از دیدگاه کلی، کنگره ۶۰ یک نهاد کاملاً مردمی است

اولین جلسه از دور چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران نمایندگی ارگ کرمان، روز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۱۷ با استادی مسافر مسلم، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر مجید، با دستور جلسه «در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره ۶۰ من چه کرده‌ام؟» آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، مسلم هستم، یک مسافر.

در ابتدا وظیفه خود می‌دانم از بنیان‌گذار محترم کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس، صمیمانه تشکر کنم. همچنین از ایجنت محترم، آقای محسن، و راهنمای عزیزم، آقای رضا، نهایت قدردانی را دارم که این فرصت را در اختیارم قرار دادند تا امروز در این جایگاه خدمت کنم.

موضوع جلسه این هفته این است: «در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره ۶۰ من چه کرده‌ام؟»
اگر بخواهم صادقانه پاسخ این سؤال را بدهم، باید بگویم: من هیچ کاری نکرده‌ام! چرا که تا امروز این موضوع مهم را به‌درستی درک نکرده بودم. اما اکنون برای درک بهتر آن، لازم است از دو منظر به آن نگاه کنم: یکی دید کلی و عمومی، و دیگری دیدگاه فردی و شخصی.

از دیدگاه کلی، کنگره ۶۰ یک نهاد کاملاً مردمی است؛ همانند یک خانواده بزرگ که تمامی هزینه‌ها و نیازهای خود را بدون وابستگی به نهادهای دولتی یا اسپانسرهای مالی تأمین می‌کند. این مجموعه هیچ بودجه‌ای از جایی دریافت نمی‌کند و با کمک اعضا، خودکفا شده است.

پیش از من، افرادی بودند که کمک کردند تا این زمین خریداری، بنا ساخته و تجهیزات فراهم شود تا من امروز بتوانم در آرامش سفر خود را طی کنم. جناب مهندس مثالی بسیار زیبا می‌زنند: «اگر ما در کنگره به نهادهای بیرونی وابسته باشیم، دیگر نمی‌توانیم روی پای خود بایستیم.» ایشان در لایو چهارشنبه گذشته با بغض گفتند: «من با وجود تمام تلاش‌ها، هنوز خود را به کنگره بدهکار می‌دانم.»

حال، بیایید ببینیم ما چه کرده‌ایم. زمانی که وارد کنگره شدم، هیچ شناختی از لژیون سردار نداشتم. حتی زمانی که عضو آن شدم، هنوز درک درستی نداشتم. وقتی صحبت از پرداخت ۶ میلیون تومان شد، در ابتدا برایم سخت بود، اما بالاخره آن را پرداخت کردم. هم خودم و هم همسفرم. سال گذشته، همسفرم دنور شد و امسال نیز خودم برای دنوری نام‌نویسی کردم؛ نیمی از مبلغ را پرداخت کرده‌ام و باقی آن را نیز پرداخت خواهم کرد.

در کنگره هر چه می‌دهیم، بازگشت آن را در زندگی خود می‌بینیم. سال گذشته تصویری ذهنی از خود ساختم که باید دنور شوم، و امسال توانستم به آن هدف برسم. باور کنید هر مبلغی که پرداخت کردم، به سرعت و حتی بیشتر از آن به من بازگشت.

از نظر علمی نیز، کنگره ۶۰ کاری کرده که در جهان بی‌سابقه است؛ درمان اعتیاد، درمان سیگار، چاقی، و حتی برخی بیماری‌های صعب‌العلاج مانند سرطان و ام‌اس. وقتی صحبت از بُعد علمی می‌شود، منظور این نیست که علم کنگره ناقص است؛ بلکه کامل است. اما ما باید کمک کنیم که این علم بیش از پیش در عمل دیده شود. مثلاً فرضیه «ایکس» هنوز به‌طور رسمی اثبات نشده، در حالی که در صورت اثبات آن، راه درمان بسیاری از بیماری‌ها هموار می‌شود.

از دیدگاه فردی، باید بپذیریم که کنگره مسیر خود را طی خواهد کرد، چه ما باشیم چه نباشیم. اما ما می‌توانیم ادامه‌دهنده این مسیر باشیم. ما باید مانند چشمه‌ای جوشان، از نظر مالی و علمی در کنگره فعال و پویا باشیم تا بتوانیم خدمت‌رسانی مؤثرتری داشته باشیم.

در پایان، امیدوارم همه ما قدر این فرصت‌های طلایی را بدانیم و هر یک، به سهم خود، در رشد و پیشرفت این مجموعه ارزشمند تلاش کنیم؛ چرا که نهایتاً بیشترین بهره را خود ما خواهیم برد.

با تشکر از همه دوستان.

عکس : مسافر فرزاد لژیون دوم 

تایپ : مسافر معین لژیون دوم

ویرایش : مسافر امیر هادی لژیون دوم