وادی دوم بازگشت امید به زندگی

جلسه دوم ازدوره دوم سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره۶۰، نمایندگی گلمکان با استادی مسافر محسن، نگهبانی مسافر سعید ودبیری مسافر جلیل، بادستور جلسه:"وادی دوم و تاثیر آن روی من"سشنبه 9 اردیبهشت ماه 1404 ساعت 17 شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان، محسن هستم، مسافر.
در ابتدا جا دارد از خداوند شکرگزاری کنم و همچنین از جناب آقای درودگر، مرزبان‌ها و کلیه خدمتگزاران، از جمله نگهبان و دبیر محترم جلسه که با بزرگواری فرصت خدمت را در این جایگاه فراهم کردند، صمیمانه تشکر نمایم.
موضوع دستور جلسه این هفته:
«هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، حتی اگر خود به هیچ فکر کند»
ما این مفهوم عمیق را در وادی دوم فرا می‌گیریم. پیش از آن نیز در وادی اول آموختیم که تفکر، پرواز عقل است. هر اقدامی که در زندگی انجام می‌دهیم، نیازمند یک تفکر درست و سنجیده است.
در زمان مصرف، اگرچه تصور می‌کردم فرد بدی نیستم، اما بلد نبودم فکر کنم. گمان می‌کردم افکارم صحیح هستند، ولی در حقیقت اکثر تصمیماتم از روی نادانی و ناآگاهی گرفته می‌شد. این ناآگاهی موجب می‌شد وارد مسیرهایی اشتباه شوم که در ادامه با مشکلات فراوانی روبه‌رو می‌شدم؛ مشکلاتی که مرا به سمت مصرف مواد و انتخاب‌های نادرست دیگر سوق می‌داد.
خودم سه پرونده کیفری و شکایت داشتم. بسیاری از اطرافیان من نیز که در شرایط مشابهی بودند، مصرف‌کننده بودند و در مشاغل ناپایدار یا غیرمفید فعالیت می‌کردند. عمده مشکلات ما از تصمیمات نسنجیده و تفکرهای نادرست ناشی می‌شد.
در وادی اول یاد گرفتیم که قبل از هر عملی باید تفکر کنیم. به خاطر دارم پارسال که برای ثبت‌نام در کنگره به گلمکان آمدیم، آقای غفاری، آقای صمدی و سایر مرزبانان در حال خدمت بودند. راهنمایان عزیز نیز همواره تأکید داشتند که هدف تشکیل جلسات، دریافت تجربه، آموزش و استفاده کاربردی از آن در زندگی شخصی‌مان است.
یکی از صحبت‌های تأثیرگذار آقای درودگر این بود که می‌گفت: «اگر قرار است وارد کنگره شوی، ده یا یازده ماه درست و با تفکر بیا. پس از آن می‌توانی در صورت تمایل خدمت کنی یا به زندگی‌ات ادامه دهی.» این صحبت برای من بسیار راهگشا بود.
همچنین باید بپذیریم که اگر بدون تفکر وارد کنگره شویم، احتمال موفقیت کم است. بسیاری از افراد بودند که آمدند اما بدون پشتوانه فکری درست، مجدداً به سمت مصرف بازگشتند. نمونه‌اش یکی از نزدیکان خود من بود که بعد از چند ماه رها کرد و اکنون دوباره درگیر مصرف است.
در وادی دوم تأکید می‌شود که هیچ موجودی بیهوده خلق نشده است، حتی اگر خودش چنین تصوری داشته باشد. ما مصرف‌کننده‌ها نیز گاهی فکر می‌کردیم به درد جامعه و حتی خانواده‌مان نمی‌خوریم، اما زمانی که مسیرمان را اصلاح کردیم، توانستیم به خود و دیگران مفید باشیم.

خاطرم هست فرزندم از من خواسته بود به مدرسه‌اش بروم، اما همیشه می‌گفتم برو به مادرت بگو. این کار باعث شرمندگی فرزندم شده بود. ما فقط به خوردن و خوابیدن و فریب دادن دیگران فکر می‌کردیم، بی‌آنکه متوجه آسیب‌های روحی و اجتماعی‌اش باشیم.
یکی دیگر از مثال‌های آموزنده آقای مهندس مربوط به دوچرخه‌سواری بود که به سرطان مبتلا شده بود. او مدتی از همه چیز کناره گرفت، اما با یک تفکر مثبت، تصمیم گرفت به عشقش یعنی دوچرخه‌سواری بازگردد. پس از تمرین و تلاش، توانست چهار سال پیاپی قهرمان جهان شود. این اتفاق، نتیجه یک تفکر مثبت بود.
من از این آموزش‌ها یاد گرفتم که اگر درست فکر کنم و درست حرکت کنم، می‌توانم به خواسته‌هایم برسم. امیدوارم همه ما بتوانیم به تفکر صحیح دست پیدا کنیم، به درمان برسیم و حال خوش را تجربه کنیم.
از توجه شما سپاسگزارم.

گروه سایت گلمکان
مرزبان خبری : مسافر یامین
تایپ: مسافر رضا لژیون یکم
ویراستار: مسافر وحید لژیون یکم
عکاس: مسافر جواد لژیون دوم
تنظیم برای سایت: مسافر وحید لژیون یکم