در تعادل ماندن

مشارکت همسفر فرحناز:
وادی دوم می‌گوید: هیچ موجودی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

خداوند در خلقت هر موجودی یک حکمت و فلسفه‌ عظیمی قرار داده است. من با آمدن به کنگره۶۰ فهمیدم که من یک موجود اضافه نیستم. یاد گرفتم برای هر چیز یا هر کسی ارزش خاصی قائل شوم و برای چیزهای بیهوده انرژی خودم را صرف نکنم. با الهام گرفتن از این وادی بود که توانستم به خودباوری برسم و با حرکت در راه مستقیم، کم‌کم از تاریکی‌ها خارج شوم.
ما باید قدر زندگی در حیات را بدانیم. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: معجزه حیات، خود حیات است. قطعا اگر به این باور برسیم، قدر خودمان را بیشتر می‌دانیم و شاکر خداوند خواهیم بود.

مشارکت همسفر زهره:
هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌گذارد. هر کسی در این دنیا قدم به حیات می‌گذارد، هدفی دارد و هیچ خلقتی بیهوده نیست. حتی اگر خودمان بر این باور باشیم که هیچ نیستیم و ارزشی نداریم، باید بدانیم که همه مخلوقات باارزش هستند.

در این وادی، امید و نوید داده می‌شود. اگر به درستی تفکر کنیم و افکار و اندیشه‌های مخرب را به درون خود راه ندهیم، هیچ‌وقت احساس ناامیدی نخواهیم کرد. حرکت و تلاش، به نوعی خدمت به هستی و در تعادل ماندن است. باید در زندگی هدف خود را مشخص کنیم، هدفی که به‌خاطر آن در هر لحظه از زندگی بتوانیم با مسائل روبرو شویم. هستی در درون ماست. ما در جهان هستی تنها و بدون پشتیبان نیستیم و نیروی عظیم به نام قدرت مطلق یا خداوند وجود دارد که می‌تواند یاور و راهنمای ما در این جهان باشد.

نویسندگان: همسفران لژیون راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر لژیون راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار