دلنوشته مسافر مهدی رهجوی راهنمای محترم مسافر مرتضی از نمایندگی فردوسی مشهد در مورد دستور جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من "
(1).jpg)
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر
با بیش از ۲۰ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره خوراکی و کشیدنی، مدت سفر ۴ ماه، داروی درمان شربت OT، با روش DST، میزان مصرف 5/4 سیسی در هر وعده، نام راهنما آقا مرتضی اختراعی، لژیون ۱۷ فردوسی مشهد
وادی دوم میگوید؛ هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات ننموده است. خیلی خوشحال هستم که این مسئولیت به من داده شد که در مورد وادی دوم، دلنوشته بنویسم.
قبل از اینکه وارد کنگره شوم، خیلی اوقات ناامید میشدم. آنقدر که به زمین و زمان بدوبیراه میگفتم که چرا من اینجا به دنیا آمدهام؟ اصلاً چرا به دنیا آمدهام؟ با اینکه هنر تأسیسات داشتم؛ ولی اکثراً ناراضی بودم، حس میکردم به درد نمیخورم. تا اینکه خداوند درهای رحمتش را به رویم باز کرد و من وارد کنگره شدم.
اوایل سفر، سیدی وادی دوم را که نوشتم؛ آقای مهندس میفرمایند: هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به این حیات نگذاشته است، نمیگویند؛ هیچ موجودی یا هیچ انسانی میگویند؛ هیچ مخلوقی یعنی؛ هر آنچه که ما میبینیم، و متوجه شدم که یکتکه سنگ هم بیهوده به این جهان نیامده و هرکدام از ما یک وظیفهای داریم؛ اگر مفهوم این وادی را درک کنم بیشتر مشکلات من حل خواهد شد؛ چون من یک انسان هستم و اشرف مخلوقات، من آفریده بینظیر و بینهایت خداوند هستم؛ یعنی هر چیزی که بخواهم هرچند بیحدومرز اما اگر تلاش کنم به آن خواهم رسید. همه مخلوقات خداوند یک مأموریت و مسئولیتی دارند و هیچکدام بیدلیل پا به این جهان نگذاشتهاند.
ممنون از شما که به صحبتهای من گوش کردید.
(1).jpg)
تنظیم و ارسال: مسافر علی لژیون هجدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
109