هشتمین جلسه از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و همسفران، نمایندگی آبیک با استادی راهنمای محترم مسافر سامان، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافرمحمود با دستور جلسه «هفته دیده بان» در روز پنجشنبه 25 اردیبهشت ۱۴۰۴ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد: خیلی خوشحالم امروز در خدمت شما هستم؛ از آقا رضا نگهبان جلسه تشکر می کنم. هفتۀ دیده بان را به آقای مهندس و خانوادۀ محترمشان،کلیه دیده بانان کنگره ۶۰، دیده بان رابط شعبۀ خودمان آقای حکیمی و مخصوصا خانم آنی بزرگ تبریک عرض می کنم. اگر لایو جشن دیده بان روز چهارشنبه را دیده باشید خانم آنی هم تشریف آورده بودند و در آن جلسه مشارکت کردند؛ من خودم یه مقدار تحت تأثیر قرار گرفتم، خانم آنی خیلی زحمت برای کنگره کشیده اند شاید خیلی ها ندانند؛ هدف از این جشن ها این است که از گذشته ها صحبت شود تا اعضای جدید آشنایی پیدا کنند. یک زمانی بود که آقای مهندس بدهی داشتند، کارخانه شان پلمپ شده بود و به دلیل بدهی زیاد کمتر خانه می آمدند ، کسی که خانواده را اداره می کرد، دو شیفت کار می کرد تا بتواند خانواده را حفظ کند، خانم آنی بودند.
ایشان نگذاشتند کمبودی حس بشود و نگذاشتند جایگاه آقای مهندس متزلزل بشود. خانواده را هدایت کردند و وقتی هم که کنگره با چهار، پنج نفر راه افتاد، راه اندازی بخش همسفران با زحمات خانم آنی است که پایۀ همسفر ها را ایشان پایه گذاری کردند؛ به هر حال به همۀ آن ها تبریک می گویم. این که می گویند دیده بانان ستون های کنگره هستند به خاطر این است که خیلی زحمت می کشند. شوخی نیست شخصی بیست سال، سی سال، در کنگره بماند و خدمت کند. بعضی ها را می بینید در سفرشان یک سرما خوردگی ساده باعث می شود دو جلسه غیبت کنند، یک اتفاق کوچک می افتد، در اتوبان تصادف می شود بر می گردد و می رود، می گوید ولش کن حالا امروز جلسه نروم ولی اینکه افراد ایمان داشته باشند بمانند و از زندگی خودشان بزنند و با جان و دل خدمت کنند، این ها ستون کنگره هستند.
خب ما در کنگره رئیس نداریم در کنگره یک نگهبان داریم که حافظ کنگره است و ریشۀ این درخت است. تنۀ اصلی این درخت می شود دیده بان ها؛ ویژگی اصلی که دیده بان ها دارند به خاطرآموزش های زیادی که دیده اند است. آنها می توانند چیزهایی را ببینند که افراد دیگر توان دیدن آنها را ندارند و وسعت دیدشان، عمق دیدشان خیلی زیاد است. خیلی وقت ها دیدید که دیده بان ها وارد یک شعبه می شوند به نکاتی اشاره می کنند که شاید ما با اینکه هستیم متوجه نمی شویم. چرا حالا دیده بان ها انرژی شان زیاد است؟ من روی این قضیه فکرکردم و متوجه شدم به خاطر این است که آموزش هایی که دریافت می کنند، اجرایی می کنند. یک دیده بان تفکرش، آموزشی که از تفکر می گیرد و اجرا می کند بیشتر از بقیه است. دیده بان ها خودشان همیشه می گویند مهم ترین افراد در کنگره ما نیستیم، مهم ترین افراد در کنگره تازه وارد ها هستند.
واقعا تازه وارد خون تازه است در رگ های هر شعبه ای؛ الان ما در شعبۀ خودمان وقتی که تازه وارد می آید، خیلی خوشحال می شویم، دست می زنیم، همه انرژی می گیریم، چون اگر تازه وارد نیاید، ما کاری نمی توانیم انجام بدهیم، به چه کسی می خواهیم خدمت کنیم؟ باید تازه وارد باشد، که ما بتوانیم به آن تازه وارد خدمت کنیم. هدف کنگره 60 از روز اوّل ترک نبود، اصلا بحث اعتیاد، ترک اعتیاد و ترک مواد نبود، بحث احیای انسانی بود، بحث تغییر کردن آدم ها است، که افراد بیایند تغییرکنند. چرا وفتی یک سفراوّلی وقتی می خواهد هزینۀ زیادی به کنگره بدهد یا پهلوان بشود کنگره قبول نمی کند؟ چون می گوید وجود تو برای من مهم است، تو اگر درمان بشوی و حالت خوب بشود، همسفرانت بیایند کنگره ، خانواده ات به تعادل برسد و در کنگره بمانی، آن موقع برای کنگره خاصیت داری وخیلی کمک می کنی. تغییر کردن برای ما خیلی مهم تر از این است که حالا بخواهیم تحت تاثیر قرار بگیریم و حرفی را بزنیم.
کسی می آید دیده بان می شود که تمام این پروسه ها را ذره ذره سپری کرده باشد؛ حالا هم از نظر مالی و هم از نظر معنوی؛ شاید ندانید که اکثر دیدبان ها پهلوان نیز هستند، این عزیزان شال پهلوانی را معمولا استفاده نمی کنند یا کمتر استفاده می کنند ولی همه آنها پانصد میلیون را داده اند و همگی جایگاه پهلوانی دارند. در نهایت به نظر من هرکسی باید دیده بان خودش باشد. ما باید کاملا خودمان را ببینیم، من خودم را ببینم، اشکالاتم را برطرف کنم، ایراداتم را برطرف کنم؛ به هرحال مسیری که در آن قرار داریم فراز و نشیب زیاد دارد و یک پستی و بلندی هایی دارد، این ایراد ها را باید دید و برطرف کرد؛ حالا هر کدام از ما به نحوی که خودمان می دانیم در این هفته وظیفه مان هست که از این عزیزان تشکر و قدردانی کنیم. وقتی ما از آنها تشکر می کنیم، مفهوم آن این است که ما زحمات شما را دیدیم، ما متوجه شدیم که شما برای ما زحمت کشیدید. اینکه اوّل صحبت هایم به خانم آنی اشاره کردم شایسته است به خانم آنی هم ما پاکت بدهیم، چون ایشان نمی توانند به کنگره بیایند ولی خب می توانیم یک پاکت بدهیم که آن حس خوب منتقل بشود.
ما روز یکشنبه جشن دیده بان را در شعبه آبیک داریم و آقای سلامی تشریف می آورند، حتما راهنماها آموزش می دهند که چطور باید پاکت داد و قدردانی کرد، با لباس مرتب، پول نو، دلنوشتۀ خوب، از الان به فکر این قضیه باشید که بتوانیم به نحوه احسنت قدردانی مان را انجام بدهیم. روز یکشنبه جلسه عمومی است، همسفرهای عزیز هم تشریف می آورند و انشاء اللّه بتوانیم جلسۀ خیلی خوب و پر انرژی داشته باشیم. ممنون از شما که به صحبت هایم گوش دادید.
تایپ:همسفر میثم لژیون اول
ویراستاری:مسافر فرید لژیون اول
تنظیم وارسال: مسافر علی لژیون اول
- تعداد بازدید از این مطلب :
155