وادی دوم؛ وادی امید

جلسه نهم از دوره بیست و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاسپین، با استادی مسافر عباس، نگهبانی مسافر مسعود و دبیری مسافر رحمت، با دستور جلسه " وادی دوم وتاثیرآن روی من " سه‌شنبه 9 اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر ایشان تشکر می کنم که اداره و مسئولیت جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم . دستور جلسه این هفته وادی دوم می باشد وعنوان این وادی این است که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد و هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. این وادی به ما درس امید می دهد. من خودم قبل از ورود به کنگره غرق در تاریکی بودم و هیچ امیدی به آینده نداشتم و مدام در فکر تهیه مواد و یا در فکر جا ومکان مصرف بودم و غرق در ناامیدی و ترس و جهالت خودم بودم تا یک روزی دخترم دانشجو بود و خواستم به دانشگاه او بروم. ازمن خواست که بابا شما دیگر دنبال من نیا زیرا پیش دوستانم سرافکنده می شوم. این حرف برایم خیلی سخت بود و همه اینها به واسطه مصرف مواد که داشتم به این حال روز افتاده بودم. مسئله دیگر اینکه یک روز عروسی  یکی از دوستان همسفرم دعوت بودیم و خواستیم به تالار برویم.

اما همسفرم از من درخواست کرد که تا در این مجلس شرکت نکنم  و همه اینها به واسطه مصرف مواد بود که در زندگی من داشت اتفاق می افتاد و این حرف همسفرم خیلی حالم را دگرگون کرد و زمین وآسمان برسر من خراب شد و تلنگری  در من ایجاد شد و از خداوند آرزوی مرگ داشتم و دیگر هیچ امیدی به ادامه زندگی نداشتم. تا اینکه پیام کنگره به من رسید و وارد کنگره شدم و با وادی دوم آشنا شدم و فهمیدم که انسان بیهوده آفریده نشده است. همه موجودات برای ادامه حیات خلق شدند و به زندگی خودم امیدوارم شدم. تازه فهمیدم که همه  با امید به آینده به زندگی خود ادامه دهیم. از اینکه به صحبت های من گوش کردید از همه شما سپاسگزارم.

• مرزبان کشیک: مسافر ابراهیم
• تایپ: مسافر میثم
• تنظیم: مسافر احمد
• تهیه‌شده در سایت مسافران کاسپین