آقای مهندس، مبدأ را پیدا کردند و بعدازآن تغییرات اتفاق افتاد. وقتی اندازه‌ها را پیدا کردیم می‌فهمیم وضع چقدر خراب است و اوضاع چقدر به‌هم‌ریخته است. وقتی می‌خواهیم درس خواندن و یا کاری را شروع کنیم؛ باید بدانیم توانمان چقدر است. مثلاً توان ما روزی یک ساعت درس خواندن است نه بیشتر یا می‌رویم پیش مشاور ۸ ساعت مشاوره به ما می‌دهد که برای ما قابل‌اجرا نیست. شش ماه یا یک سال تلاش می‌کنیم و در آخر افسرده و ناامید می‌شویم؛ چون باید از انرژی ذخیره‌شده خود استفاده کنیم و این نقطهٔ صفر می‌شود اگر مبدأ را پیدا کردیم ازآنجا نقطه تحمل، ایجاد می‌شود یعنی شروع می‌کنیم به ساخته‌شدن؛ چون پایه درست است اگر مبدأ را پیدا نکردیم، ۵۰ سال هم تمرین کنیم، جز تخریب چیزی در پی ندارد. نیرویی که از کم شروع شود، نقطه تحمل پیدا می‌شود و ما شروع می‌کنیم به قوی‌تر شدن. ما آلان در کنگره تحت درمان هستیم و روزه کامل نمی‌توانیم بگیریم؛ زیرا نقطه صفر ما ۳ ساعت است. از ۳ ساعت؛ باید شروع کنیم اگر از روزه کامل شروع کنیم؛ چون تحت درمان هستیم، سفر ما خراب می‌شود. چرا سفر خراب می‌شود؟ چون انرژی ذخیره‌شده خود را؛ باید استفاده کنیم تا فاصله آن چیزی که هستیم و آن چیزی که می‌خواهیم، باشیم. خواب شما اگر یک‌شب ساعت ۱۲ شب شود و یک‌شب ساعت ۱۱ شب شود، این فاصله را باید چگونه پر کرد؟ توسط انرژی ذخیره‌شده؛ پس انسان اگر اندازه را پیدا نکند؛ باید آن اختلاف را باانرژی ذخیره‌شده خود پر کند و انرژی ذخیره‌شده را اگر استفاده کند خمار، مریض، بدحال و ضعیف می‌شود و خیلی مسائل دیگر و اگر یک آدم عادی ۷۰ سال عمر می‌کند، یک ورزشکار؛ باید صدسال عمر کند. درستش این است؛ پس چرا در سن ۵۰ سالگی داغون می‌شود؟ چون انرژی ذخیره‌شده خود را استفاده کرده و فشارهای زیاد و حرکت‌های زیادی داشته و بعد از درون شروع به تخریب‌شده است.
منبع: سی دی تاریکی (امین)
نویسنده: همسفر صغری (سعید) رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر صغری رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم) دبیر سایت
ارسال: همسفر فائزه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت جمشید
- تعداد بازدید از این مطلب :
41