حال خوش با انتخاب مسیر درست

دهمین جلسه از دوره سی و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر ابوذر، نگهبانی مسافر داوود و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «جهان بینی ۱و۲» روز سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزارشد.

با نهایت سپاس از استاد عزیزم که فرصت خدمت را به من دادند و از نگهبان محترم و ایجنت بزرگوار نیز کمال تشکر را دارم. 
جهان‌بینی، انعکاس برداشت ما از کل هستی است. 
پیش از ورود به کنگره، تصور می‌کردم که همه چیز باید در اختیار من باشد، گویی دنیا ملک شخصی‌ام است. اگر چیزی مطابق میل من پیش نمی‌رفت، احساس ناراحتی و آشفتگی می‌کردم، و این حال ناخوشایند بر تمام جنبه‌های زندگی‌ام سایه می‌افکند. 
اما وقتی قدم در مسیر کنگره گذاشتم، دریافتم که نگرش من کاملاً اشتباه بود. فهمیدم که هر ساختاری قوانین خاص خود را دارد و ما، برای زیستن در آن، موظف به رعایت این قوانین هستیم. هستی نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ نظم خاص خود را دارد و ما باید به این قوانین احترام بگذاریم. در کنگره آموختم که احترام گذاشتن به قوانین جهان هستی، احترام به تمامی موجودات و پدیده‌های آن است؛ و با رعایت این اصول، می‌توان زندگی‌ای آرام‌تر و پرمعناتر را تجربه کرد. 
پیش از کنگره، نحوه برخورد من با هستی و مردم، بسیار نادرست بود. اما اینجا یاد گرفتم که دیدگاه من نسبت به جهان و انسان‌ها اشتباه بوده است. اعمال و رفتار گذشته‌ام نیز از همین نگرش نادرست سرچشمه می‌گرفت. در کنگره دریافتم که برای رسیدن به حال خوش، باید مسیر درست را انتخاب کرد و با اجرای قوانین، تعادل را در زندگی برقرار ساخت. 

در کنگره آموختم که نفس، روح و حس چیست، و صور آشکار و پنهان چگونه عمل می‌کنند. 
نفس دارای سه مرحله است و من مسئول پرورش و تربیت نفس خود هستم، چرا که بدون آن، دستیابی به تکامل و رشد ممکن نخواهد بود. 

جهان‌بینی به من آموخت که نباید صرفاً بر اساس تمایلات شخصی عمل کنم، بلکه باید نیازهای واقعی خود را بشناسم و مطابق آن‌ها پیش روم. 
همچنین یاد گرفتم که سپاسگزار هستی و تمامی کسانی باشم که سخاوتمندانه علم و دانش خود را در اختیار من قرار داده‌اند.

تایپ متن: مسافر آرش

خدمتگزار سایت: مسافر هادی