جلسه نهم از دوره دوازدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰، در نمایندگی شهباز، با استادی مسافر راهنما مسعود، نگهبانی مسافر بهرام و دبیری مسافر عباس، با دستور جلسه: (جهانبيني ۱ و ۲) در روز یکشنبه تاریخ ۱۴۰۴/۲/۱۴ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان :
سلام دوستان مسعود هستم یک مسافر.
امیدوارم که این بحث جهانبینی، که دیدن و فهمیدن متفاوت است، درک شود. اندیشه، تفکر، دانایی، اطلاعات و آگاهی وقتی انسان ندارد، سالها از یک سوراخ گزیده میشود. اگر انسان بیدار شود، اگر انسان آگاه بشود و خود را بشناسد، قطعاً مواد مصرف نمیکند و سیگار نمیکشد. اگر انسان بداند که بدی، بد است، حتماً بدی نمیکند. اگر انسان بداند که هر کار منفی به خودش برمیگردد، آن را انجام نمیدهد.
اینها مربوط به جهانبینی است که در جهانبینی یک و دو، یک سری سرفصلها گفته شده که انسان شکافته شده و کلیدهای کتاب شصت درجه زیر صفر، از آنها به عنوان جهانبینی استفاده کردهاند. واقعاً علت این همه شکستهای انسانها چیست؟ وقتی شخص نمیداند کجا هست، هرگز به تهران نمیرسد. زمانی میتوانیم حرکت کنیم و مسیر پیدا کنیم که مقصد خودمان را بشناسیم.
اگر بهترین نقشه، بهترین قطبنما و بهترین فرد از نظر تحصیلات را داشته باشیم، ولی ندانیم کجا هستیم، به هیچ جا نمیرسیم. ما متوجه شدیم مبدأ کار و چگونگی اعتیاد چیست. هر شخصی میتواند اعتیاد پیدا کند، ولی هر شخصی نمیتواند درمان بشود.
اگر مواد مصرف کنی، معتاد میشوی، اما برای درمان، باید درست، منظم و مرتب روی تایم درست مصرف کنی و نیروهایی که در درونمان هست را بشناسیم. نیروهایی که در درون تو در جهانبینی باز شده، در کنار هم قرار گرفته و با سرعت پنهانی به واسطه مواد مخدر از هم متلاشی شدهاند. دوباره توی درمان، اینها در تایمی که داریم سر یک ساعت مواد مصرف میکنیم، فیزیولوژی ما، یواش یواش ساختارهایی که تخریب شدهاند، در کنار هم قرار میگیرند.
با مطالعه، سیدی گوش کردن و نوشتن، یک دیدی در اختیار انسان قرار میگیرد. مثل اینکه با چشم عادی در کوه چیزی نمیبینی، اما با دوربین، پرنده و گیاهان مختلف و کمینگاههای متفاوت را میبینی.
آن دوربین، همان جهانبینی است. با آن میتوانی آینده را ببینی. وقتی جهانبینی از درون انسان رشد میکند، آگاهی پیدا میکنی و میتوانی درمان خودت را ببینی.
گاهی اشخاصی که میآیند اینجا دو سه ماه مرتب هستند و کمی رشد میکنند و به خودشان میآیند، ولی در اوایل کار، همه آنها ناامید بودند. همه اشخاصی که اینجا هستند، بارها شکست خوردهاند و بارها ممکن است فرق کرده باشند، ولی این مسیری که کتاب شصت درجه زیر صفر باز کرده، مسیری است که تا به حال نرفته بودیم.
اگر ما مطالعه کنیم و با کلیدها حرکت کنیم، خودمان میتوانیم آینده خودمان را ببینیم. هر آدمی در کنگره۶۰، با آموزشی که به عنوان جهانبینی است، به هر اندازهای که بخواهد، میتواند رشد کند.

متاسفانه گاهی وقتها هست که میگویم درمان بشوم و بروم، مثلاً مواد مصرف نکنم، ولی به جایی نمیرسم.
خیلیها میخواهند بهترین خانه، بهترین ماشین، بهترین فرزند و بهترین همسر را داشته باشند، ولی در عمل میبینیم که تلاش نمیکنند، مطالعه نمیکنند و کاری انجام نمیدهند.
جهانبینی یک و دو شاید هزاران ساعت وقت بخواهد. سرفصلهای خیلی خوبی از شناخت انسان از جامعه وجود دارد که هر شخص لااقل در طول سفر، چندین بار جهانبینی را خوانده باشد، توجه کرده باشد، تفکر کرده باشد. کتاب شصت درجه زیر صفر را لااقل در طول درمان خوانده باشد تا به درمان قابل قبولی برسد.
خیلی متشکرم بابت توجه شما.
تایپ و ویراستار: مسافر احمد کاربر سایت
تهیه و تنظیم: مسافر محسن کاربر سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
110