بازگشت به اصل خویشتن؛ سفری از تاریکی به نور

دهمین جلسه از دور چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی امیر، با استادی راهنمای محترم مسافر ابراهیم، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر احمد، با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» در تاریخ ۱۴۰۴/۰۲/۰9 ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

سلام، ابراهیم هستم، یک مسافر. خدا را شکر که در کنگره حضور دارم و از تجربه‌ی این جایگاه سپاسگزارم. در ادامه از راهنماهای خوبم، آقای میرزایی و آقا منصور، تشکر می‌کنم.
اما موضوعی که برایم جالب و قابل توجه است، این است که مشارکت کردن در کنگره ۶۰ کار ساده‌ای است؛ چراکه برای همه‌ی اعضای کنگره ۶۰ قابل پذیرش و قابل فهم می‌باشد. در طول ۱۲ سال حضوری که در کنگره ۶۰ داشته‌ام، هرگز ندیده‌ام که کسی به مشارکت دیگری بخندد، و از همین رو می‌گویم که کنگره ۶۰ مکان مقدس و امنی است.
من در گذشته و دوران مصرف تا مرز روانی شدن فاصله‌ی چندانی نداشتم، تا جایی که بعضی شب‌ها، تحت تأثیر مخرب مواد، از خانه خارج می‌شدم و در خیابان‌ها می‌دویدم. هرگز باورم نمی‌شد که روزی به درمان و آرامش برسم.

اما درباره‌ی موضوع جلسه: **«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم»** 
برداشت من از این موضوع جلسه این است که هر انسانی، یا هر وسیله‌ای، هم اصل دارد و هم بدل. من، به دلیل قرار گرفتن در تاریکی و مسیر ضد ارزش‌ها، از اصل خودم خارج شدم. آن‌قدر از جاده و مسیر حقیقی‌ام دور شدم که گویی گم شده‌ام، و در نتیجه احساس پوچی می‌کردم. همه‌ی این حالات، ناشی از مصرف مواد مخدر بود، زیرا هنگام مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی، خود را تحت اختیار نیروهای تاریکی قرار می‌دهیم. گویی آن‌ها را بر وجودمان حاکم می‌کنیم تا تحت اراده‌ی آن‌ها باشیم؛ و همین امر موجب می‌شود که از اصالت خود دور شویم، مسیر زندگی و اهدافمان را گم کنیم، و به بیان دیگر، تبدیل به انسانی فیک و بدل شویم.
اما خدا را شاکرم که اکنون در کنگره حضور دارم و در حال آموزش دادن و آموزش گرفتن هستم. معتقدم که این مسیر حتماً باید طی می‌شد و این پروسه به انجام می‌رسید. 
نکته‌ی دیگری که حائز اهمیت است، این است که گاهی در جایگاه **نفس لوامه** قرار داریم و از درون خود را سرزنش می‌کنیم، در حالی که همیشه چنین نیست؛ گاهی این افکار، القای نیروهای تاریکی است که بر ما عارض می‌شود.
در نهایت، خداوند را شاکرم که در کنگره حضور دارم و می‌دانم که اکنون نیز در ابتدای مسیر هستم. باید مسیر کنگره را طی کنم تا به اصل خود نزدیک شوم و بتوانم از زندگی‌ام لذت ببرم.

تایپ:مسافر عیسی
عکاس:مسافر علی
تنظیم:همسفر میلاد