سلام دوستان شهناز هستم یک همسفر
برداشت من از وادی دوم هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم این است که ما به خواست و اراده خود پا به هستی گذاشتهایم. منظور از مخلوق، فقط انسان نیست، مخلوق می تواند: حیوانات، جانوران، پرندگان، گیاهان و انسانها باشند. من فهمیدم که آمدنم به این دنیا اتفاقی نبوده و قطعا انتخاب خودم بوده است؛ حتی انتخاب پدر و مادرم هم همینطور. قبل از اینکه در مسیر کنگره قرار بگیرم، همیشه از خدا شکایت داشتم که چرا من باید با یک مصرف کننده زندگی کنم؛ اما حالا فهمیدم که هیچ وقت ماه پشت ابر نمیماند. ما سالها در تاریکی مطلق بودهایم و راه خود را گم کرده بودیم، برای حل مشکلات تفکر نمیکردیم و هر روز حالمان بدتر میشد. همیشه از اطرافیان، پدر، مادر، فرزند و همسر شاکی بودم، همیشه میگفتم خداوند چرا من را آفریده است. هیچ وقت آسایش و آرامش نداشتم؛ اما حالا که در مسیر کنگره ۶۰ قرار گرفتهام؛ فهمیدم که من در این دنیای خاکی چه نقش قشنگی دارم. من یک خانواده دارم و برای آرامش آنها باید تلاش کنم تا به خواسته هایم برسم.
سلام دوستان پروین هستم یک همسفر
یک نفس میزان این و یک نفس میزان آن
ساعتی میزان خود شو تا شوی موزون خویش
همیشه به خودم میگفتم چرا خداوند مرا آفریده است ؟ دلیل خلقت من چه بوده؟ هیچ چیزی درون وجود خود نمیدیدم که خداوند به خاطر آن از خلق من به خودش احسنت بگوید؛ حتی افکارم را به زبان می آوردم و به دیگران هم میگفتم که مانده ام از انگیزه خداوند برای خلقت خودم چه بوده؟ اما با قرار گرفتن در کنگره و رسیدن به این وادی با گوش گرفتن و خواندن آن و فکر کردن به کلمه به کلمه ای وادی متوجه شدم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. من با فکر کردن روی این وادی به این نتیجه رسیدم که ما باید با تفکر به این نقطه برسیم که وقتی خداوند از خلق کوچک ترین موجودات هدف داشته است چطور ما انسان ها را بیهوده آفریده است؟ این وادی؛ مانند یک تلنگر میماند برای ما که ما انسان ها به خود بیاییم و با فکر کردن، از تاریکی ها به طرف روشنایی قدم بگذاریم و راه خود را به صراط با مستقیم با حرکت به سمت ارزشها و دور شدن از ضدارزشها پیدا کنیم. با پیمودن راه درست، خود را از ناامیدی و پوچی برهانیم و به خداوند و نیروهای عظیمی که به ما داده شده است نزدیک شویم و تواناییهایی که در وجودمان نهاده است را پیدا کنیم و با آموزش آنها را پرورش بدهیم تا بتوانیم خود را از پایین ترین نقطه به بالاترین نقاط برسانیم و دائم برای خودمان تکرار کنیم که ما خلق شدهایم تا به کمال برسیم. سپاس و درود بر خداوند پاک و منزه که خالق هستی و نیستی است. خدایی که بر انسانی که از خاک آفرید، روح و ایمان بخشید و او را به عرصه وجود آورد.
سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر
در ابتدا خدای خود را شاکرم بابت اذن ورود به این مکان اعجاز آمیز. از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان کمال تشکر و قدردارنی را دارم بابت گذشت، ایثار و فراهم کردن چنین بستری بی نظیر. وادی دوم و ثاثیری که روی من داشت خیلی خوب و خارق العاده بود؛ مانند شاه کلیدهای دیگر که در کنگره ۶۰ وجود دارد. قبل از کنگره فکر می کردم که چرا به دنیا آمدم یا وجود بعضی افراد به چه دردی میخورد؛ دلیلش را در وادی دوم به زیبایی آقای مهندس بیان می کنند. فهمیدم که برعکس فکر میکردم و علت بسیار منطقی و عقلانی دارد؛ ولی من با دیدِ کاملا منفی به قضییه نگاه میکردم. وقتی قدرت مطلق به حضرت موسی میگویند که قبل از تو کرم از من پرسید که موسی را برای چه آفریدی؛ یعنی خودِ کرم جهانی متفاوت و عمیق دارد؛ مانند هرکدام از ما که یک یا چند جهان در خود داریم و هر یک از ما و مخلوقین یک رسالت پر حکمت داریم که باید به آن پی ببریم؛ همانطور که آقای مهندس فرمودند: شاید منِ برای خودم بیارزش به نظر برسم؛ اما برای عزیزانم؛ مانند پدر، مادر، فرزند و همسر خیلی ارزشمند و عزیز هستم. شخص قبل از ورود به وادی دوم ممکن است در ناامیدی به سر ببرد و این یکی از بزرگترین ابزارهایی که شیطان دارد، انسان را از درون به پوچی میرساند تا برنده شود، وقتی از درون حس خود را پالایش کنیم و وادی دوم را کاربردی کنیم، دیگر ناامید نمیشویم و وقتی در مسیر مستقیم در حرکت هستیم، سکون که خواستهی نیروی منفی هست را در خود میشکنیم و به موفقیت میرسیم.
سلام دوستان فریبا هستم یک همسفر
هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمینهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در وادی دوم به ما یادآوری میشود که هیچ مخلوقی بیهوده پا به حیات نگذاشته است. برای رسیدن به هدف؛ باید وادیها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت. در وادی اول گفته شد برای شروع هر کاری باید تفکر و اندیشه کرد. نتیجه این تفکر و اندیشه، صلح و آرامش خواهد بود. در این وادی خداوند به انسانها دو راه نشان میدهد، راه ارزشها و ضد ارزشها. انسان با استفاده از قدرت تفکر و اندیشه میتواند راهی برای خود انتخاب کند که تعیین کننده سرانجام او خواهد بود. در این وادی به ما آموزش داده میشود که جایگاه خود را مشخص کنیم که چگونه با ما رفتار شود؛ باید مواظب رفتار خود با دیگران باشیم. از نکات مثبت و زیبای انسانهای اطرافمان سخن بگوییم؛ اگر برای دیگران ارزش قائل شویم، خودمان هم ارزشمند خواهیم شد. اگر انسان احساس بیارزش بودن داشته باشد سخت در اشتباه است؛ چون هیچ کدام از ما به هیچ نیستم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. تمام مخلوقات خداوند برای انجام مسئولیتی پا این حیات گذاشتهاند. انسان در هر مرتبهای باشد با رفتار، کردار، و قدرت تفکر میتواند از مشکلات بیرون بیاید و انسانی متعالی شود و با این عمل به طرف نیروهای الهی برود و این؛ یعنی یافتن و پیدا کردن خود در صراط مستقیم.
سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر
وادی دوم در من نقطه تفکری ایجاد کرد؛ زیرا تا قبل از اینکه وادی دوم را مطالعه کنم همیشه فکر میکردم که به چه دردی میخورم. خداوند انسانها را آفریده است و من در ذهن خود اینگونه تصور میکردم چه میشد من را خلق نمیکرد در عوض یک بدبخت کمتر در جامعه بود، یا یک حسرت به دل کمتر و مدام با خود میگفتم من به دنیا آمدهام فقط با یک مصرف کننده زندگی کنم؛ ولی بعد از مطالعه وادی دوم؛ متوجه شدم که حتی یه مورچه یا یک کرم هم بی دلیل خلق نشده است و جهت انجام دادن کاری پا به این دنیا گذاشته است و مطمئناً من هم در این کرهٔ خاکی رسالتی دارم. در حال حاضر برای بهتر شدن خود و زندگیام تلاش میکنم و برای تکتک نعمتهایی که خداوند به من عطا کرده است شکرگزارم؛ زیرا من قبلاً شکرگزاری هم بلد نبودم، همیشه ناشکر بودم؛ ولی الان برای داشتن مسافری که سابقاً آن را به چشم مصرف کننده میدیدم شکرگزارم. برای داشتن فرزندانی که هدیههای خداوند هستند شکرگزارم و برای هر چیزی که خداوند به من عطا کرده است و از من گرفته هم شکرگزارم و خدا را شکر بابت اینکه عضو کنگره۶۰ هستم.
رابط خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
عکاس: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
122