پرتو خیر و شر

همسفر خدیجه:
صبر لعل، نوعی سنگ قیمتی و زیبا است که وقتی سنگ در شرایط سخت قرار می‌گیرد تبدیل به لعل می‌شود. با صبر کردن زغال‌سنگ به الماس و سنگ به لعل تبدیل می‌شود. صبر کردن به معنای این نیست که ما زمان را بگذرانیم. صبر کردن؛ باید همراه با تلاش، کوشش و تحمل فشار سختی و مشکلات باشد؛ پس وقتی در رابطه با صبر صحبت می‌کنیم، یعنی تحمل زمان و فشارهای زمان‌ همراه با تلاش و کوشش است نه اینکه ما زمان را تلف کنیم. گاهی اوقات در شرایط سخت و بحرانی می‌خواهیم میدان را خالی کنیم و فرار کنیم؛ ولی وقتی نگاه می‌کنیم و می‌بینیم ذره‌ای پیشرفت کرده‌ایم؛ باید از آن خوشحال باشیم.

زمانی که موفقیتی به دست می‌آوریم؛ حتی اگر بسیار اندک باشد؛ باید ارزش آن را بدانیم. وقتی انسان در تاریکی قرار دارد، مسئله مهم این است که رویش به چه سمتی باشد اگر رو به تاریکی باشد به اعماق جهنم فرو می‌رود؛ ولی گاهی اوقات برمی‌گردد و رو به نور قرار می‌گیرد و ذره‌ذره از تاریکی فاصله می‌گیرد همه این‌ها در مقام صبر و تحمل است؛ مانند همان سنگی که لعل می‌شود. همه مریضی‌ها از ناامیدی عدم اعتقاد و توکل به خداوند است. استرس عمر را کوتاه می‌کند و امیدواری عمر را زیاد می‌کند. استرس، ناامیدی و نگرش منفی به مسائل انرژی انسان را می‌گیرد؛ ولی در مقابل امیدواری به انسان انرژی می‌دهد؛ حتی اگر امیدواری و مثبت نگری پوچ باشد. زمانی که اوضاع نامناسب است؛ باید مقاومت کنیم و مشکلات گرفتاری‌ها را به رسمیت بشناسیم و قبول کنیم که اگر نیروهای تخریبی و بازدارنده نباشد، زندگی به وجود نمی‌آید؛ باید بدانیم زندگی در پرتو خیر و شر پدید می‌آید.

همسفر فاطمه:
صبر کردن به معنی این است که ما زمان خود را بگذرانیم و صبر کردن؛ باید همراه تلاش و کوشش باشد. ما انسان‌ها هنوز به آن باور نرسیده‌ایم که با صبر کردن درمان انجام می‌شود و باورمان نمی‌شود که به نتیجه می‌رسیم؛ ولی وقتی در شرایط سختی، تحمل و صبر کردن را یاد بگیریم به نتیجه دل خواهمان می‌رسیم. ما در زندگی در هر شرایطی که سختی می‌کشیم؛ نباید عقب‌نشینی کنیم و باید مشکلات و گرفتاری‌ها را بشناسیم و بدانیم که همیشه سختی، ناراحتی و خوشحالی وجود دارد. من در کنگره آموزش گرفتم که تنها روی یک هدف تمرکز کنم و آن‌هم مطالعه، درمان، آموزش، پیشگیری از اعتیاد، صبر و تحمل است.

همسفر طاهره:
عرض سلام و خدا قوت خدمت همه دوستان و همسفران گرامی. تشکر ویژه دارم از آقای مهندس و خانواده محترمشان که الگویی ویژه هستند برای همه انسان‌ها به‌خصوص اعضای محترم کنگره ۶۰ که از مسیر پرپیچ‌وخم عبور کرده و سفر خود را آغاز کرده‌اند. به لطف خدا، تلاش‌های چشمگیر مهندس و خانواده محترم ایشان، این مسیر که مقصد مجهولی داشت هموار شد و مقصدی زیبا و سرسبز را برای همه معلوم و مشخص کرد و این سفر را برای همه شیرین کرد به شرطی که صبوری پیشه کرده و همه قوانین صبوری را رعایت کنیم. این قوانین کاشتن بذر، تعیین هدف، امید به رسیدن، تحمل سختی‌ها و رنج ها، کمک گرفتن از نیروی مطلق و استفاده از تجربیات افراد باتجربه‌ای که این مسیر را با موفقیت طی کرده‌اند.

امید داشتن، اعتماد، ایمان و اعتقاد به خدا و حرکت به جلو با تلاش خودمان برای رسیدن به هدف و مقصد معلوم ازجمله آموزش‌های کنگره هستند. مطمئناً در زندگی همه ما زمانی پیش‌آمده است که با مشکلاتی روبه‌رو بشویم و دچار سردرگمی، پریشانی و درد و رنج فراوان شویم و خیلی این جمله را شنیده‌ایم که صبر داشته باش و صبوری کن و چه قدر خسته و خشمگین می‌شدیم از شنیدن این جمله چراکه خودمان را تنها می‌دیدیم و تنها درد و رنج را برای خودمان می‌دیدیم و فکر می‌کردیم کسی حال ما را نمی‌فهمد و هیچ‌کس درکمان نمی‌کند. کنگره ۶۰ دیدمان را تغییر داد؛ چون افرادی را در کنارشان داریم که همه به‌نوعی همدردیم و هرکدام تجربه‌های شبیه به هم را تجربه کرده‌ایم.

مشارکت مکتوب اعضای لژیون ششم
منبع: سی دی صبر
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون هشتم) دبیر سایت
ثبت و ارسال: دبیر سایت همسفر محدثه
همسفران نمایندگی تخت جمشید شیراز