پیام اصلی وادی دوم امید است

جلسه دوازدهم از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود، به استادی راهنمای محترم مسافر حمید، نگهبانی مسافر سینا و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من» پنج‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر؛ خداوند را بابت توفیق خدمت در این جایگاه شکر می‌کنم. به ایجنت و مرزبانان محترم دوره قبل و دوره جدید خدا قوت و تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم که قدر نعمت‌های خداوند را بدانم و از این همه محبتی که خداوند به من دارد بهره ببرم. خدمت کردن در کنگره 60 باعث باز شدن راه‌های جدید در زندگی من شده است.
با قدم برداشتن در صراط مستقیم توانستم بسیاری از تاریکی‌های درونم را پیدا کنم و به سمت نور قدم بردارم. یکی از نعمت‌هایی که خدا به بنده حقیر عطا کرد آشنا شدن با کنگره 60 بود. در وادی دوم می‌گوید هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. زندگی من قبل از آشنایی با کنگره 60 باری به هر جهت بود و هیچ‌گونه نظم و انضباط خاصی در آن دیده نمی‌شد.
با مصرف مواد مخدر زندگی من هر روز رو به زوال می‌رفت و در ناامیدی کامل به سر می‌بردم. خداوند مهربان را شاکرم که پا به اینجا گذاشتم و شروع به درمان کردم. از همه جا رانده شده بودم ولی با وادی اول فهمیدم که باید تفکر صحیح داشته باشم و با وادی دوم متوجه این شدم که من هم می‌توانم؛ رفته رفته امید و انگیزه به زندگی من برگشت.
به نظر من پیام اصلی وادی دوم امید داشتن است و امید دوباره بود که خیلی به ادامه دادن درمان صحیح من نقش داشت. تنها گوش دادن به آموزش‌های کنگره کافی نیست و زمانی ما می‌توانیم بهره کامل را از این فنون و آموزش‌های ناب ببریم که آن‌ها را در زندگی خود کاربردی کنیم. قطعاً یک قدرت مطلق در این دنیا وجود دارد و من هم به آن آگاه هستم و حتماً در موانع و مشکلاتی که برای من به وجود می‌آید از خداوند کمک می‌خواهم؛ ولی می‌دانم که کمک اصلی را خودم می‌توانم به خودم بکنم.
ما با یک فرمان و با یک هدف خاصی پا به این جهان گذاشتیم و با پیدا کردن رسالت خودمان می‌توانیم به آرامش و کمال برسیم. باید بدانیم که همه چیز در درون ما است و ما باید خوشبختی، عشق و کمال را ابتدا در درون خود بیابیم. تهی بودن درون ما مانند خالی بودن اسلحه‌ای است که فقط صدا دارد و هیچ‌وقت به هدف نمی‌خورد. اگر ما خواهان پدر و مادر خوب و دوستان خوب و زندگی خوب هستیم باید در ابتدا خود خوب باشیم و از درون همه این‌ها را احساس کنیم.
تمام ساختاری که ما در این بعد از زندگی خود انتخاب کردیم همه و همه به خواست خود بوده و باید با تفکر صحیح پذیرای آن‌ها باشیم. در اینجا ناامیدی معنی ندارد و ما باید بدانیم که می‌توانیم بهترین خود باشیم. کنگره آغازی است بی‌پایان و همه چیز در حال تغییر است. امیدوارم که همیشه در کنگره بمانم و آموزش کسب کنم. از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

تایپ: مسافر امید
تنظیم: مسافر ابوالفضل