آسایش زندگی در گرو مواجهه با مشکلات است

همسفر لیلا؛ (ح)

خدا را شکر می‌کنم که در کنگره‌۶۰ هستم، از آموزش‌های کنگره بهره لازم را می‌برم و هر کجا که سوالی باشد توسط عزیزان جواب سوال خود را به بهترین نحو می‌گیرم، شاید در هر کجای دیگری بودم به این راحتی نمی‌توانستم به آرامش برسم و به سواد اعتیاد دست پیدا کنم. قبل از کنگره‌۶۰ بابت هر موضوعی با مسافرم در کشمکش بودم، من همیشه به او می‌گفتم حق با من است و از نظر مسافرم حق با او بود؛ ولی در کنگره‌۶۰ به این سطح سواد رسیدم که او بیمار است و یاد گرفتم چطور با او برخورد کنم.

یکی از آموزش‌‌های کنگره‌۶۰ لژیون جونز است جایی که افراد بدون هیچ هزینه‌ای به وزن مناسب می‌رسند و کلی از بیماری‌هایشان درمان می‌شود. از دیگر آموزش‌های کنگره‌۶۰ جهان‌بینی است که انسان با به کاربردن آن از دل تاریکی‌ و ناامیدی به مرتبه عالی صعود می‌کند تا جایی که می‌شود خدا را حس کرد. من قبل از آمدن به کنگره‌۶۰ فکر می‌کردم که باید همه کارها توسط خودم انجام شود؛ ولی الان متوجه شده‌ام که هیچ چیزی بدون اذن خدا صورت نمی‌گیرد.

چقدر با سخنان آقای مهندس حسین دژاکام دنیای بعد از مرگ مفهوم ديگری برای من پیدا کرده است، معنی واقعی جهنم و بهشت را با توجه به آموزش‌های کنگره‌۶۰ آموزش دیده‌ام. فهمیدم اگر با سختی و مشقت زندگی کنم همان لحظه در جهنم، با قرار گرفتن در ارامش و آسایش در بهشت هستم. انسان شاید در طول عمر خود تحت آزمایش قرار بگیرد؛ ولی بعد از هر سختی آسانی است که در کلام الله آمده؛ «ان الله مع العسر یسرا».

همسفر سمیه؛ (پ)

سخت‌ترین روزهای انسان، زمانی است که در برابر مشکلات، آستانه و سطح تحمل خود را آزمایش می‌کند و از خود می‌پرسد که آیا می‌توانم در مقابل آن‌ها تاب بیاورم و به خوشبختی و سعادت برسم؟
در زندگی انسان‌ها کسی را نمی‌توانید بیابید که سختی و مشکلات را  ندیده و تجربه نکرده باشد؛ حتی حیوانات و گیاهان هم باید برای ادامه زندگی با سخت‌ترین اتفاقات زندگی دست و پنجه نرم کنند.

حتما اصطلاح «فولاد آبدیده» را شنیده‌اید این کلمه برای انسان‌هایی است که در زندگی با مشکلات زیادی روبرو، مانند فولاد قوی و محکم شده‌اند، بسیار کلمه درست و کاملی می‌باشد. آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: مشکلات لعنت خداوند نیستند، رحمت خداوند هستند، من تا قبل از این‌که به کنگره‌۶۰ بیایم همیشه از سختی‌ها ناراحت بودم و آن‌ها را مانعی برای رسیدن به خوشبختی خود می‌دیدم، اما در کنگره‌۶۰ آموزش گرفتم که انسان برای بالا بردن دانایی و آگاهی باید در مسیر زندگی همواره با مشکلات روبرو شود تا به آن سعادت، آرامش و آسایشی که در ذهن خود دارد برسد.

من در وادی‌ها یاد گرفتم که تنها با امیدوار بودن و دست روی دست گذاشتن نمی‌شود کاری کرد، من فهمیدم که حتی اگر خدا هم بخواهد به من کمک کند تا وقتی خودم نخواهم تغییری صورت نمی‌پذیرد، به قول معروف؛ «با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود». هیچ‌کس نمی‌تواند جز خودم، به من کمک کند و مرا از مشکلاتی که برای خویش به وجود آورده‌ام رها نماید.
همه انسان‌های بزرگ، همیشه در شکست‌ها ناامید نمی‌شدند، آنقدر در تحقیقات و مطالعات خود هر چیزی را آزمایش می‌کردند، تا به آن چیزی که می‌خواهند برسند.

تهیه گزارش و تایپ: همسفر لیلا (ح) ، همسفر سمیه (لژیون جونز)
تایپ: همسفر سمیه رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون جونز)
ویراستاری و تنظیم: همسفر زهرا دبیر سایت
ارسال کننده: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امیر- اراک