بخشش بیشتر؛ رشد بیشتر

هشتمین جلسه از دوره دوم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی امیرکبیر، به استادی دستیار مسافر محترم علی، نگهبانی مسافر سعید و دبیری مسافر احمد با دستور جلسه: «در استحکام پایه های مالی و علمی کنگره60، من چه کرده ام؟» چهارشنبه 31اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر. از راهنمای عزیزم تشکر می کنم ؛ فرصت خدمت را به من دادند. دستور جلسه راجع به این موضوع است که در راستای پایه های مالی و علمی کنگره ؛ من چه کرده ام؟ با این که نمی توانم از لحاظ علمی به پیشرفت کنگره کمکی کنم اما به هر حال با تفکر کردن بر روی این موضوع می توانم کمک بزرگی به این مسئله بکنم. در مورد هر دستور جلسه ای من می توانم صحبت کنم فقفط کافی است کمی بر روی این موضوع فکر کنم. هرشخصی در کنگره حضور دارد دیدگاه متفاوتی نسبت به زندگی دارد.
هر شخصی راجع به دستور جلسه از دیدگاه خودش مشارکت می کند؛ و حتی اگر کسی در این جمع حضور داشته باشد، به طور ناخودآگاه بر روی شخص تاثیر می گذارد و هر شخصی مشارکت می کند من مطلب جدیدی را یاد می گیرم.
با بها دادن به دیگران همان قدر نیز خودمان رشد خواهیم کرد و بسیار جالب است که مسائل را از دید دیگران نیز ببینیم.
با هرباربخشش ؛ عیارمن افزایش پیدا می کند. هنگامی که عیار افزایش پیدا می کند رشد صورت می گیرد. زمانی که من فکر می کنم با بخشش بیشتر می توانم کمک بیشتری انجام دهم آغاز رشد من است.
اگر بخششی صورت می گیرد نباید توقع بازگشت داشته باشم. بر فرض مثال اگر از 10 قسمت یک قسمت را کمک می کنم حال بسیار خوبی را تجربه می کنم و حالا اگر هر10 قسمت را کمک کنم ؛ قطعا حال بسیار بهتری را تجربه خواهم کرد. 

باید همان مقداری که به من کمک می شود؛ من هم به دیگران همان قدر کمک کنم و اصطلاحا هرچیزی که مرا راضی می کند، همان کار را در مورد دیگران انجام بدهم. 
تایپ؛ پیاده سازی و انتشار: مسافر سعید