انسان تا تاریکی‌ها را تجربه نکند به عظمت روشنایی‌ها پی نمی‌برد

 جلسه سوم از دوره نهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران  کنگره ۶۰ نمایندگی قوچان با استادی مسافر جلیل، نگهبانی مسافر امید و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من»  سه شنبه، 9اردبیهشت 1404ساعت 17آغاز به کارنمود.

سلام دوستان جلیل هستم یک مسافر

از راهنمای خودم و لژیون مرزبانی و ایجنت تشکر می‌کنم که اجازه خدمت‌کردن در این جایگاه رو به من واگذار کردند.هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهند، هیچ‌کدام از ما هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، داشتم به این کلمه هیچ فکر می‌کردم کلمه هیچ در جایی به کار می‌رود که زمانی کاری انجام می‌شود نتیجه رو که نگاه می‌کنی می‌بینی که هیچ است، چون زمانی که عمل ضد ارزشی باشد به هیچ منتهی می‌شود.خداوند انسان را خلق کرده که زندگی کند به آرامش برسد حالا هر چیزی که ما را از این آرامش دور کند می‌تواند به همان هیچ منتهی شود.همان چیزی که در پیام اول جلسه می‌خوانیم آنچه هست محبت است آنچه نیست ظروف تهی است.من هم در زندگی قبل از کنگره هیچی‌های زیادی را تجربه کردم و به جایی رسیدم که با عمل‌کردن به هیچی‌ها احساس کردم که خودم هم هیچ هستم درصورتی‌که انسان تا تاریکی‌ها را تجربه نکند به عظمت روشنایی‌ها پی نمی‌برد و وقتی تاریکی‌ها رو تجربه کرد عظمت روشنایی برایش پدیدار می‌شود.کافی است برای دیدن روشنایی نود درجه بچرخی تا نور را ببینی ما برای رسیدن به نور و روشنایی باید کوله‌ای داشته باشیم که از ارزش‌ها پر کنیم وگرنه با هیچی که نمی‌توانیم در سفر به روشنایی‌ها موفق باشیم.برای رسیدن به نور ما باید سه ضلع را در نظر بگیریم جسم، روان، جهان‌بینی تا به آرامش برسیم جسم که در کنگره با شربت اوتی به تعادل می‌رسد روان هم که افکار و خلق‌وخو هست و جهان‌بینی در کنگره به نظر من یک فونداسیون دارد و آن این است که من بدانم که من بودم و هستم و خواهم بود اگر به این تفکر رسیدم مشکلات به‌آرامی حل خواهد شد.از اینکه با سکوتتان به حرف های من گوش کردید متشکرم.

ارسال خبر:واحد سایت نمایندگی قوچان