مشکلات و رنج‌ها، پایه‌های یادگیری و تکامل هستند. تا زمانی که انسان درد را تجربه نکند، به دنبال درمان نمی‌رود. دردها هشدارهایی‌اند که باید به آن‌ها رسیدگی شود؛ چراکه هر مشکل، فرصتی برای رشد می‌شود. مهم‌تر از خود مشکل، نوع مواجهه با آن است. کسی که دردهایش را به عنوان شکست می‌بیند، دچار رکود می‌شود؛ اما کسی که آن‌ها را به عنوان مراحل رشد درک کند، مسیرش را هموارتر خواهد کرد.
برای بهره‌بردن از جمع، کنار گذاشتن منیت ضروری است. انسان در تعامل شکوفا می‌شود، نه در تنهایی. اگر فرد به جای برتری‌جویی، بر همکاری و یادگیری تمرکز کند، تجربه‌های بسیاری را به دست خواهد آورد. تفکر به تنهایی برای حل مشکلات کافی نیست؛ باید آموزش دید، تجربه کرد، فرمان‌پذیری داشت و سختی‌ها را پذیرفت.
همه چیز در جهان در حال حرکت است و نیروهای مثبت حامی سازندگی‌اند. در مقابل، جن وجود، طرفدار راحت‌طلبی و سکون است، همان‌گونه که مرداب ساکن متعفن و پر از زشتی‌ها می‌شود. کسی که مدام در فضای مجازی پرسه می‌زند، دچار سکون شده و نیروهای منفی را به سمت خود می‌کشاند.
والدین نباید خود را خدمتگزار فرزندان بدانند؛ بلکه باید نقش مربی آن‌ها ایفا کنند، به گونه‌ای که پدران باید معلم پسران و مادران معلم دختران باشند و به فرزندان خود جوانمردی، خدمت کردن و فعالیت را آموزش دهند. این تربیت باید از کودکی آغاز شود، آموزش کار از هفت سالگی، همراه با یادگیری علم، هنر و معرفت الهی است. فرزندان باید بیاموزند که غرور و منیت را کنار بگذارند و خیرخواه دیگران باشند.
همچنین تبدیل دشمن به دوست مهم‌تر از ایجاد دشمنی است. هر احساسی که در دیگران ایجاد کنیم، بازتاب آن را در خود خواهیم دید. یک راهنما باید در رهجوهای خود، حس امنیت و آرامش به وجود آورد، نه حس ترس و اضطراب، همین اصل در رفتار والدین با فرزندان نیز صدق می‌کند.
دانش جهان‌بینی، باید در عمل اجرا شود، تنها حفظ کردن مطالب کافی نیست. منیت، ترس و حسادت را باید در موقعیت‌های واقعی زندگی شناخت و اصلاح کرد. اجرای عملی این مفاهیم، مسیر واقعی رشد را شکل می‌دهد و فرد را از صرفاً دانستن به درک عمیق و تحول شخصی هدایت می‌کند.
تایپ: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون شانزدهم)
ویراستاری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
120