جهانبینی یعنی هنر زندگی کردن؛ یعنی اینکه بیاموزیم چگونه با مسائل و مشکلات به بهترین شکل ممکن روبهرو شویم.
از آنجایی که ما به زندگی پس از مرگ اعتقاد داریم، باور داریم که انسان پس از مرگ نیز مسیر خود را ادامه میدهد تا به کمال برسد. رسیدن به کمال راهی دشوار است که باید از سختیهای بسیاری عبور کرد و موانع زیادی را از سر راه برداشت تا انسانی کارآزموده شد و آموخت که چگونه میتوان با مشکلات مواجه شد و آنها را پشت سر گذاشت.
انسان در این مسیر با چهار یا شاید بیشتر «حلقه» یا «دوره»ی زندگی روبهرو میشود:
حلقه اول، از بدو تولد تا پایان دوران کودکی است؛
دوره دوم، از آغاز نوجوانی تا پایان جوانی؛
و دوره سوم، از آغاز بزرگسالی تا پایان عمر، که مهمترین و حساسترین دورهی زندگی است.
در این مرحله، انسان میتواند با تزکیه و پالایش درونی، پایههای حلقهی بعدی آفرینش خود را رقم بزند و مسیر بهتری برای ادامهی راه خود بسازد؛ مسیری که میتواند به سوی بهشت و آرامش واقعی یا به سمت جهنم و پریشانی منتهی شود.
باید به یاد داشته باشیم که راه رسیدن به بهشت، دوری از ضدارزشها و حرکت بهسوی ارزشهاست؛ یعنی عمل به قوانین الهی که در هر دین و آیینی مورد تأیید و پذیرش است.
و در نهایت، نباید فراموش کنیم که در نظام هستی، اعمال ما همچون بومرنگی هستند که هر طور پرتابشان کنیم، سرانجام بهسوی خودمان بازمیگردند.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سنایی
- تعداد بازدید از این مطلب :
25