وادی دوم شروع مقابله با نیروهای منفی است

                به نام قدرت مطلق الله
مسافر علیرضا لژیون یکم در مشارکت مکتوب با موضوع" وادی دوم و تاثیر آن روی من "چنین گفت:
هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. ما در وادی اول آموختیم که با تفکر ساختارها  آغاز می‌شود، بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود چرا که باید قبل از انجام هر کاری آن فکر کنیم و در مقابل سعی کنیم به خیلی چیزها فکر نکنیم، آموختیم که تفکر یک حرکت درونی است. زمانی که مصرف‌کننده مواد مخدر تصور می‌کند که همه ‌چیز تمام شده دیگر نمی‌تواند به زندگی برگردد همین جا وادی دوم اشاره می‌کند در وهله اول این توجیه است و برای فرو رفتن بیشتر در تاریکی‌ها و نشانه از دست دادن اعتماد به نفس می‌باشد چون تسلیم در مقابل نابودی محض و عدم تلاش برای رهایی و رسیدن به این نقطه، دقیقا چیزی است که شیطان یا نیروهای بازدارنده  خواهان آن هستند و هرگز نمی خواهند که انسان در صراط مستقیم قرار گیرد.
آرزوی هر فرمانده جنگی این است که حریف مقابل  او قبل از نبرد، خودش عقب‌نشینی کند، عقب‌نشینی ما در مقابل نیروهای منفی و دست از تلاش برداشتن و تسلیم شدن در مقابل نابودی یک نوع پیروزی راحت و بدون زحمت برای نیروی بازدارنده یا شیطان به حساب می آید.
وادی دوم به ما یک پیام بسیار زیبایی می‌دهد که ما را در مقابل این نقشه نیروهای منفی آماده کرده و به ما می‌گوید، هیچ مخلوقی در این جهان و در این هستی به جهت بیهودگی خلق نشده است و همه از ریز و درشت و از اول تا  آخر دارای نقش و عملکردی بسیار قوی بوده و هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.
همه دارای خصوصیات و توانایی‌های خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد، هر یک از ما نسخه منحصر به فرد از قدرت توانایی هستیم که خداوند به ما داده است. وادی دوم می‌گوید: اگر به تمام هستی نگاه کنیم خواهیم دید امکان ندارد چیزی را پیدا کنیم که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد. انسان هم موقعی پا به هستی گذاشت، نیروهای مافوق یا قدرت هستی او را به یک دوراهی هدایت کرد و این دو راهی یکی تاریکی‌‌ و دیگری روشنایی‌ است. مصرف‌کننده مواد مخدر ندانسته راه تاریکی‌ها را انتخاب کرده و در این راه به نقطه رسیده است که توانایی‌های او زیر خروارها اعتیاد و تخریب‌های آن مدفون شده و اثری از آن دیده نمی‌شود و طبیعی است که در چنین حالتی شخص احساس پوچی و بی‌خاصیت بودن می کند.
باید دانست که این وضعیت و این احساس قابل تغییر است چرا که اگر بخواهیم می‌توانیم آن را تغییر دهیم؛ البته اگر بخواهیم، می توانیم همه ‌چیز را عوض ‌کنیم و از پایین‌ترین نقاط به بالاترین نقاط و جایگاه برسیم.
ویرایش : مسافر علیرضا لژیون یکم