هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم

مشارکت مرزبان همسفر فریده:

چهارده وادی به معنای تفکر سالم، گفتار سالم، کردار سالم است. در وادی اول، آقای مهندس تأکید کردند که نخست باید ببینیم آیا واقعاً می‌خواهیم فکر کنیم؟ به چه موضوعاتی فکر کنیم و از چه افکاری دوری کنیم؟ تا بتوانیم برای زندگی‌مان با تفکر صحیح برنامه‌ریزی کنیم.

وادی دوم بیان می‌کند که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمی‌نهد و هیچ‌یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، خداوند انسان‌ها را در برابر دوراهی قرار داده است: راه ارزش‌ها و راه ضد ارزش‌ها. انسان‌ها تنها موجوداتی هستند که اختیار دارند تا مسیر زندگی خود را انتخاب کنند اینکه به سمت ارزش‌ها یا ضد ارزش‌ها حرکت کنند.

اگر به طبیعت بنگریم، هیچ‌چیز را نمی‌توان یافت که به جهت بیهودگی پا به هستی گذاشته باشد. حتی اگر به موضوعاتی برسیم که به نظر بیهوده می‌آیند، باید بدانیم که این تصور نادرست ماست که نتوانسته‌ایم به فلسفه وجودی آن پی ببریم. هر آنچه خلق شده است حتماً دلیلی دارد. تصورات و افکار نادرست می‌توانند به ساختار جسم آسیب برسانند و خود را به شکل بیماری‌های جسمی و روانی نمایان کنند.

نکته‌ای حائز اهمیت در این وادی است که ما در جهانِ هستی تنها نیستیم. نیروی عظیم و شگفت‌انگیزی به نام قدرت مطلق یا خداوند وجود دارد که می‌تواند یاور ما باشد و ما را مورد حمایت و رحمت خود قرار دهد، به شرطی که در صراط مستقیم حرکت کنیم و به ارزش‌ها بپردازیم.

ناامیدی یکی از مخرب‌ترین حس‌ها است که به انسان حمله‌ور می‌شود. هدف نیروهای منفی این است که انرژی ما را بربایند و ناامیدی دقیقاً این کار را می‌کند. این احساس باعث می‌شود که خود را رها کنیم و گله گذاری کنیم که چرا خداوند ما را خلق کرده؟ یا چرا فلان اتفاق برای ما افتاده است؟ تا در نهایت هم به پوچی برسیم. گاهی این نیرو به‌قدری قوی می‌شود که انسان را به سکون و توقف می‌کشاند. این تکنیک نیروهای منفی است و ناامیدی انسان را از پا درمی‌آورد. بنابراین امید بالاترین ارزش است. مهم این است که بخواهیم و حرکت کنیم تا روزنه‌ای بیابیم و به سمت نور برگردیم؛ زیرا از ذرات جرقه می‌توان به روشنایی دست یافت.

در واقع، این وادی به انسان آدرس می‌دهد که وجود خود را نادیده نگیرد و بداند که بی‌دلیل به این دنیا نیامده است. باید برای خود ارزش قائل شود و خود را دوست بدارد. به‌طور کلی، این وادی نگرش مرا نسبت به قبل از کنگره تغییر داد.

مشارکت ایجنت همسفر الهام:

دستور جلسه وادی دوم، با عنوان هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌یک از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. تمامی وادی‌ها به صورت ساده و روان و برای همه قابل فهم است، این وادی به ما یادآور می‌شود که هر یک از ما در این جهان با هدفی خاص پا به عرصه وجود گذاشته‌ایم و هیچ کدام از ما به صورت تصادفی و بی‌هدف در این هستی نیستیم. این وادی به ما می‌آموزد که باید به توانایی‌ها و پتانسیل‌های درونی خود اعتماد کنیم و از آن‌ها برای پیشرفت و حل مشکلات بهره‌برداری کنیم.

در وادی اول، اهمیت تفکر و اندیشه صحیح را فرا گرفتیم؛ آموختیم که کلید رسیدن به آرامش و موفقیت، تفکر درست است. من نیز با تجربه‌های تلخی که در گذشته داشتم و به واسطه اطلاعات نادرست و جهل به نتایج معکوس دست یافتم، به ناامیدی و پوچی دچار شدم؛ اما ورود به کنگره و یادگیری وادی‌ها به من نشان داد که خداوند حتماً برای خلقت من هدف‌هایی در نظر داشته و من بیهوده پا به این هستی نگذاشته‌ام.

وادی دوم، که به نوعی وادی امید نیز نامیده می‌شود، به ما کمک می‌کند تا توانایی‌های نهفته‌مان را شناسایی کنیم و از آن‌ها بهره‌برداری نماییم. این وادی به ما یادآوری می‌کند که در این جهان تنها نیستیم و نیروی پشتیبان ماست که همواره ما را حمایت می‌کند، به شرطی که در مسیر درست و صراط مستقیم گام برداریم و از ضد ارزش‌ها دوری کنیم.

در پایان درک این نکته حائز اهمیت است که هر یک از ما می‌توانیم با تلاش و آموزش اشتباهات گذشته‌مان را جبران کنیم و به سوی موفقیت و پیشرفت حرکت کنیم. بیایید با امید و اراده، به سوی اهداف خود گام برداریم و از این وادی بهره‌برداری کنیم.

تایپیست: همسفر زهرا رهحوی راهنما همسفر پریسا(لژیون ششم) رابط خبری
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا(لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران