جایگاه دیده‌بانی جایگاه بسیار بالایی است

سیزدهمین جلسه از دوره بیست و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری ویژه مسافران در روزهای سه‌شنبه با استادی: مسافر احمد و نگهبانی: مسافر امیر و دبیری: مسافر محمد با دستور جلسه «هفته دیده‌بان» در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر، خیلی خوشحالم که در نمایندگی عطار حضور دارم، از نگهبان محترم که اجازه دادن در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم صمیمانه سپاسگزارم. هفته دیده‌بان را به همه دیده‌بان‌های عزیز تبریک می‌گویم و از تک‌تک عزیزان پرتلاش واقعاً تشکر می‌کنم. امروز فرصت خدمت به من داده شد، انشالله که بتوانم جلسه خوبی داشته باشیم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.روز پنجشنبه در کنار دیده‌بان محترم آقای سنچولی عزیز جشن بسیار خوبی را داشته باشیم. آقای مهندس می‌فرمایند: دیده‌بان‌ها ستون‌های کنگره ۶۰ هستند. چرا از کلمه ستون استفاده می‌کند چون واقعاً این عزیزان از مقاومت، پایداری و استقامت خوبی را دارا هستند و ما هم به سهم خودمان از یک الگوی خوب از یک نماد بزرگ و قوی و پایدار و قدرتمند همیشه، باید تشکر کنیم.

اصلاً چرا این جشن‌ها در کنگره برگزار می‌شود؟ هفته دیده‌بان به دو دلیل است. اول این است که ما قدردانی و تشکر را از این عزیزان انجام بدهیم، چه در هفته راهنما، چه در هفته همسفر و چه در هفته مرزبان باشد؛ و الآن هم که در هفته دیده‌بان هستیم. دلیل دوم این است که این جایگاه را بشناسیم، دیده‌بان چه کسی است؟ چه‌کاری انجام می‌دهد؟ و اگر قرار باشد این عزیزان را نشناسیم و اگر قرار باشد از این عزیزان به‌نوبه خودمان تشکر نکنیم، اصلاً چه دلیلی دارد که این جشن‌ها را برگزار بشود؟ جایگاه دیده‌بانی آن چیزی که خودم دیده‌ام، جایگاه بسیار سختی است.
خیلی از ما به کنگره می‌آییم و دوست داریم جایگاه خدمتی را تجربه کنیم، چه جایگاه مرزبانی یا نگهبانی یا راهنمایی باشد. علاقه داریم که خدمتگزار بشویم، آیا لایق جایگاه خدمتی هستیم؟ آیا تلاشی کرده‌ایم که به آن جایگاه برسیم؟ آیا آموزش گرفتیم که در آن جایگاه قرار گرفتیم، خدمت ما خدمت باشد نه خیانت؟ این‌ها نکات بسیار مهمی است. یک‌زمان من جایگاه را می‌خواهم و دنبال تأیید هستم و یک‌زمان می‌خواهم، از خودم واقعاً مایه بگذارم و از وجودم، از آن چیزی که به من داده‌شده در اختیار دیگران قرار بدهم و واقعاً خدمتگزار باشم. جایگاه دیده‌بانی جایگاه بسیار بالایی است؛ اما کار بسیار سختی را انجام می‌دهند.
از آقای صدیقی دیده‌بان تازه واردین شنیدم که بچه‌ها خیلی دوست دارند که جایگاه دیده‌بانی را تجربه کنند، واقعاً جایگاه بالایی است، کنار آقای مهندس باشید و آموزش بگیرید، این جمله را دقیقاً در کنار آقای مهندس می‌گفتند، شما نمی‌دانید چقدر سخت است. مثلاً یک روز اگر جلسه‌ای با آقای مهندس داریم و جلسه طولانی می‌شود و آقای مهندس سفارش غذا می‌دهند اصلاً نمی‌دانید به ما چه می‌گذرد و در کنار آقای مهندس ناهار خوردن خیلی سخت است. از یک غذا خوردن ساده چه اشاراتی می‌شد حالا من کی می‌توانم به آن جایگاه برسم، من که هنوز غذا خوردن را بلد نیستم، شاید آداب معاشرت را در کنگره ۶۰ یاد نگرفته‌ام که چطور می‌توانم در آن جایگاه خدمت کنم.
اگر می‌خواهید به جایگاهی برسید و وارد شوید بهتر است که اول روی خودمان کارکنیم و لیاقت آن جایگاه را با آموزش‌های کنگره کسب کنیم و بعد وارد آن جایگاه بشویم، اگر قسمتمان شد، چون خدمت یک قسمت است. من اگر یک فرد خدمتگزار باشم، خدمت مرا انتخاب می‌کند و اگر می‌خواهید بفهمید خدمتی که در هر جایگاهی هستید چقدر درست است، ببینید خدمت شمارا گرفته یا شما آن را گرفته‌اید. اگر خدمت شمارا گرفته بود، یک خدمتگزار هستید. ولی اگر به هر آب‌وآتش زدید که به آن جایگاه برسید شما خدمتگزار نیستید. می‌خواهم بفهمید این جایگاه چقدر بالاست، در هر جایگاه خدمتی خودت را به آن جایگاه برسانید، خود شال به روی شانه شما می‌آید، خودتان را به آن جایگاه برسانید، خود جایگاه شمارا دعوت می‌کند و این حس زیباست، اگر بتوانید این‌گونه به آن برسید. امروز از تک‌تک دیده‌بان‌ها سپاسگزارم و این عزیزان کار بسیار سختی را انجام می‌دهند و کاری به‌نوبه خودشان، کار تکی را انجام می‌دهند. امروز اگر در پارک‌های ورزشی یا ورزش کنگره در سطح کشور و در رشته‌های مختلف به جایگاهی رسیده است، مدیون دیده‌بان ورزشی کنگره هستیم، دیده‌بان پارک‌های ورزشی آقای اشکذری و دیده‌بان ورزش آقای احمد حکیمی است.

تایپ و نگارش: مسافر احمد لژیون چهارم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم