پنجمین جلسه از دور بیست و نهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری ویژه مسافران در روزهای یکشنبه با استادی: مسافر محمود و نگهبانی: مسافر ابوالفضل و دبیری: مسافر جعفر با دستور جلسه «جهانبینی ۱ و ۲» در تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمود هستم یک مسافر، خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در کنگره ۶۰ حضور دارم و از گروه مرزبانی و ایجنت محترم و نگهبان جلسه و راهنمای محترم آقای مهدی صمیمانه سپاسگزارم که اجازه دادند، این جایگاه را تجربه کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز جهانبینی ۱ و ۲ است. قبل از ورود به کنگره در تاریکی مطلق فرورفته بودم و بارها با ناامیدی تمام به فکر خودکشی افتاده بودم. در وادی دوم که دستور جلسه هفته قبل بود اشاره میشود، هیچ مخلوقی، جهت بیهودگی قدم به حیات نمیدهد، هیچکس از ما، بیهیچ نیستیم، حتی اگر خود، به هیچ فکر کنیم. این وادی برای من محمود بود که امید در دل من زنده شد، زمانی که در تاریکیها فرورفته بودم بارها از خداوند مرگ خواسته بودم. نه جایگاهی در زندگی خودم داشتم و ازآنرو تخریب بالایی داشتم؛ که در مثلث درمان که جسم، روان و جهانبینی است. با درمان جسم نیمی از روان به همراه جسم به درمان میرسد اما نیمی دیگر از تعادل مربوط به جهانبینی است. جهانبینی ۱ و ۲ زندگی مرا تغییر داد.

در قبل از کنگره استرس بالایی داشتم و اگر با کنگره آشنا نمیشدم ۱۰۰ در صد الآن وجود نداشتم، در تخریب به وجود آمده نه در خانواده جایگاهی داشتم و محبتی موج نمیزد و بهاجبار غذای مرا میآوردند و بیتفاوت بودند و حتی با من چند کلمه نمیتوانستند سخن بگویند و نمیتوانستند رابطه برقرار کنند. با جهانبینی ۱ و ۲ زندگی من عوض شد. با جهانبینی نگاه من به جهان اطرافم تغییر کرد. قبل از کنگره به خدا میگفتم چرا مرا خلق کردهاید؟ چرا من به دنیا آمدم؟ و در سکون بودم و در دوران مصرف حال خرابی داشتم. جهانبینی، هنر زندگی کردن و زیستن است.
در دوران حضورم در کنگره مشکلاتی برای من پیش آمد، اگر در کنگره حضور نمیداشتم قطعاً آسیب زیادی به خودم میزدم. در مثلث دانائی که آموزش، تفکر و آموزش است؛ که با آموزش جهانبینی و فراگرفتن آن، روش حل مشکلات را یاد میگیریم. جهانبینی دید من را نسبت به زندگی عوض کرد و اگر مشکلی در پیش رو داشتم، آن را رحمت خدا میدانستم نه لعنت خدا، توسط جهانبینی و متون آموزشی و علم کنگره ۶۰ آن مشکل را بهراحتی حل میکنم و از آن گذر میکنم.
حل مشکلات باعث رشد من شد. استاد امین میفرماید: که مشکلات الفبای رشد انسان است. با روبرو شدن با مشکل میتوانیم تغییر جایگاه دهیم. انسانهایی که سختی و رنج زیادی میکشند رشد کرده و جایگاه بالاتری را تجربه میکنند. بهعنوانمثال راهنمایان محترم که مشکلات زیادی و سختی زیادی را گذر کردهاند به پختگی رسیدهاند و خیلی عظیمی از ره جویان را به رهایی و حال خوب رساندهاند.
کنگره ۶۰ برای من پلی بهسوی نور است. قبل از ورود به کنگره اصلاً جایگاهی نداشتم و خداوند را شاکرم که عضوی از خانواده بزرگ کنگره ۶۰ هستم. بهترین جایگاهی که در زندگی به من داده است حضور در کنگره ۶۰ است در ابتدای ورود به کنگره فهم مناسبی نسبت به کنگره نداشتم و نگاه منفعت طلبانه نسبت به کنگره داشتم. اینجا میخواهند منبع درآمدی داشته باشند و با گذر زمان دید من نسبت به کنگره عوض شد به نظر من بهترین سفر من، در طول عمرم، سفر در کنگره ۶۰ است و از مسیر کنگره بسیار لذت میبرم. با سفر، به کنگره، به عشق و محبتی که خدمتگزاران چاشنی کار میکنند لذت میبرم، سپاسگزار زحمتکشان کنگره ۶۰ هستم که هماکنون حال بسیار خوبی دارم و اگر کفر ورزیدم، قطعاً آن نعمت را خدا از من میگیرد.
جهانبینی به من آموخته که از داشتههایم لذت ببرم و برای ندا شتههایم تلاش کنم، جهانبینی به من آموخته که با جهان پیرامونم چگونه ارتباط برقرار کنم و با خانواده و فرزندم چگونه برخورد کنم. با جهانبینی و کسب دانایی، آن قدرت را به من میدهد که چگونه در طول روزمره با انسانها ارتباط برقرار کنم، با آموزشهای کنگره به تعادل میرسیم. واقعاً مسیر کنگره، مسیر آموزشها و مسیر تکامل است. انشالله بتوانم آموزشها را کاربردی کنم جهانبینی به من آموخته که چگونه دشمن را به دوست تبدیل کنم. ممنونم که با سکوت زیبایتان به مشارکت من گوش کردید.

تایپ و نگارش: مسافر احمد لژیون چهارم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
262