دیده‌بانان خود را وقف کنگره کرده‌اند

جلسه هفتم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی عمومی شعبه دنا، با استادی راهنما محترم مسافر حسین ، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر حسن، با دستور جلسه: «هفته دیده‌بان» روز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۶:۰۰ شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر. سپاسگزارم از خداوند و آقا حمید ایجنت محترم که فرصت حضور در این شعبه را به من دادند. شاید بسیاری از ما یکدیگر را نمی‌شناسیم؛ گسترش کنگره ۶۰ این امر را طبیعی کرده است. اما آنچه حائز اهمیت است، حسِ گرم و صمیمی کنگره است که حتی برای یک تازه وارد نیز احساس غریبی ایجاد نمی‌کند. از ورود به این محیط خوب و صمیمی سپاسگزارم و از زحمات همه دوستان برای برپایی این شعبه‌ مجهز و مناسب قدردانی می‌کنم. برخی نمایندگی‌ها از نظر فضا بسیار کوچک‌تر از اینجا هستند و مسافران با مشکلات زیادی مواجه‌اند. امیدوارم قدردان این امکانات باشیم و گاهی به نمایندگی‌های دیگر سر بزنیم تا از مشکلات و کمبودهای آنها آگاه شویم.

این هفته، هفته‌ دیده‌بانان است. خداوند به من توفیق داد تا در مورد زحمات و خدمات بی‌دریغ آنها سخن بگویم. سال‌هاست در کنگره هستم و فرصت همراهی با دیده‌بانان را داشته‌ام. به عنوان مثال، در چند روزی که آقای سلامی در اصفهان بودند، مدام در خدمت ایشان و از نزدیک شاهد تلاش‌هایشان بودم.
همان‌طور که می‌دانید، دیده‌بانان قوانین و مقررات کنگره را تعیین می‌کنند. آقای مهندس به تنهایی تصمیم‌گیری نمی‌کنند و ۱۴ دیده‌بان، از جمله خود ایشان، در این امر مشارکت دارند. این شیوه‌ تصمیم‌گیری، احتمال خطا را به حداقل می‌رساند. ایجنت‌ها و مرزبانان نیز وظیفه‌ اجرای این قوانین را بر عهده دارند. گاهی درک دلیل وضع برخی قوانین دشوار است، اما با گذشت زمان، اهمیت و ضرورت آنها آشکار می‌شود.

درک میزان تلاش دیده‌بانان برای بهبود عملکرد شعبات کنگره ۶۰ دشوار است. آنها گاهی هفته‌ها یا ماه‌ها از خانواده خود دور هستند و به شهرهای مختلف سفر می‌کنند تا دسترسی مسافران به نمایندگی‌ها آسان‌تر شود. این امری است که در سایر سازمان‌های غیردولتی بسیار دشوار، و حتی غیرممکن است. به لطف زحمات دیده‌بانان، ما می‌توانیم با آرامش و عزت در این جلسات شرکت کنیم، از شر اعتیاد رهایی یابیم و خانواده‌هایمان از این نعمت بهره‌مند شوند.

شاید بسیاری در این هفته از دیده‌بانان تشکر کنند، اما آنچه مهم‌تر است، سفر درونی آنها است. آنها پس از طی کردن این مسیر سخت، قادرند مسیر بیرونی را نیز به راحتی طی کنند. آقای مهندس به همین دلیل به آنها این جایگاه را می‌سپارد. احترام و ادب بی‌نظیر دیده‌بانان در برابر آقای مهندس، نمادی از شخصیت والای آنهاست.

برخی اوقات ممکن است از سوی دیده‌بانان با برخوردی قاطع مواجه شویم، اما این به دلیل مسئولیت سنگین مدیریت و لزوم رعایت دقیق قوانین است. آنها از هیچ خطایی چشم‌پوشی نمی‌کنند و حتی به کوچکترین مسائل مالی نیز توجه می‌کنند. دیده‌بانان خود را وقف کنگره کرده‌اند. اگرچه آقای مهندس اولویت‌های خدمت‌گذاران کنگره را خانواده، کار و سپس کنگره ذکر کرده‌اند، اما برای دیده‌بانان، اولویت اول کنگره است و جالب اینجاست که خداوند بهترین خانواده‌ها را به آنها عطا کرده است.

این جهان‌بینی، حتی به تازه واردان نیز آموزش می‌دهد که قدردان بزرگترها باشند. سپاسگزار خداوند هستم که این بزرگواران را بر سر راه ما قرار داد و آموزش‌های ارزشمندی به ما آموختند. این آموزش‌ها را باید در خانواده و جامعه ترویج دهیم و به بهترین نحو از آنها استفاده کنیم. عشق و محبت باید در خانواده و جامعه جاری باشد و تنها در حرف نماند. در غیر این صورت، ما هیچ حرکتی در جهت بهبود زندگی خود و دیگران نکرده‌ایم. به نظر من آقای مهندس ابتدا محبت را در درون خود کشف کرد، سپس به خانواده منتقل کرد و بعد به جامعه ارائه داد. اگر ما هم بتوانیم این کار را انجام دهیم، به بهترین نحو از زحمات و تلاش‌های بزرگانمان قدردانی کرده‌ایم. از فرصتی که در اختیار من قرار گرفت سپاسگزارم.

تایپ: مسافر محمود لژیون دوم، مسافر فرید لژیون پنجم 
ویرایش و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم