جلسه دوم از دوره هشتادوپنجم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی آکادمی با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مونس و دبیری همسفر الهه با دستور جلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» روز سهشنبه 9 اردیبهشتماه 1404 ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.
.jpg)
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر میکنم که این فرصت در اختیار من داده شد. از ایجنت شعبه، گروه مرزبانی، نگهبان محترم و راهنمای خودم همسفر فاطمه که به من اجازه خدمت در این جایگاه را دادند، بسیار سپاسگزارم. دستور جلسه، وادی دوم است. این وادی عنوان میکند: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است و تأکید میکند هیچ مخلوقی؛ از یک گیاه کوچک گرفته تا انسانی که اشرف مخلوقات است با وجود جایگاه و مرتبهای که دارد، بیهوده آفریده نشده است.
انسان تا زمانی که حیات دارد، دلیلی برای بودن او است. من دفعه اول که وادی دوم را شنیدم، تصور میکردم این وادی مختص مصرفکنندگان مواد مخدر است. مصرفکننده مواد مخدر ممکن است، جایگاهش را در خانواده و جامعه از دست داده باشد؛ ولی این وادی بیان میکند، اگر او جایگاهش را در جامعه از دست داده باشد؛ اما در نظام هستی ارزشمند است. خانواده این افراد تصور میکنند آنها بهجز اذیت و آزار چیز دیگری ندارند؛ ولی کنگره60 میگوید: این انسان ارزشمند است و تکلیف هم برای من همسفر مشخص میشود.
شاید به دلیل مشکلات و ناکامیهایی که داشتیم، گاهی اوقات ارزش و جایگاه خودمان را در زندگی فراموش کنیم. وادی دوم به ما یادآوری میکند و تلنگری میزند که انسان با تفکر بزرگی پا به حیات گذاشته است و همین دلیلی برای بودن او است؛ پس باید حرکت کند و کارهایی را در این جهان به انجام رساند. بهراستی وظیفه انسان که اشرف مخلوقات است، در کنار سایر مخلوقاتی که در این جهان هستند، چیست؟ اگر نگاه کنیم، مخلوقاتی وجود دارند که بیشتر از آن چیزی که میگیرند، باز پس میدهند.
آقای مهندس میفرمایند: «به طبیعت نگاه کنید، درختانی که در خیابانها و در هوای آلوده هستند و با آب فاضلاب آبیاری میشوند، اول بهار بدون هیچ بهانهای جوانه میزنند». حال من انسان در برابر اینهمه نعمتهایی که دارم به این جهان چه چیزی پس میدهم؟ اطراف خود را که بنگریم، شاید بیش از صد نعمت بتوانیم، نام ببریم؛ ولی گاهی اوقات فراموش میکنیم.
من انسان به دنبال هدفی هستم و از خودم میپرسم؛ باید چهکاری در این دنیا انجام دهم، پولی که به دست آوردهام را چگونه خرج کنم، آیا قادرم زمانم را در دست داشته باشم؟ بعضی اوقات ما زمانمان را صرف چیزهای خیلی بدتری میکنیم یا مالی که به دست آوردهایم را برای خودمان طلا و لباس میخریم یا خانهمان را پنجمتر بزرگتر میکنیم. در برابر اینهمه نعمتی که به ما داده شده است چه وظیفهای داریم؟
حال که ما در کنگره، متوجه وادی دوم شدیم، باید در پی معناهای دیگری نیز باشیم. لازم نیست که خیلی انسان خاص و متمایزی باشیم؛ مثلاً پزشک معروفی باشیم که بخواهیم به دیگران کمک کنیم یا میلیاردر باشیم تا بتوانیم بیمارستان بسازیم.
مهم این است در جایی که هستم بهعنوان مادر، همسر، کارمند و یا معلم؛ باید وظیفهام را خوب انجام دهم. اکنون که وادی دوم را یاد گرفتیم، بایستی به دنبال این باشیم که باز پس بدهیم. امیدوارم بتوانیم در این جهان خدمت کنیم و اثری خوبی از خودمان بهجا بگذاریم.
رهایی 40 سیدی همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر هدی (لژیون هشتم) و رهایی 40 سیدی همسفر جمیله رهجوی راهنما همسفر میترا (لژیون هفدهم)
.jpg)
رهایی تغذیه سالم همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر لیلا
.jpg)
.jpg)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیستوسوم)
تایپیست و ارسال: همسفر نصیبه رهجوی راهنما همسفر میترا (لژیون هفدهم)
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
301