جلسه چهاردهم از دوره بیست و سوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی پاکدشت، با استادی مرزبان محترم مسافر مجید، نگهبانی مسافر حسن، دبیری مسافر مجتبی با دستورجلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» دوشنبه8 اردیبهشت 1404 ساعت 17 آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان مجید هستم یک مسافر
یکبار دیگر خدای خودم را شاکرم که در این جایگاه نشستم و دارم از شما دوستان آموزش میگیرم.
اولازهمه از راهنمای خودم آقای مهدی کریمی و ایجینت محترم شعبه آقای دهقان و تمام خدمتگزاران کنگره تشکر میکنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم.
عرض خدا قوت و قدردانی خدمت مرزبانان دوره گذشته را دارم که بهخوبی و بدون منت خدمت کردند.
و اما دستور جلسه این هفته وادی دوم و تأثیر آن روی من که میگوید هرکسی یا هر چیزی که در این دنیا به وجود آمده است حتماً یک دلیلی دارد و بیهوده خلق نشده است، بهعنوانمثال فلسفه وجودی یک پروانه و مأموریتش در این جهان چیست؟ سادهترین دلیلش این است که یک پروانه روی گلهای متعددی مینشیند و همین کار باعث گردهافشانی گلها و کمک به طبیعت و باروری گیاهان میشود.
من درگذشته درزمانی که یک مصرفکننده مواد مخدر بودم همیشه به سمت ضد ارزشها میرفتم، حال به این فکر میکنم که بهعنوان یک انسان نقش من در این هستی چیست؟ آیا آفریدهشدهام تا به سمت ضد ارزشها و تاریکیها حرکت کنم و به جایگاههای پایینتر سقوط کنم یا در صراط مستقیم و در مسیر ارزشها و روشناییها قدم بردارم و به جایگاههای والاتری برسم ! زمانی که تصمیم گرفتم در کنگره در راه ارزشها قدم بگذارم کمکم خداوند هم به من نگاه کرد و از آن سیاهیهایی که ساخته بودم خارج شدم و جایگاهم را در هستی ارتقا دادم و به درمان رسیدم.
بهواسطه مصرف مواد مخدر خیلی چیزها را نمیدیدم، در سالهای گذشته شاید بارها و بارها از جلوی درب کنگره رد شدم ولی آن را درک نمیکردم چون در مسیر ضد ارزشها بودم. خداروشکر که بالاخره اذن ورود به کنگره برای من صادر شد تا خیلی چیزها برایم روشن شود که اولین و واجبترین آن سلامتیام بود که دوباره به دست آوردم، زندگیام را دوباره ساختم و خلقوخویم در خانواده بسیار تغییر کرد، من درگذشته این انگیزه و توان را نداشتم که با خانوادهام ساعت ۶ صبح به پارک برویم تا برای سلامتی خودمان ورزش کنیم و لذت ببریم، همه اینها را مدیون کنگره و آموزشهای جناب مهندس عزیز هستم.
تأثیر تکبهتک این وادیها را در زندگیام احساس کردم، وادی دوم به من یاد داد که به خودم امیدوار باشم و حتی اگر در تاریکترین نقاط هستی قرار دارم، بدانم که بیهوده خلق نشدهام و میتوانم خودم را از بند این تاریکی بازستانم.
سپاس از اینکه به عرایضم توجه کردید.

- تعداد بازدید از این مطلب :
35