جهان بینی یعنی نگاه خودم به خودم

به نام قدرت مطلق «الله»

چهاردهمین جلسه از شصت و یکمین دوره سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار، با استادی:راهنمای محترم مسافر محمد، نگهبانی: مسافر مهدی و دبیری: مسافر مرتضی، با دستور جلسه: " جهان بینی1و2" در روز دوشنبه مورخ  پانزدهم اردیبهشت ماه 1404 رأس ساعت 17 برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر

خدا را شکر میکنم که امروز هم بهم اجازه داده شد در این جایگاه خدمت کنم.از راهنما عزیزم تشکر میکنم و امیدوارم هر جا هست موفق باشد.
دستور جلسه :جهان‌بینی یک و دو کاربردی
سال ۹۷ سالی است که وارد کنگره شدم حدودا  چهل و شش هفت سال سن داشتم فکر میکردم دیگه زمان آموزش گرفتن گذشته از من و فکر میکردم میخواهم چقدر دیگه عمر کنم.
امروز داشتم فکر میکردم در گذشته چه دوران هایی داشتم.
روزی که آمدم کنگره با کوله باری از غم‌ و غصه ناامیدی یعنی هر چه استاد امین در جزوه جهان بینی صبحت کرده اند من داشتم در درون خودم.
از همه طلب کار بودم و فکر میکردم همه سر دشمنی دارند با من خانواده ،دوستان همه و همه.
بعد از پنج سال که الان در کنگره‌ هستم تمام آن مشکلات رفته است کنار و این آرام آرام به وجود می‌آید.جهان بینی یعنی همین محمد گذشته رفته کنار و یک محمد جدید به وجود آمده است.
جهان بینی یعنی نگاه خودم به خودم که کی هستم و چه هستم اطرافیان و جهان هستی.
کسی که می‌خواهد کتاب های کنگره شصت را بخواند بهتر است اول جزوه جهان‌ بینی یک و دو را بخواند که خیلی می‌تواند کمک کند.
باید جسم روان جهان‌ بینی باید حداقل ده ماه طول بکشد که با کمک های استاد و راهنما که من بتوانم جسمم را به آرامش برسانم که بتوان آن تعادل‌ را به دست بیاورم.
آقای مهندس می فرمایند ده ماه برای این است که جسم به تعادل برسد و برای جهان بینی متفاوت است و حداقل ما باید بعد از رهایی یک سال در کنگره بمانیم وخدمت کنیم که آن ضلع جهان‌بینی هم به تعادل برسد واین معجزه‌ کنگره است.

بعد از درمان باید من در کنگره بمانم تا به آن حال خوش دست بیابم.

جهان بینی فقط بیست برگ نیست.
من باید بتوانم جهان‌بینی را کاربردی کنم.
انسانها همیشه بر سر یک دو راهی قرار می‌گیرند بد یا خوب و من سعی میکنم همیشه به طرف مثبت بروم و درگیر راه بد نشوم.
انسانها زمانی می‌توانند نجات پيدا کنند که در آنها خواسته و بذر باشد.
من بعضی وقت ها میدیدم که راهنمام اصلا توجهی به بعضی از رهجوهاش نمی‌کرد و همیشه برایم سوال بود چرا،تا اینکه یک بار پرسیدم و جواب دادن که این رهجو هم مواد مصرف می‌کند هم دارو و فکر می‌کند من نمی‌دانم.
من برای درمان باید خواسته داشته باشم تا به درمان برسم.
استاد درباره دانایی موثر صحبت می‌کنند که چرا همه ما دانا نمی‌شویم،چون آن سر قضیه هم نیروهای منفی هستند که دائما سر جنگ دارند و می‌بینند که داریم کار درست انجام می‌دهیم نمی‌گذارد کار درست را انجام بدهیم.
من نباید جهان بینی ام را روی دیگران انجام بدهم چون بر روی من اثر منفی  می‌گذارد.
از اینکه به صحبتهای من توجه نمودین سپاسگزارم.

عکاس:مسافر علی لژیون ششم

تایپ و ویراست:مسافر علی لژیون ششم

بارگزاری:مسافر مرتضی لژیون نهم

وبلاگ نمایندگی پرستار