هیچ‌ کجا لذت‌ بخش‌تر از کنگره۶۰ وجود ندارد

پنجمین جلسه ازدوره اول سری جشن‌های  کنگره۶۰ نمایندگی ساوه،ویژه مسافران و همسفران با استادی دیده‌بان محترم مسافر آقای مهدی صدیقی و نگهبانی ایجنت محترم مسافر آقای پرویز و دبیری مسافر حسن  با دستور جلسه (هفته دیده‌بان‌) روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ساعت ۱۷برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر
به نام نامی عشق، از دبیر بابت خواندن خلاصه گزارش تشکر می‌کنم خداوند را شاکرم که امروز به من اجازه داد خدمت شما عزیزان باشم و از این بابت خیلی خوشحالم اولین بار است که خدا قسمت کرده در شعبه ساوه در خدمت شما عزیزان هستم ما دیده‌بان‌ها دوست داریم به همه شعبات سر بزنیم ولی بعضی وقت‌ها زمان، کار و مسئولیت‌هایی که هر کدام از دیده‌بانان دارند باعث می‌شود که نتوانیم به همه شعبات برویم ولی در سال هفته دیده‌بان با قرعه به نام هرکدام از دیده‌بان ها می‌افتد می‌رویم و از نزدیک آشنا می‌شویم.
در مورد دستور جلسه، ما چهار جشن اصلی داریم که یکی از آن‌ها جشن دیده‌بان هست که واقعاً جشن بزرگی است و در این جشن اعضای کنگره با ساختار کنگره آشنا می‌شوند. کنگره توسط چه کسانی اداره می‌شود و چرا به این افراد دیده‌بان می‌گویند؟ چه اتفاقی می‌افتد که یک شخص به جایگاه دیده‌بانی در کنگره می‌رسد و چه کاری باید انجام بدهیم تا به این نقطه دیده‌بانی که هست برسیم.

دیده‌بانی برای یک شخص خاص طراحی نشده است این نیست که بگویم من مهدی می‌توانم به این جایگاه برسم اصلاً اینطوری نیست این اتفاق برای تک تک اعضای کنگره می‌تواند رقم بخورد اگر خواسته باشد می‌تواند به این جایگاه برسد و این به حرکت، همت، تلاش و آگاهی که افراد در کنگره پیدا می‌کنند و به اشخاص بستگی دارد. من خودم یک پروسه‌ای را طی کردم تا به این جایگاه رسیدم یک سری شرایط را که در شورای دیده‌بانی هست می‌بینم که چه اتفاقی می‌افتد تا شخص بتواند به جایگاه دیده‌بانی برسد و چندین سال شخص را رصد می‌شود به او نگاه می‌کنند و مسئولیت‌های مختلف او می‌دهند اگر خوب انجام داد و به درجه پختگی و آگاهی که مد نظر کنگره ۶۰ هست رسید آن موقع انتخاب می‌شود در ذهن‌ها، برای اینکه بتواند یک روزی به جایگاه دیده‌بانی برسد. همه خدمتگزاران، مهم نیست چند سال باشد ۱۰ سال، ۱۵ سال یا ۲۰ سال که در کنگره هستند ولی باید به آن درجه پختگی و آگاهی برسد تا در نظرها باشد که عبارت است از نظرهای شورای دیده‌بانان، نظر آقای مهندس و نظر بقیه اعضای دیده‌بان‌ها تا ببینند شخص مناسب هست که بتواند در جایگاه دیده‌بانی در کنگره ۶۰ خدمت کند.

روز یکشنبه در شعبه خمین هم گفتم من خودم قبل از اینکه دیده‌بان شوم آن موقع اصفهان بودم و در سفر دوم وقتی دیده‌بان می‌آمد می‌گفتند خیلی مسئولیت بالاست و سنگین است و خیلی کار بزرگی انجام می‌دهند وقتی که وارد شعبه می‌شوند دیدم خیلی احترام می‌گذارند، بهترین پذیرایی و رسیدگی می‌کردند و می‌گفتند خیلی جایگاهش بالاست و محترم می‌شمردند، من پیش خودم در ذهنم می‌گفتم که خب حالا فکر نکنم این جایگاه دیده‌بانی خیلی بزرگ و بالا باشد چقدر محترم می‌شمارند خب دیده‌بان است ما هم خدمت می‌کنیم و ایشان هم خدمت می‌کند و این در زندگی من رقم خورد و به این جایگاه رسیدم. الان که نگاه می‌کنم نه به خودم، در شورای دیده‌بان‌ها به واقع که کار بسیار بزرگی انجام می‌دهند که شاید شما خیلی از آن کارها را نمی‌دانید واقعاً کار دشواری انجام می‌دهند تصمیماتی که گرفته می‌شود برای کل کشور، تصمیماتی که گرفته می‌شود برای خارج کشور و تصمیم گرفته می‌شود برای اعضا این‌ها باید به یک درجه آگاهی، پختگی و توان عظیمی که دیده‌بان داشته باشد تا بتواند به جلو ببرد و اگر نداشته باشد نمی‌تواند در این جایگاه دوام بیاورد، چون این جایگاه خیلی بزرگی است و کار بزرگی انجام می‌شود.

 ما دیده‌بان‌ها مثل شما یک انسان هستیم و تفاوتی نداریم تنها فرق ما این است که عملی که ما انجام می‌دهیم و آن عمل به واسطه توانایی که یک دیده‌بان دارد خوب انجام می‌شود آن شخص توانمند حساب می‌شود چون ظرفیت پختگی، دانایی و یک سری صفات خاص دارد و این شخص به درجه دیده‌بانی می‌رسد. پس ما با دیگران فرقی نداریم و هیچ تقدسی نداریم و این افکار را از ذهن بیرون کنید چون در بعضی جاها افراد لطف دارند و تقدس زدایی می‌کنند و می‌گویند دیده‌بانان مقدس هستند، ولی ما هم مثل دیگران هستیم و ممکن هست اشتباه داشته باشیم و تنها فرق ما بار بیشتری نسبت به دیگران را به دوش می‌کشیم.

اگر امروز من در زندگی به این پختگی و آگاهی رسیدم و می‌توانم بار دیده‌بانی را به دوش بکشم تمام این را مدیون آقای مهندس و بستری به نام کنگره۶۰ هستم که خالقش آقای مهندس است، اگر نبود من هیچگاه نمی‌توانستم به این آگاهی و پختگی برسم و در این جایگاه بتوانم بار را به دوش بکشم. این بستر طوری طراحی شده تنها برای من نیست بلکه برای همه هست جوری طراحی شده که همه می‌توانند تغییر کنند. تغییرات اگر به درستی انجام شود آگاهی درون و بیرون شخص بالا می‌رود وقتی آگاهی بالا برود ظرفیت پیدا می‌شود وقتی ظرفیت پیدا کند می‌تواند بار بیشتری را به دوش بکشد، وظیفه بیشتری را می‌تواند تحمل کند این اتفاق در کنگره می‌افتد. کنگره بستر تغییرات است جوری رقم خورده که انسان‌ها وارد می‌شوند تغییر می‌کنند پس تمامی کنگره بستر آموزش است بستری که ما می‌توانیم عیب‌های خودمان را پیدا کنیم و شروع به رفع عیب‌ها کنیم وقتی عیب‌ها را شناختیم و رفع کردیم آن موقع هست که درون و برون ما شروع به تغییر می‌کند بستر به این نابی هیچ کجا نمی‌توانید پیدا کنید. کنگره به ما زندگی کردن آموخت به ما یاد داد که چه جوری زندگی کنیم و این مسئله مهمی است و در سالیان سال هیچ‌کس به ما یاد نداد و دنبال این بودیم که چه جوری زندگی کنیم هر راه و بی‌راه را رفتیم و به بن‌بست خوردیم، ولی کنگره راه را به ما نشان داد وقتی که من قوانین را یاد گرفتم در زندگی معجزاتی را دیدم و زندگی خوشایند می‌شود.

کنگره به من یاد داد که در زمان حال زندگی کنم و لذت ببرم برای آینده برنامه‌ریزی کنم و ترس از آینده نداشته باشم و به گذشته کاری نداشته و غصه آن را نخورم، کنگره به من یاد داد که زمان خیلی با ارزش است و بیهوده صرف نکنم کنگره به من و اعضای کنگره خیلی چیزهای دیگری یاد داد و یک بستر بی‌نظیر و نابی است که فقط به ما داده شده است چون سرتاسر گیتی که میلیاردها انسان زندگی می‌کنند ولی این قسمت من شد و این قسمت شماها شده است قدر و اندازه آن را بدانید، اگر قدر اندازه آن را دانستید بر آن اضافه می‌شود ولی اگر قدر و اندازه آن را ندانستیم از شما گرفته می‌شود خدا در تمام ادیان گفته شکرگزار نعمت‌های داده شده باشید. کنگره برای همه افراد و اشخاص طراحی شده است و پوشش کنگره اعتیاد است واگرنه جوابگو نبود افراد زیادی دوست دارند به کنگره بیایند و آموزش بگیرند ولی شرط کنگره اعتیاد است چون سختی‌ها و رنج‌هایی که خانواده در طول این مسیر طی کرده است را متحمل نشدند. کنگره در ظاهر اعتیاد شخص است ولی در باطنش دریایی از لذت است هیچ کجا برای مسافر و همسفر لذت بخش‌تر از کنگره ۶۰ وجود ندارد چه اتفاقی در کنگره می‌افتد که ما به کنگره وابسته می‌شویم و این بهشت خداوند است که هیچ بی‌احترامی و دعوایی در آن وجود ندارد و این نشانه این است که این سرزمین خیلی سرزمین بزرگ و با عظمتی است که خداوند به من لطف کرده تا در کنگره باشم و بمانم و از آموزش‌ها برخوردار باشم از این بستر به خوبی استفاده کنید قدردان و شکرگزار این نعمت باشید که زیباترین نعمت خارج شدن شخص از تاریکی است.
 

نگارش متن: مسافر علی(لژیون هفتم)

عکاس: مرزبان خبری همسفر ناصر
تنظیم و ارسال: مسافر علی