

اگر به آن روز اولی که وارد کنگره شدید برگردید چه چیزی به آن خودِ خسته و درمانده می‌گویید؟

سخت است که از فرصت‌هایم در سفر اول استفاده کنم، سفر اول یک فضایی است که هیچ‌ موقع تکرار نمی‌شود. شما در سفر دوم وقتی که رها می‌شوید حالا چه به‌عنوان یک مسافر یا همسفر، سفر دوم یک بازه گسترده دارد که هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم ادعا کنیم که به سفر سوم رسیده‌ایم. افراد بعد از این‌که رها می‌شوند وارد سفر دوم می‌شوند و آن فضای آموزشی در اختیارشان قرار می‌گیرد تا بروند خودشان را بسازند؛ ولی فضای سفر اول زمان محدودی است و اتفاقاتی که در آن برای آدم می‌افتد و درس‌هایی که داخل سفر اول می‌گیرد و قابل گرفتن است و خیلی جنس متفاوت دارد. من فکر می‌کنم اگر به روز اول کنگره برگردم با این میزان آگاهی که الان دارم از لحظه‌لحظه سفر اولم استفاده می‌کنم.

آیا شده روزی را به یاد بیاورید که دلتان بخواهد همه اعضاء کنگره آن را تجربه کنند؟

تمام روزهایی که در کنار آقای مهندس دژاکام قرار دارم و از حضورشان استفاده می‌کنم را برای همه اعضاء کنگره آرزو می‌کنم آن‌هایی که به‌هر حال به هر شکلی برایشان این امکان وجود دارد این را تجربه کنند.

به نظر شما خوشبختی یعنی چه؟

چیزی که من از آقای مهندس یاد گرفتم این است که به نظر من خوشبختی یعنی این‌که در لحظه از داشته‌هایم به بهترین شکل ممکن استفاده کنم و این‌که در اکنون و زمان حال زندگی کنم. کسی که در گذشته زندگی می‌کند اکنون و آینده را از دست می‌دهد و کسی هم که در آینده زندگی می‌کند زمان حال خود را از دست می‌دهد، دقیقاً مثل آینه ماشین می‌ماند زمانی که آدم مدام در آینه ماشین به پشت‌سر نگاه می‌کند ممکن است با روبه‌رو تصادف کند و اگر فقط به روبه‌رو نگاه کند زمان تغییر حالت‌ها یا تغییراتی را که می‌خواهد ایجاد کند ندارد قاعدتاً با افرادی که در پشت سر می‌آیند تصادف می‌کند بهترین حالت ممکن این است که از گذشته به تجربه آن نگاه کند و زمان حال خود را به خوبی بسازد تا آینده خوبی داشته باشد.

چه شاخص‌هایی برای انتخاب و ارتقاء افراد به جایگاه‌های بالاتر در کنگره از جمله دیده‌بان در نظر گرفته می‌شود؟

در کنگره جایگاه‌ها افراد را انتخاب می‌کنند، افراد نمی‌توانند انتخاب کنند که در چه جایگاهی قرار بگیرند و برای هر جایگاهی به‌نظر من احساس مسئولیت‌داشتن، تعهد و در راستای اهداف کنگره حرکت کردن خیلی تاثیرگذار است در این‌که افراد برای خدمت انتخاب شوند و برای جایگاه دیده‌بانی که سوال کرده بودید؛ دیده‌بانی به‌نظر من شاخصه‌هایی که لازم دارد اگر مجموع همه شاخصه‌های که برای انتخاب خدمتگزارها لازم دارد یک نفر داشته باشد آن‌موقع از طرف دیده‌بان‌ها یا نگهبان کنگره۶۰ مورد توجه قرار می‌گیرد که حالا در انتخاب‌ بعدی دیده‌بان‌ها بتوانند نسبت به آن بررسی انجام بدهند.

توصیه شما برای همسفران ملایر برای عملکرد بهتر و پیشرفت در کنگره۶۰ چیست؟

بهترین کاری که همه ما در کنگره می‌توانیم انجام بدهیم این‌که از آموزش‌های کنگره استفاده کنیم در چهارچوب و مسیر قوانین کنگره حرکت کنیم و یادمان باشد که هر جایگاهی که در کنگره به ما داده می‌شود، آن جایگاه را کنگره به ما داده و من به شخصه خودم را عرض می‌کنم به تنهایی هیچ‌چیز از خودم ندارم اگر در کنگره احترامی به من گذاشته می‌شود اگر حس خوبی بین اعضاء رد و بدل می‌شود به‌خاطر تفکر و وجود کنگره است و اگر این را سرلوحه کارم قرار بدهم همیشه سمت پیشرفت می‌روم و برای مسافرها و همسفران نمایندگی ملایر هم همین‌طور است.

مصاحبه‌کننده: همسفر فیروزه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول)
ارسال: راهنمای‌ تازه‌واردین همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملایر