یازدهمین جلسه از دور بیستم سری کارگاههای آموزشی خصوصی ویژه مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی راهنمای محترم مسافر سجاد، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافرمحمدجواد، با دستور جلسه «جهان بینی۱و۲» در روز یکشنبه، چهاردهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
موضوع جهانبینی، مسئلهای عمومی و فراگیر برای همه انسانهاست.
برای من، جهانبینی یک موضوع بزرگ و دارای معانی فراوانی بود؛ ولی به مرور زمان و با آموزش گرفتن دریافتم که اصلاً اینطور نیست و معنی بسیار سادهای دارد و پیچیده نیست.
میزان درک من از هستی و جهان پیرامونم، همان جهانبینی من است. هر فردی، در حد خود، جهانبینی دارد و برداشت مخصوص به خود را از دنیا دارد.
یک مصرفکننده، تفکر افیونی دارد؛ یعنی جهانبینی افیونی دارد. یعنی هر چیز را از زاویه مواد مخدر و مصرف آن میبیند. به این معنا که یک فرد عادی، از خواب بیدار میشود و پس از آماده شدن، به محل کار خود میرود؛ اما من، بهعنوان یک مصرفکننده، بهمحض بیدار شدن به فکر مصرف مواد هستم و مقدمات آن را فراهم میکنم، و این رفتار، از جهانبینی من سرچشمه میگیرد.
وقتی میخواهم به یک مسافرت ساده بروم، با توجه به مصرفکننده بودنم، برنامهریزی را بر پایهی مصرف انجام میدهم، نه مانند یک فرد عادی.
جهانبینی؛ شامل مجموعهای از مسائل است که با یادگیری آنها میتوانیم به صلح و آرامش برسیم. انسانها برای رسیدن به حال خوش تلاش میکنند. ما نیز به همین دلیل مصرفکننده شدیم؛ چرا؟ چون بلد نبودیم.
درک و برداشت اشتباهی از جهان پیرامون خود داشتم. فکر میکردم برای رسیدن به حال خوب، باید کوتاهترین راه را انتخاب کرد. اما اکنون که به کنگره آمدهام، باید این مشکل را حل کنم، و این مسئله از طریق تغییر در جهانبینی من صورت میگیرد که با آموزش و در طول زمان محقق میشود.
ما باید بدانیم که جهان دیگری هم وجود دارد؛ جهانی که در آن، تمام اعمال ما مورد مؤاخذه قرار میگیرد و از ما سؤال میشود که به چه دلیل مرتکب اعمال خلاف شدیم و چرا قوانین را رعایت نکردیم.
آقای مهندس در سیدی آفرینش میفرماید: نوزده قانون کلی در جهان وجود دارد که همه پیامبران، اولیاء و مردان خدا برای بیان آنها به سوی مردم گسیل داده شدهاند. هدف این است که با رعایت این قوانین، با سلامتی بهسوی جهان دیگر حرکت نماییم.
ما همه این قوانین را میدانیم و از آنها اطلاع داریم، اما باورشان نکردهایم و بهکارگیری آنها را بلد نیستیم.
ما باید در این راه تلاش نماییم و با کاربردی کردن این قوانین، از زندگی خود لذت ببریم.
آقای مهندس میفرماید: ما باید در لحظه زندگی کنیم و آویزان گذشته و چشم به راه آینده نباشیم. در همین زمان حال، هر چه هستم و هر چه دارم را برای لذت بردن و رسیدن به شادی استفاده نمایم و زندگی کنم.


مرزبان کشیک: مسافر مصطفی
تایپ: مسافر محمدتقی لژیون دوم
ویراستار: مسافر عباس لژیون دوم
عکس و ارسال خبر: مسافر سعید لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
66