English Version
This Site Is Available In English

تزکیه و پالایش با حرکت در مسیر ارزش‌ها

تزکیه و پالایش با حرکت در مسیر ارزش‌ها

نهمین جلسه‌ از‌ دور دوم کارگاه‌های‌ آموزشی‌ خصوصی کنگره۶۰‌ نمایندگی ارم، با استادی مسافر آرمین و نگهبانی‌‌ مسافر‌ حامد و دبیری‌ مسافر‌ مهدی، با دستور جلسه: وادی دوم و تاثیر آن روی من روز سه‌شنبه نهم  اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد.
سلام دوستان آرمین هستم یک مسافر . از نگهبان محترم سپاسگذارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
خدا را شکر که به من اجازه داده شد تا وارد کنگره شوم تا بتوانم در این بستر درمان شوم. در رأس، از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند. همچنین، از احمد آقا، راهنمای محترم، که در دو سال گذشته مرا تحمل کردند و در این سفر دست مرا گرفتند و از پیچ و خم‌های سخت درمان  عبور دادند، سپاسگزارم.

دستور جلسه هفتگی در مورد وادی دوم و تاثیر آن روی من است.
انسان بر اثر تفکرات غلط و اشتباهی که در زندگی دارد، مشکلاتی برای خود به وجود می‌آورد. بر اثر آن تفکرات غلط، یک سری ضد ارزش‌ها را انجام می‌دهد. چرا که وقتی تفکر غلط باشد، گفتار و رفتار و عمل آن نیز غلط می شود. وقتی انسان عمل و کارهای ضد ارزش‌ انجام می‌دهد، باعث تخریب در زندگی خود می‌شود. هر چقدر میزان آن ضد ارزش‌ها بیشتر باشد و مدت زمان بیشتری انجام شود، تخریب بیشتری ایجاد می کند. به عنوان مثال: وقتی ما یک بنای آباد را در نظر بگیریم، اگر هر روز یک آجر از آن برداریم، بعد از ده سال از آن بنا جز ویرانه چیزی باقی نمی‌ماند. حالا وقتی که انسان در مدت یک سال، دو سال، ده سال این اعمال ضد ارزشی را انجام داد ، شهر وجودی خود را ویران کرده و تبدیل به مخروبه می کند. احساس منفی شدیدی در او ایجاد می‌شود. که احساس پوچی، احساس ناامیدی و احساس درماندگی است. چرا که اعتبار، آبرو، احتمالاً قسمت زیادی از اموال، و دارائی و زندگی خود را  از دست داده است. بعد به حس بیهودگی می‌رسد و جز گوشه‌نشینی کاری انجام نمی‌دهد.
به جایی می‌رسد که می‌گوید باید از این حس عبور کنم، مخصوصاً افرادی که وارد کنگره می‌شوند با آموزش‌هایی که می‌بینند، وادی ها وجهان‌بینی‌ را که یاد می‌گیرند، به راحتی می‌توانند از این حس عبور کنند، تا اینکه حس بیهودگی حس نا امیدی و بی ارزش بودن کمرنگ می‌شود.  ما باید بدانیم که هر بذری که انسان می‌کارد، همان را برداشت می‌کند. نه تنها همان را برداشت می‌کند، بلکه اگر من بذر بدی را در زندگی‌ خود بکارم، هر چقدر که از کاشت آن بذر مدت زمان بیشتری بگذرد، آن درخت قطورتر می‌شود و اصلاح کردن آن خیلی سخت‌تر می‌شود.بعد از گرفتن آموزش‌های جهان‌بینی در کنگره، ما وارد مرحله تزکیه و پالایش می‌شویم که آن آموزش‌ها را باید کاربردی کنیم . استاد امین می‌گفتند که از من می‌پرسند تزکیه و پالایش چیست؟ چه کتابی باید بخوانم؟ کجا بروم تا من تزکیه و پالایش انجام دهم؟ تزکیه و پالایش در زندگی جاری انسان اتفاق می‌افتد. این‌طور نیست که به قله کوه قاف را فتح کنم تا تزکیه و پالایش انجام دهم. هر واکنشی که در زندگی‌ ، ما انجام می‌دهیم، مرحله‌ای از تزکیه و پالایش است. اینکه یک جایی انجام یک عمل ناتوان میشوم، باید تحمل کنم. مثلاً وارد خانه می‌شوم، خسته‌ام، پسرم یا دخترم تقاضایی از من دارد یا سر و صدا می‌کند. در آن نقطه اگر من تحمل کنم، صبر کنم، عبور کرده‌ام و قبول شده‌ام؛ وگرنه از آن مرحله رد شده‌ام تا این مرحله دوباره برای من تکرار شود.
بعضی انسان‌ها در زندگی آدم وارد می‌شوند، یک حرفی می‌زنند یا یک عملی انجام می‌دهند که از نوک پا تا سر انسان را می‌سوزانند. در آن نقطه این انسان‌ها بعضاً نعمت‌اند؛ چرا که یا بلیط یک‌سره جهنم را به انسان می‌دهند و یا بلیط جهنم را می‌گیرند و می‌گویند دیگر شما اجازه ورود به جهنم را ندارید. اگر در آن نقطه من بتوانم آن گفتار و رفتار آن شخص را تحمل کنم، سعود می کنم .  به‌جای اینکه آن آتش درون را به او منتقل کنم، آن آتش در درون من باعث پخته شدن من می‌شود.
اگر از این مرحله رد شوم مشخص است حس‌ها قوی می‌شود، حس‌ها باز می‌شود، انسان دور و اطرافش را بهتر می‌بیند، نسبت به موضوعات هوشیار می شود. وقتی که حس قوی می‌شود چه اتفاقی می‌افتد؟ اولین نیرویی که عقل را به کار می‌اندازد حس‌های انسان است. زمانی که تزکیه و پالایش می‌کنیم در صراط مستقیم هستیم حس‌ها قوی می‌شوند، بعد ما می‌توانیم از عقلمان بهتر استفاده کنیم، عقل بهتر کار می‌کند. وقتی عقل بهتر کار کرد چه اتفاقی می‌افتد؟ انسان می‌تواند تفکر کند و تصمیمات درستی در زندگی‌ بگیرد و به آرامش و زندگی سالم‌تری برسد. در راه صراط مستقیم، هیچ‌وقت انسان نباید ناامید بشود و احساس تنهایی بکند؛ چرا که یک نیروی عظیمی به نام قدرت مطلق در این راه به شدت کمک می‌کند. بعضاً  انسان فکر می‌کند که شاید دیر شده است، شاید آن یاری قدرت مطلق را نمی‌بیند . یا در تنگنا و فشار قرار می‌گیرد که همه آن تنگناها و فشارها هم قسمتی از مسیر زندگی است و انسان باید صبر و تلاش کند تا قدرت مطلق هم یاریش نماید.   سپاسگذارم از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید .

عکس مرزبان خبری 
تایپ و بارگذاری . مسافر محمد 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .