ما جهان‌بینی را فرا می‌گیریم تا بتوانیم در صلح و آرامش زندگی کنیم

جلسه یازدهم از دوره چهل و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰؛ نمایندگی امین قم، با استادی مسافر حامد، نگهبانی مسافر امید و دبیری مسافر عباس، با دستورجلسه "جهان‌بینی 1و2" یکشنبه 14 اردیبهشت ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حامد هستم یک مسافر؛
از گروه مرزبانی، دبیر جلسه، نگهبان و کسانیکه نوشتارها را خواندند تشکر می‌کنم.
خداوند را سپاسگزارم که به من توفیق داد تا در کنار شما دوستان، در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه "جهان‌بینی 1 و 2" می‌باشد؛
طبق نوشتارهای کنگره60 تعریف جهان‌بینی این‌طور بیان شده؛ آنچه من از جهان درون و بیرون خودم دریافت، برداشت، احساس و ادراک می‌کنم. اگر بخواهم به‌صورت عامیانه بگویم: نوع نگرش خودم نسبت به جهان درون و همین‌طور جهان پیرامون خودم می‌باشد. طبق فرمایشات جناب مهندس ما جهان‌بینی را فرا می‌گیریم تا بتوانیم در یک صلح و آرامش زندگی کنیم و اطرافیان‌مان نیز در آرامش باشند. اگر بخواهیم در یک بازی شرکت کنیم، شرط آن این است که قوانین بازی را بلد باشیم. اگر قوانین بازی را بلد نباشم نه تنها از آن لذت نمی‌برم، بلکه بازی را به کام دیگران نیز تلخ خواهم کرد، در زندگی نیز دقیقاً به همین صورت است.

زمانی که من مواد مخدر مصرف می‌کردم، هر زمان حالم کمی بد می‌شد، احساس می‌کردم که اگر الآن مواد بیشتری مصرف کنم حالم بهتر می‌شود یا اگر نوع مواد مصرفی خود را عوض کنم حتماً حالم خوب می‌شود، در صورتی که این کارها برای من فقط باعث تخریب روزافزون بود و من به خاطر بلد نبودن اصول و قوانین درست زندگی کردن باعث اذیت و آزار خود و اطرافیانم شدم. به قول جناب مهندس: علم درست زندگی کردن، بزرگ‌ترین علم‌ها است. من بخاطر افکار افیونی‌ای که داشتم دیدگاهم نسبت به همه چیز و همه کس منفی بود. یعنی اگر کسی رفتاری می‌کرد که مطابق سلیقه من نبود، فوراً ناراحت می‌شدم و بخاطر افکار افیونی یا قطع ارتباط می‌کردم و یا به فکر انتقام‌جویی می‌افتادم.

زمانی‌که به کنگره60 وصل شدم، با آموزش‌های جناب مهندس و فراگیری جهان‌بینی متوجه شدم که من اصلاً مسئول این نیستم که بخواهم بیرون از کنگره چیزی به کسی یاد بدهم و یا از کسی انتقام بگیرم. در جزوه جهان‌بینی در مورد نیروهای بازدارنده هم صحبت می‌کنند که این نیروها را با مثالی از یک ماشین توضیح می‌دهند؛ در زمان حرکت یک ماشین، نیروی هوا یا باد برای آن نیروی بازدارنده محسوب می‌شود و اگر ماشین بخواهد غیرمنطقی سرعت خودش را بالا ببرد، همین نیروی بازدارندگیِ باد آن ماشین را از مسیر منحرف می‌کند و در این جا مقابله به مثل امکان‌پذیر نمی‌باشد. اما اگر افکار و نوع نگرش را تغییر بدهم، مثلاً به جای ماشین با هواپیما در مقابل مقاومت هوا یا باد قرار بگیرم، این نیروی بازدارنده که همان مقاومت هوا می‌باشد، تبدیل به نیروی مکمل شده و باعث به پرواز در آمدن هواپیما می‌شود. ما هم می‌توانیم با این روش یعنی تغییر در نوع تفکر و نگرش خودمان به آن تکاملی که قرار است برسیم نزدیک‌تر بشویم.
ممنون که به صحبت‌های من گوش دادید.

_{تایپ و ویراستاری: مسافر محمدحسن لژیون هفتم
عکس: مسافر علی لژیون پنجم
ارسال خبر: مسافر حسن لژیون دوم
مرزبان خبری: مسافر جلال
تهیه و تنظیم: گروه سایت شعبه امین قم}