زنده شدن تنها معنی دیدن ما در هستی نیست

هفتمین جلسه از دوره پنجاه و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ به استادی مسافر ناصر، نگهبانی مسافر مجید و دبیری مسافر علی با دستور جلسه « در استحکام پایه‌های علمی و مالی کنگره من چه کرده‌ام ؟ » در روز دوشنبه بیست و نهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد :

سلام دوستان ناصر هستم یک مسافر خدا را شکر می‌کنم که یک‌بار دیگر این فرصت برای من پیش آمد که یکی از جزایر بهشتی کنگره ۶۰ قرار بگیرم و فرصت خدمت کردن داشته باشم از ایجنت محترم، گروه مرزبانی، راهنمای محترم متشکرم پهلوان عزیزمان احمد آقا هم حضور دارند که از یاران قدیمی هستند من اوایل فکر می‌کردم که در کنگره چه لزومی به مشارکت آدم‌های گوناگون است صحبت‌های پربار آقای مهندس در دسترس است و می‌توانید پیگیر شوید و از آن‌ها بهره ببرید به این مطلب رسیدم که هر کدام از ما رسالتی داریم آنچه که در زندگی تجربه می‌کنید، چیزی که بدست می‌آورید با هم به مشارکت بگذاریم دستور جلسه امروز : در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره من چه کرده‌ام؟ من چه کرده‌ام و چه کاری می‌توانم انجام دهم

درکلام الله، خداوند متعال می‌فرماید که من تمام هستی را، تمام مادیات، تمام حیوانات و همه چیز را آفریدم برای انسان و تو را آفریدم برای خودم. این از دید بنده‌ی کوچک جای دارد که انسان روی آن زیاد فکر کند یعنی ارزش آن را دارد که خوب فکر کند که چه چیزی در وجود ما آفریده شده. خداوند می‌فرماید که همه را برای تو آفریده‌ام پس این ارزش دارد که همیشه شاکر باشم دوم قدردان باشم سوم به این فکر کنم که من چه‌کاره‌ام؟ این جای تفکر زیادی دارد که ببینیم مگر ما چه داریم که این عظمت برای ما آفریده شده و اگر بتوانید به این مسئله بیشتر فکر کنید و شاکر باشید آقای مهندس کلام زیبایی دارند و می‌گویند بشکافیم. چه را بشکافیم؟ خودمان را. که این عظمت به چه دلیل برای ما ساخته شده است از زمانی که وارد کنگره شدم در برخی از مواقع با نگاهی خاص نگاه می‌کردم زمانی که وارد شدم و رفته رفته آشنا شدم واقعا این‌جا بهترین مکان برای درمان است این است که باید قدردان باشم خودم را بشناسم چون آقای مهندس و گروه دیده‌بانان کنگره ۶۰ برای من نهاده شده که انسان‌ها بیایند و زنده شوند زنده شدن تنها معنی دیدن ما در هستی نیست این جا وقتی ما می‌آییم و زنده می‌شویم بایستی درک کنیم که برای چه زنده هستیم برای چه ارزش جان را داریم و هر کسی در کنگره ۶۰ اگر به معنای واقعی به ریشه‌ای در وجود خودش برسد و اولین چیزی که درک می‌کند و سر این سفره‌ای که نشسته، می‌تواند خدمت کند در این سفره‌ای که نشسته می‌تواند با عمل خودش جبران کند و می‌تواند کاری کند که این سفره وسعت پیدا کند و وقتی که خدمت می‌کند گره‌های زندگی‌ برایش باز می‌شود مطالب کنگره را در سایت حمایت کنید این حداقل کاری است که می‌توانید انجام دهید

امیدوارم طوری شود که وقتی در جامعه راه می‌رویم فکر کنیم که در کنگره هستیم سرکار هم هستیم فکر کنیم در کنگره هستیم و به نظر من این بهترین خدمت است چون آقای مهندس دوست دارند که کنگره جهانی شود جهانی وقتی می‌شود که از ته دلمان برسد و عمل نیک ما به بغل دستی خودمان برسد چون بغل دستی ما را مجبور به درست راه رفتن می‌کند‌ و همه می‌گویند چقدر قشنگ راه می‌رود چقدر درست حرف می‌زند چقدر رفتارش انسانی است ولی بهترین کاری که می‌توانیم کنیم این است و این هیچ کاری برای کنگره نیست و امیدوارم همه این را یادمان باشد روی فرشی نشسته‌ایم که می‌توانیم یک گره به این فرش بزنیم و این فرش را توسعه دهیم و به جایی برسیم که همه بتوانیم به هم کمک کنیم ممنونم که به صحبت های من گوش کردید متشکرم

تایپ : مسافر میلاد

عکس : مرزبان مسافر مرتضی

ویراستاری / بارگزاری : مسافر سعید

مرزبان کشیک : مسافر مرتضی