ششمین جلسه از دوره اول سری کارگاههای آموزشی جشن دیدهبان با استادی دیدهبان محترم اصغر منصوری و نگهبانی ایجنت محترم شعبه مسافر کاظم و دبیری مسافر علیرضا با دستورجلسه «هفته دیدهبان» در روز سهشنبه مورخ ۱۴۰۴/۰۲/۳۰ در ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان اصغر هستم یک مسافر، مثل همیشه؛ ابتدا از خداوند شکرگزاری میکنیم که ارتباطها و وصلها را برقرار میسازد. هفته دیدهبان را به همه عزیزان، بهویژه در رأس آنها، جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان، تبریک عرض میکنم. کلمه «دیدهبان» در کنگره به معنای ناظری بر قوانین و حرمتهای کنگره است. اگر خود دیدهبانان به این قوانین عمل نمیکردند، قطعاً امروز شاهد این موفقیتها نبودیم.
ما هرچه از کنگره ۶۰ میآموزیم، مطلبی تازه و جدید است و این صحبتها در هیچ جای دنیا بیان نمیشود. همه این آموزشها و افراد؛ یعنی همسفران، مسافران، رهجوها و دیگر اعضا، برای افزایش آگاهی و دانایی ما است. آقای مهندس در زمان آغاز کار کنگره، خودشان از مصرف مواد رهایی یافته بودند. ما در سفر دوم میخوانیم که ایشان از قطع مصرف مواد مخدر آغاز کردند و تا رسیدن به خودِ واقعیشان؛ پس از درمان، سه سال تفکر کردند تا ریشه اعتیاد خود را شناسایی کنند. وقتی به پاسخ رسیدند، کنگره ۶۰ را پایهگذاری کردند.
آقای مهندس دریافتند که علت اصلی این مشکل، جهل بوده است. همه ما که اکنون در کنگره حضور داریم، این مسیر را بر اساس جهانبینی خود انتخاب کردهایم و جهانبینی، حاصل خرد و آگاهی انسان است. خداوند در قرآن میفرماید: «شب را برای آرامش و خواب آفریدم»؛ یعنی همه جهان و تمام کشورها باید مطابق این قانون، در آرامش و خواب باشند و هر کس از قانون تخطی کند و عدول نماید، بیمار است.
قوانین هستی بر مبنای ریاضیات است و خداوند در زندگی، اختیار و مسئولیتی را به خود انسان داده است. در وادی چهارم میفرماید: «مسئولیتی را من پذیرفتم و مسئولیتی را شما پذیرفتید». آقای مهندس در جریان درمان اعتیاد دریافتند که بهجز خودِ اعتیاد، مسائل دیگری نیز وجود دارد که زندگی را نابود میکند. شاید بگوییم این موارد فقط مربوط به مهندس دژاکام است و فقط خداوند به او این نعمتها را داده؛ اما اینگونه نیست؛ چراکه شما نیز خلیفهالله هستید و هرچه آقای مهندس دارد، شما نیز میتوانید داشته باشید.
ما به کنگره آمدهایم تا احیا شویم؛ نه فقط از مواد؛ بلکه از نظر انسانیت احیا شویم. در کتاب ۶۰ درجه سردار میفرماید: «پسرم، تو در عالمی درخت تنومند بودهای». بله، ما بودهایم و خواهیم بود؛ هرچند اکنون بیمار شدهایم؛ اما همه این مسائل به خاطر جهل و ناآگاهی ما است. خداوند هیچ چیز بدی را برای ما نمیخواهد. او خیر مطلق است و فقط خوبی را برای ما میطلبد. در آیه اول سوره بقره میفرماید: «ای انسان، هیچ مصیبتی از من به شما نمیرسد، هرچه خوبی است، از من به شما میرسد.»
همه ما عدالت خداوند را قبول داریم؛ اما در جریان زندگی، آن را از یاد میبریم و به راه خود میرویم و دچار مشکل میشویم. ما باید خدا را شاکر باشیم که در کنگره هستیم و به مسیرهای دیگر کشیده نشدهایم. ما به دنبال حال خوب بودیم، به دنبال بهشت بودیم و آن را در حال دلِ خوب یافتیم و به آرامش رسیدیم. ما با مصرف مواد بهطور موقت حالمان خوب بود؛ اما این لذت، کوتاه و زودگذر بود؛ ولی وقتی به کنگره آمدیم و زمان گذشت، به حال خوبِ پایدار رسیدیم. اکنون مالک لحظههای خود هستیم.
ما اینها را نمیدانستیم. ما همیشه منتظر بودیم کسی بیاید بدهیمان را بدهد و حالمان را خوب کند؛ ولی این ممکن نیست، چون هیچکس بار کسی را به دوش نمیکشد. ما فقط به کسی میتوانیم کمک کنیم که خودش بخواهد و خودش تلاش کند و با قوانین کنگره همسو شود. این قوانین در کتاب ۶۰ درجه و در حرمت کنگره لحاظ شده است و ما باید به آنها عمل کنیم. هرمسافر باید تلاش کند همسفر خود را به کنگره بیاورد تا راه زندگی را بیاموزد. همه ما برای حال خوب به کنگره آمدهایم، حال خوب در جهانبینیِ درست معنا میشود و حال خوب در آگاهی و دانایی وجود دارد.
دروادی پنجم میگوید: «بازگشت از ضد ارزشها»؛ یعنی همه بدیها را بیرون بریز، صاف و پاک شو تا حالت خوب شود. ما باید جایگزینی انجام دهیم. خداوند میفرماید: «به راستی خوبیها، بدیها را از بین میبرد.» این یعنی جایگزینی. خداوند تمام بدیهای ما را میخرد و در عوض، خوبی به ما میدهد. اگرقوانین را رعایت نکنیم، حال خوبی نخواهیم داشت؛ چون برخلاف جریان آب شنا میکنیم. وقتی همه در کنگره در مسیر مستقیم هستند، ما نباید از راه درست خارج شویم.
خداوند به سیستم هستی و کائنات دستور داده که هرچه انسان خواست، به او بدهند؛ چون انسان قدرت اختیار و انتخاب دارد، بنابراین، همه چیز بستگی به انتخاب ما دارد. خداوند میفرماید: «اگر به بنده من احترام بگذارید، من روزی شما را زیاد میکنم» و شما میتوانید این را در رفتار مردم و در کشورهای مختلف مشاهده کنید. جناب مهندس نیز این موضوع را از روز اول در کنگره نهادینه کردند و احترام گذاشتن به یکدیگر را از اصول اساسی کنگره قرار دادند.

.jpg)

.jpg)
مرزبان کشیک: مسافر مصطفی
تایپ: مسافر محمد تقی لژیون دوم
ویراستار: مسافرعباس لژیون دوم
عکاس: مسافر سعید و مسافرمحمد لژیون هفتم
ارسال: مسافر سعید لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
409