وادی دوم، وادی امید و امیدواری

جلسه هشتم از دوره دوازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران با استادی مسافر احمد نگهبانی مسافر منوچهر و دبیری مسافر غفار با دستور جلسه " وادی دوم و تأثیر آن بر روی من" یک‌شنبه 7 اردیبهشت 1404 ساعت 17 آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان احمد هستم یک مسافر، دستور جلسه امروز، وادی دوم: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.» وادی دوم، وادی امید و امیدواری است. برای اینکه در زندگی ناامید نشویم، باید همواره در حال حرکت و آموزش دیدن باشیم و از سکون دوری کنیم. زندگی مانند دوچرخه‌سواری است؛ برای حفظ تعادل، باید رکاب بزنیم. کوچک‌ترین موجود در هستی بیهوده آفریده نشده، پس چگونه ممکن است انسان، این اشرف مخلوقات، بی‌هدف خلق شده باشند؟ در بدن انسان میلیاردها سلول وجود دارد که باید فرماندهی آن‌ها را به دست گرفت. من قبل از کنگره، راهم را گم کرده و ناامید بودم. صبح تا شب مصرف می‌کردم. با اینکه شاگرد در مغازه داشتم، به هیچ کاری نمی‌رسیدم. مرتباً تماس می‌گرفتند، اما من فقط به فکر خودم بودم. آخر شب که به مغازه می‌رفتم، نه خبری از مشتری بود و نه درآمدی داشتم و نگران آینده‌ی کارم بودم. خدا را شکر با کنگره آشنا شدم و راهم را پیدا کردم. پیام مهم این وادی برای من این است که اگر در مسیر درست حرکت کنم، احساس پوچی و ناامیدی نخواهم کرد. خداوند انسان را بسیار قدرتمند آفریده و نیروی عظیمی به او داده است. در این وادی آموختم که اگر می‌خواهم خوب زندگی کنم، باید سخت تلاش کنم، جهان‌بینی خود را ارتقا دهم و به دیگران خدمت کنم.

تایپ : مسافر حمید لژیون دوم

ارسال : مسافر ابراهیم