کنگره مسیر درمان را برای ما راحت می کند

دوازدهمین جلسه از دوره چهل و سوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران، نمایندگی ابوریحان با استادی مسافر احمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر امید با دستور جلسه " وادی دوم وتاثیر آن روی من" در روز چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد 

سلام دوستان احمد هستم یک مسافر، خداوند را شاکرم که فرصت دوباره نصیبم شد که در این جایگاه قرار بگیرم تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. هر زمانی که ما در کنگره خدمتی را انجام می‌دهیم باعث می‌شود خیلی بهتر خودمان را پیدا کنیم و از منیت خود کم کنیم. دستور جلسه امروز وادی دوم و تاثیر آن روی من می‌باشد، در وادی دوم به ما می‌گوید هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به دنیا نمی‌نهد. در کائنات تمام موجودات همه بر طبق فرمان الهی زندگی می‌کنند، مثلا یک درخت کار خودش را برای تولید میوه و محصول انجام می‌دهد و دیگر انتخاب نمی‌کند که میوه خود را به چه کسی بدهد! یا باران رحمت از آسمان انتخاب نمی‌کند که کجا ببارد و همه اینها به معنی نظم در عملکرد کائنات هستی می‌باشد. اما تفاوت انسان با موجودات دیگر این است که در عملکرد خود صاحب اختیار است و چون انسان اختیار دارد و دچار فراموشی هم می‌شود بنا به آگاهی که کسب کرده است انتخاب می‌کند که در چه مسیری قدم بردارد. در نتیجه اعتیاد را خود ما انتخاب می‌کنیم که در آن قرار گرفته‌ایم و اعتیاد از ضد ارزش‌هایی است که احساس پوچی و نا‌امیدی را در ما تقویت می‌کند.

هستند افرادی که دارای موقعیت اجتماعی و شخصیتی مناسبی داشتند اما به واسطه ورود به دنیای اعتیاد تمام موقعیت خود را از دست دادند تا جایی که مخارج زندگی خود را هم نمی‌توانند تامین کنند. وقتی که انسان در زندگی به این مرحله می‌رسد، کاملا دچار حس یاس و نا‌امیدی می‌شود. من در لژیون تازه واردها خدمت می‌کنم و زمانی که با افراد تازه وارد صحبت می‌کنم احساس ناامیدی در آنها مشهود است و به آنها تاکید می‌کنم که تا زمانی که امید به رهایی و درمان را در خود نداشته باشی درمان اعتیاد امکان‌پذیر نخواهد بود و امید داشتن در روند درمان اعتیاد تاثیر بسزایی دارد. باید از شکست‌های قبلی در زندگی خود درس بگیریم و اگر به خاطر آن تجربه‌های ناموفق خود را سرزنش کنیم نتیجه‌ای جز ناامیدی و پس رفت برای ما حاصل نمی‌شود. در کنگره موضوعی که باعث می‌شود رو به جلو حرکت کنیم گوش به فرمان بودن راهنما و قوانین کنگره می‌باشد که مسیر درمان اعتیاد را برای ما راحت می‌کند و به تدریج اعتماد به نفس و قوای جسمانی ما بهبود پیدا می‌کند. در این راه نیروها و القاهای مثبت به ما کمک می‌کنند تا قدرت تفکر ما تغییر کند تا آن احساس پوچی و ناامیدی در ما از بین برود. امروز با آقای کیوانی در مرزبانی صحبت می‌کردم که خود من بعد از رهایی زمان برایم به سرعت در حال گذر است و از زندگی خود لذت بیشتری می‌برم اما قبل از درمان و در زمان اعتیاد احساس ناامیدی به حدی در من قوی بود که تا مرز خودکشی هم پیش رفتم! تجربه من از وادی دوم این است که تا زمانی که خود را از پایین ترین نقطه به تدریج ارتقا ندهیم به درمان نمی‌رسیم و تنها کلید این راه هم گوش به فرمان بودن در کنگره است و بی‌حرکت بودن احساس ناامیدی را در ما تقویت می‌کند، از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

مرزبان کشیک مسافر محسن

خلاصه نویسی و تایپ و عکس مسافر علی لژیون ۷

ارسال مسافر حامد لژیون ۷