هیچ مسئولیتی در هستی به انسان داده نمی شود مگر اینکه ظرفیتش در من به وجود آمده باشد

اولین جلسه از دوره دوم سری کارگاه های آموزشی کنگره 60؛ ویژه مسافران و همسفران؛ نمایندگی گرمسار با دستور جلسه" وادی دوم و تاثیرآن روی من" با استادی مسافر رحمان و نگهبانی مسافر احسان و دبیری مسافر علی اکبر، در روز پنجشنبه مورخ 11 اردیبهشت 1404 ساعت 17:00 آغاز بکار نمود.

سلام دوستان رحمان هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکرم که به من اجازه داده شد اینجا باشم، آموزش بگیرم و خدمت کنم. از جناب مهندس متشکرم که این بستر را فراهم کردند تا ما در اینجا حضور داشته باشیم و بعضاً شاهد معجزات قرن در کنگره باشیم.

من در ابتدا می خواهم مقداری پیرامون جلسه قبل صحبت کنم که احساس خاصی در این شعبه حادث شد، استاد جلسه قبلی ما شخصی بود که از شعبه دیگری دعوت شده بود، این دوست بزرگوار علاوه بر دستاورد های مالی و اقتصادی که از زمان حضورش درکنگره به دست آورده بود، کور مادرزادی بود که به واسطه  روش DST درمان شده بود؛ این یعنی ایمان و باورقلبی ، کسی که ایمان و باور قلبی داشته باشد یعنی تجلی نورخدا در وجودش هست، کسی هم که به این مهم دست پیدا کرده باشد قطعاً به هرچیزی که می خواهد می رسد.

وادی دوم می گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد، می گوید هیچ مخلوقی؛ نمی گوید هیچ انسانی یا هیچ حیوانی یا گیاهی، مخلوق یعنی هرآنچه که خلق و آفریده شده است.

حکایتی است که می گویند حضرت موسی یک روزی از یک بیابانی رد می شده و در این بیابان یک کرم خاکی می بیند و می گوید خداوندا این موجود را چرا خلق کرده ای، خداوند می گوید اتفاقاً قبل از تو این کرم هم همین سوال را ازمن پرسید و گفت خداوندا این موسی را چرا خلق کرده ای؛ پس هیچ چیزی خلقتش بی دلیل نیست و ما باید به اطلاعات و دانشی برسیم که بفهمیم مخلوقات بیهوده نیامده اند حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

اکثر ما به هیچ بودن خودمان خیلی فکر کرده ایم، بارها به این موضوع اندیشیده ایم که چرا خلق شده ایم. آقای مهندس می فرمایند: حتی انتخاب اینکه ما در کجا به دنیا بیاییم هم به عهده خودمان بوده است، اینکه پدر و مادرمان چه کسانی باشند هم بر عهده ما بوده است، حالا اینکه چه زمانی به این نقطه می رسیم که این مسئله را درک کنیم، بستگی به این دارد که باور و ایمان را درون خودمان به وجود بیاوریم .

هیچ مسئولیتی در هستی به انسان داده نمی شود مگر اینکه ظرفیتش در من به وجود آمده باشد و آرامش من هم به اندازه ظرفیتم به من داده می شود؛ هرچه به وظیفه اصلی خودمان نزدیکتر شویم و درکش کنیم قطعاً به آرامش بیشتری می رسیم و هرچه بیشتر در مسیر ارزش ها قدم بگذارم این آیتم ها بیشتر در من متبلور می شود.

مرزبان کشیک: مسافر مهدی

تنظیم و ارسال گزارش: مسافر سجاد