وادیِ امیدواری

سومین جلسه از دور ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، لژیون اول ویلیام وایت نمایندگی بروجن با نگهبانی و استادی راهنمای محترم مسافر محمد و دبیری مسافر محمد روز یکشنبه هفتم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ با دستور جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» ساعت ۱۵:۳۰ آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر؛
دستور جلسه "وادی دوم و تاثیر آن روی من" می‌باشد. در ابتدای این وادی به ما می‌گوید هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. وقتی وارد وادی دوم می‌شویم یک سری ناامیدی‌ها به ما غلبه می‌کند و همه در اثر تاریکی و نادانی انسان صورت می‌گیرد و یا این گونه می‌توان بیان کرد که ناامیدی سلاح تاریکی می‌باشد که جلوی رشد دانایی و رشد حرکت را می‌گیرد و دقیقاً به طور هوشمندانه‌ای موقعی شیطان و تاریکی وارد مرحله کار می‌گردد که شخص تفکرش را به کار می‌اندازد که به سمت و سویی حرکت کند و بر مشکلاتش غلبه نماید. ولی برخلاف تصور آنقدر به آرامی و آهسته وارد کار می‌گردند که شخص متوجه ورود نیروهای منفی نمی‌شود و یا گاهاً خود شخص هم با آن‌ها همکاری و همفکری می‌کند و با کلکسیونی از موج‌های منفی و افکار ناامید کننده به آرامی در افکار انسان جا خوش می‌کنند و قصد دارند که جلوی حرکت شخص را بگیرند.
تفکرات، تعیین کننده مسیر حرکت هستند و همچنین عامل حرکت هستند، یعنی کارهای ما با یک فکر درست شروع می‌شود و همینطور با یک فکر غلط هم نابود می‌شویم. یکی از نشانه‌های رشد انسان این است که در راستای آن ناامیدی به فکر چاره‌اندیشی می‌افتد و هر کجا که ناامید شدیم باید بدانیم که شیطان و تاریکی وارد کار شده است. خوشبختانه ما هم سلاحی داریم در مقابل ناامیدی و آن هم آموزش‌های ناب کنگره است. در ابتدای وادی هم اشاره شده که: خوشحالیم که به جنگ نرم خود ادامه می‌دهیم تا این مشکلات به یک صورت خوبی از آزمایش درآید و دنیای درون تبدیل به یک شهر آباد بشود.
در دو دسته از انسان‌ها این حالت رخ می‌دهد که هیچ عکس العملی در مقابل ناامیدی ندارند یکی افرادی که اصلاً هیچ دغدغه‌ای و نگرانی فکر و اندیشه‌ای برای زندگی کردن ندارند و دیگری افرادی که واقعاً می‌فهمند که خودشان و افکارشان را درگیر هیچ موضوعی نکنند. ولی افرادی که در حال آموزش و رشد و ارتقاء افکارشان هستند همیشه درگیر جنگ با ناامیدی هستند و این یکی از نشانه‌های پیشرفت انسان می‌باشد و باز در این وادی به ما می‌گوید: همه مطالب، در درون و برون ماست که مانند قله‌های بلند آتشفشان هستند اما آرام و بی‌صدا؛ امیدوارم که با آموزش‌های کنگره مخصوصاً وادی دوم که وادی امیدواری است بتوانیم با مشکلات زندگیمان بجنگیم و با حضور داشتن در کلاس‌ها و مشارکت کردن و نیز از مشارکت دیگران استفاده کردن، بتوانیم بر تمام مشکلاتمان غلبه کنیم. ممنونم که به صحبت‌های من توجه کردید.

نگارنده: مسافر محمد لژیون اول
ویرایش و تنظیم: مسافر امین
ارسال:  مرزبان خبری مسافر محمد
مسافران نمایندگی بروجن