English Version
This Site Is Available In English

جشن رهایی

جشن رهایی

هفتمین جلسه از دور یازدهم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره۶۰ شعبه ی شوشتر به استادی راهنمای محترم مسافر علی، نگهبانی مسافر فردین و دبیری مسافر مسلم با دستور جلسه ی جهان بینی ۱ و ۲ در روز پنجشنبه مورخ ۱۷/اردیبهشت/۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم مسافر، از اینکه فرصت خدمت را به من داده اید بسیار متشکرم. به تمام مرزبانان و ایجنت محترم شعبه خسته نباشد می گویم که واقعا دارند تلاش می کنند و فضا را بزرگتر می کنند که شرایطی محیا شود تا در آینده لژیون های بیشتری به کنگره اضافه شود. یک نکته ی دیگر را که خدمت شما عرض کنم، انشالله هفته ی آینده سه شنبه جشن دیده بان می باشد که در دزفول برگزار خواهد شد، من هفته ی دیده بان را تبریک عرض می کنم، دیده بانان ستون های کنگره هستند و این جشن به همه ی شما مبارک باشد. الان اگر ما در شهر خودمان شعبه ای داریم به برکت وجود همین دیده بانان می باشد که بررسی و آنالیز کرده اند. من فکر میکنم که حدود یک سالی طول کشید تا اسم شوشتر در برد اتاق دیده بان لژیون های تازه تاسیس قرار بگیردتا عنوان قوت دهی محسوب شود ، و بعد از آن هم حدود یک سال زمان برد تا ما خدمت جناب مهندس رفتیم و فکر میکنم در ۰۴/مهر/۱۳۹۶بود که آغاز به کارش استارت خورد و در این روند حداقل ۷ الی ۸ دیده بان روند کار را بررسی می کردند تا ببینند که آیا شوشتر مستعد داشتن یک نمایندگی هست یا خیر ؟ آیا افرادی از این شهر به رهایی رسیده اند یا خیر؟ و تغییر ایجنت هم کار دیده بان می باشد یعنی دیده بان کار و فعالیت ، حضور و خروجی وهمچنین آداب معاشرت اعضا را زیر نظر دارد. یعنی یک دیده بان دائماً در حال برسی شعبه ها می باشد، یعنی زمانی که به شعبه ی شما می آید درست است که برای یک ساعت می آید ولی در این زمان مدام دارد بررسی می کند و همه را زیر نظر دارد، دیده بان ها ستون های کنگره می باشند و مانند تمثیل عقاب ها هستند یعنی مثل عقاب یک نگاه تیز بین را دارد که می آید و همه چیز را مورد بررسی قرار می دهد و استانداردها را در حد اعلا نگه می دارد که اگر امروز یک تازه واردی می آید با چه کیفیت بیاید و چه کارهایی انجام بشود که این تازه وارد کمتر آسیب ببیند و ریزشش کمتر شود. یک لژیون چگونه کار بکند و یا اینکه لژیون انضباطی شامل چه کسانی می شود اگر افرادی بخواهند در گنکره فقط بیایند و شربت نخورند و بروند باید چه برخوردی با آن ها شود وچه قانونی اعمال شود. یعنی مثل مجلس می باشد، که می آید قوانین را وضع می کند که قوانین کنگره از زمانی که در روز چهارشنبه وضع شوند فوری اجرا می شوند و حتما هم اجرا خواهند شد و اگر که کنگره دارد با همین قدرت پیش می رود بخاطر همین دیده بانان عزیز می باشد، انشالله که بتوانیم بطور شایسته ای از دیده بانان در روزه سه شنبه قدردانی نماییم.

و این فعلا شامل افراد تازه وارد نمی شود و انشالله که ما در روز سه شنبه در نمایندگی دزفول هستیم و از دیده بانان قدردانی خواهیم کرد.راهنما حتما لوکشین را برایتان ارسال خواهند کرد.آن هایی که وسیله ی شخصی دارند با همسفرشان تشریف بیاورند و بچه های لژیون هم اگر می خواهند که باهم بیایند قطعا باید اجازه را از راهنمایشان بگیرند که انشالله به سلامتی برویم و به سلامتی برگردیم،چون شما اگر تشریف نیاورید وحظور نداشته باشید، قطعا یک شعبه از لحاظ جهان بینی زیر سوال خواهد رفت،چون این دیده بانانی که این همه سال تلاش کرده اند که این شهر یک چنین شعبه ای را داشته باشد باید به عینه ببینند که شعبه ی ما واقعا شعبه ای قدردان و شکرگزار می باشد و این تنها با حظور ما در این جشن و قدردانی کردن ما میسر خواهد شد، چون این دیده بان ها واقعا تمام زندگی و وقت خودشان را صرف ماکرده اند. آقا رضا ترابخانی ۵ هزار کیلومتر سفر کرده بودند، شهرهای زاهدان،خاش، کرمان،اصفهان، شهرکرد که اگر امروز بخواهد برای ما یک ایجنت انتخاب بشود یک ایجنت عادل باشد که اگر بخواهد بزرگی کند یک بزرگ عادل باشد که الان هم برایتان انتخاب شده است که شما امنیت تان حفظ شود، با خیال راحت بیائید و بروید بیس این حضور در جشن و تقدیر واقعا به ما ربط دارد ... و اگر انسانی قدردان و قدرشناس نباشد لطمه ی آن را قطعا خودش خواهد خورد و تمام این حرف هایی را که ما الان از علم کنگره گفتیم این همان جهان بینی بوده است من فکر میکنم که جهان بینی تاثیرش در انسان در دو چیز است، اگر جهان بینی بد باشد من وقتی که میروم در یک مکان یا یک جایی با یک میهمانی می گویم که آنجا چه منفعتی برای من دارد یا می آیم در گنکره می گویم که اینجا چه منفعتی را برای من دارد که من بمانم و خدمت بکنم ولی وقتی که جهان بینی درست باشد .من گویم که چه کاری از دست من بر می آید که انجام دهم می توانم نگهبان نظم باشم می توانم دخالت داشته باشم در رهایی یک انسان من از همسفران می پرسم که اگر مسافران شما خیلی هایشان رها نشده بود الان حال شما چگونه بود؟اگر شما الان این امید را نداشتی چگونه زندگی میکردی؟ چه اتفاقی درون خانواده تان می افتاد؟اصلا چه اتفاقی برای من می افتاد؟یا چه اتفاقی برای فرزندان من می افتاد؟ انسان باید کمی منصفانه به این موضوع نگاه بکند ، و این همان جهانبینی می باشد که شما جهان را چگونه میبینی و اگر آقا فرشید نبود و یا اگر که این خدمتگذاران قدیمی نبودند ، امروز چگونه این دوستان تازه وارد می توانستند اینجا حظور پیدا کنند و رها بشوند؟ حتما این دوستان تازه وارد افراد دیگری را دیده اند که رهایی پیدا کرده اند و خود برای انها یک امید و یک جرقه مثبت بوده در نوع نگاهشان ، اصل حرف من این است ، ما نمیتوانیم بگوییم که به ما ربطی ندارد ، و این همان جهان بینی درست میباشد باید همه مثل یک کشاورزی باشیم که دوست دارد که آب زمین زراعی اوراسیراب کند و همچنین این امر را برای زمین دیگر کشاورزان نیز قلبا میخواهد. و این همان عشق سالم و واقعی میباشد ، پس این ها همه به جهان بینی ربط دارد ، و ما همه در کنگره هستیم که این جهان بینی را یادبگیریم تا بتوانیم یک عضو مفیدی برای خودمان و خانواده هایمان و اجتماعمان باشیم.

در آخر رهایی از نیکوتین مسافران(اصغر،مهدی و سیامک) و رهایی از اعتیاد مسافران(امید، سیامک و رضا) به راهنمایی آقای علی حسینی زاده جشن گرفته شد.

 

 

 

 

ارسال: مسافر سیامک لژیون یکم

تایپ و ویرایش: مسافر محمد(مرزبان سایت)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .