دلنوشتهٔ مسافر مهدی رهجوی راهنما مسافر حمیدرضا پیرامون:"وادی دوم و تأثیر آن روی من"

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر، با ۱۷ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی ۳/۵ گرم تریاک خوراکی و کشیدنی، مدت ۱۱ ماه و ۷ روز سفر کردم، با متد DST، داروی درمان شربت اوتی، به کمک راهنمای محترم آقای حمیدرضا از لژیون دهم نمایندگی رضوی مشهد، رشتهٔ ورزشی والیبال، در حال حاضر به لطف خداوند و کمک راهنمای گران‌قدر ۱۱۶ روز است که آزاد و رها هستم.
نکته‌ای که این وادی به من متذکر می‌شود این است که انسان بیهوده پا به این حیات نگذاشته و در چرخه حیات هرکدام از ما عهده‌دار مسئولیتی می‌باشیم. یک مسافر با دنیایی از ناامیدی با این فکر که زندگی دیگر روی خوش به او نشان نخواهد داد به کنگره وارد می‌شود. بنده یک ماه نخست امیدی به بهبود احوال روحی خود نداشتم؛ زیرا درکی از کنگره نداشتم، چرا که بدبین بودم. اوقات بسیاری را تلاش می‌کردم؛ اما نتیجهٔ آن را در جهت اشتباه خرج می‌کردم و پیشرفتی وجود نداشت، گاهی گمان می‌کردم که دیگران مقصر این امر هستند، درحالی‌که خود قبله و جهت رسیدن را گم‌کرده بودم و اشتباه پیش می‌رفتم و در نتیجه مشکلات عدیده‌ای را برای خود و اطرافیان به وجود می‌آوردم. روز را به‌سختی و با حجم زیادی از ناامیدی، ترس و کارهای ناتمامی که شاید برای رسیدگی به آن‌ها یک روز زمان کافی بود، شروع می‌کردم؛ اما فقدان انگیزه را در خود حس می‌کردم. از لحاظ ظاهری و جسمانی هر روز ضعیف‌تر می‌شدم، به این خاطر که دائماً مجبور به مصرف بودم بلکه بتوانم از عهدهٔ امور فروشگاه و امرارمعاش برآیم. این رویهٔ تکراری و بدون هدف باعث شده بود که هر روز ناامیدتر و تنهاتر شوم و با خود بگویم؛ خوب‌شدنی نیستی، باید عمر خود را با مصرف مواد بگذرانی. پس از حضور در کنگره هر چه پیش می‌رفتیم، روحیهٔ بهتری به دست می‌آوردم و ایمانم به کنگره و روش درمان بیشتر می‌شد. متوجه شدم اگر گوش‌به‌فرمان باشم، نتیجهٔ بهتری حاصل می‌شود. خدمت، یکی از عوامل اصلی بهبود شرایط من بود، جایگاه دبیری لژیون باعث شد که من هم باری از روی دوش هم‌درد خودم بردارم، زمانی که به تازه‌واردین لژیون نوید و امید می‌دهی که حال خوب و زندگی متفاوتی در آینده منتظرشان است، در روحیه و حال خودت هم تأثیر بسزایی دارد، از طرفی نکات آموزنده‌ای در این مکالمات و تعاملات نهفته است، برای مثال هنگامی که بداخلاقی می‌کنند، تو باید خشم خود را تحت کنترل داشته باشی و با آرامش موارد لازم را خاطرنشان کنی، این خدمت در روابط اجتماعی من نیز کمک کرد که بتوانم، صبر بیشتری از خود نشان دهم. در پایان از بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس دژاکام و راهنمای گرامی تشکر می‌کنم که به زندگی من هدف داده و چگونگی صحیح زیستن را به من آموختند.
سپاسگزارم

نویسنده: مسافر مهدی از لژیون دهم
ویرایش: مسافر ایمان از لژیون پانزدهم
تصویر: مسافر ایمان
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد